به گزارش راهبرد معاصر؛ سید محمود فاطمی عقدا معاون اسبق وزارت راه و شهر سازی و کارشناس بازار مسکن در گفت و گو با راهبرد معاصر در خصوص لزوم توسعه بافت های فرسوده و تاثیر آن در کاهش کمبود مسکن شهری گفت: با توجه به اینکه بافت های فرسوده شهری از زیر ساخت های لازم برخوردارند ساخت و ساز و نوسازی بافت های فرسوده راهکار قابل تاملی برای افزایش ساخت و ساز شهری محسوب می شود. وجود زیر ساخت هایی مثل آب، برق و گاز در بافت های فرسوده بخشی از نیازهای اولیه ساخت و ساز را پوشش داده است لذا با توجه به وجود زیر ساخت ها، نوسازی و توسعه ساخت وساز در مناطق فرسوده ملکی راهکار قابل توجهی برای افزایش تولید مسکن به شمار می رود.
وی دراین باره افزود: بی تردید بافت های فرسوده دارای هویت شهری هستند و با توجه به اینکه واحدهای مسکونی که در مناطق قدیمی شهر ساخته شده اکثرا در مرکز شهرها واقع شده اند، ساخت و ساز در این مناطق شهری می تواند بهترین راهکار برای تامین بخشی از کمبود مسکن در کلانشهرها به شمار رود.
کارشناس بازار مسکن در ادامه با اشاره به اهمیت نوسازی بافت های فرسوده و لزوم حمایت و نظارت دولت بر روند نوسازی خاطر نشان کرد: با توجه به اینکه بخش بزرگی از مردم همواره در خصوص بخش مسکن بلاتکلیف بوده و از نبود مسکن ملکی رنج برده اند، از سوی دیگر عدم کارساز بودن حمایت های دولت و عدم تاثیر گذاری قوانین بر روی مالکین تا آنها را مجبور به بازسازی و بهره برداری مجدد از ملک های فرسوده خود کند، هر چند که نباید مساله عدم توانایی مالی مالکین را در ساخت و ساز ملک های فرسوده را دست کم گرفت اما مشارکت دولت در نوسازی بافت های فرسوده با اعطای تسهیلات مالی به مالکین و حمایت از انبوه سازان برای مشارکت در ساخت واحدهای مسکونی بیشتر منطبق با ضوابط و قوانین کمک شایان توجهی به تولید مسکن و کاهش بار اقتصادی مسکن بر خانوارهای فاقد مسکن به شمار می رود.
سید محمود فاطمی عقدا با اشاره به مزیت های نوسازی بافت های فرسوده درون شهرها گفت: با توجه به اینکه بافت های فرسوده شهری در مراکز شهرها واقع شده اند و چون سالهاست از سیستم حمل و نقل شهری برخوردارند با نوسازی و توسعه این بافت های مسکونی نیاز به توسعه حمل و نقل که مخارج مضاعفی به دولت تحمیل می کند از بین می رود.
وی درباره سایر مزیت های نوسازی بافت های فرسوده شهری توضیح داد: نه تنها بحث کاهش ایجاد خطوط حمل و نقل شهری یکی از مزایای نوسازی بافت های فرسوده به شمار می رود، بلکه با توجه به اینکه بسیاری از مشاغل روزانه زندگی و نیازهای شهری در بافت های شهری مهیاست، توسعه و ساخت و ساز دراین مناطق می تواند بخشی از نیازهای روزانه مشاغل را نیز پاسخ دهد، حتی تا حد زیادی هم می تواند به ایجاد مشاغل جدیدی متناسب با افزایش جمعیت شهری منجر شود.
سید محمود فاطمی عقدا در خصوص تفاوت مزیت های نوسازی درون شهری بافت های فرسوده نسبت به ساخت و ساز در شهرک های اقماری اینگونه تصریح نمود: در حالی که حمل و نقل شهری درون شهرها به صورت سنتی وجود دارد اما ساخت و ساز مسکن در شهرک های اقماری و اطراف کلانشهرها قطعا نیازمند به توسعه حمل و نقل ارتباطی با مادر شهر و سرحدی است بنابراین اولویت مهم شهرک های اقماری توسعه خطوط مترو است در حالی که درون شهر و نوسازی بافت های فرسوده دولت متحمل چنین هزینه ای نمی شود.
معاون اسبق وزارت راه و شهر سازی دراین باره توضیح داد: متاسفانه دولت آقای روحانی به بیان صریح شهرداری و شورای شهر نه با شورای شهر و شهرداری پنجم و نه دوره های قبلی کمترین همکاری را در توسعه حمل و نقل شهری نکرده است. مساله به قدری بغرنج است که حتی حق بلیط اتوبوس و مترو که سهم دولت است به شهرداری پرداخته نشده و دولت به شدت به شهرداری بدهکار است. قطعا از دولتی که به پرداخت سهم و حق قانونی خود هیچ اعتنایی ندارد و توسعه حمل و نقل را به راحتی کنار گذاشته نمی توان انتظار توسعه حمل و نقل خارج از شهر را داشت.
فاطمی عقدا تاکید کرد: دولت اقای روحانی در دو دوره حضور خود با بخش مسکن با بی برنامگی کامل برخورد کرد، یا حتی بهتر است بگوییم با بد برنامگی با یکی از مهمترین نیازهای کشور و حق طبیعی زندگی مردم برخورد کرد. دولت در هفت سال گذشته هیچ طرح و برنامه قابل اجرایی و عملی برای تولید مسکن ارائه نداد، بلکه اقدامات قبلی را تخطئه کرد بنحوی که آقای آخوندی وزیر پیشین مسکن و شهر سازی طرح خوبی چون مسکن مهر را مزخرف خواند.
وی از دولت و مجلس اینگونه گلایه کرد: متاسفانه بعد از بی مهری های شدید آقای آخوندی به مسکن مهر، و مزخرف خواندن طرحی که میلیون ها نفر را خانه دار کرد نه آقای روحانی و نه مجلس وقت کوچکترین تذکری به وزیر ندادند .با اینکه آقای آخوندی به دلیل سیاست های غلط خود سه بار استیضاح شد اما با زد و بندهای سیاسی مجددا با رای اعتماد به کار برگشت و موجب خسارت های بسیاری به حوزه مسکن کشور شد.
سید محمود فاطمی عقدا در پایان خاطر نشان کرد: گرفتاری های امروز مسکن ما ناشی از بی توجهی دولت و مجلس دهم به مساله مهمی چون تامین مسکن برای مردم است. اگر دولت و مجلس به اهمیت اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و حتی سیاسی ساخت و ساز مسکن واقف بودند و پیش بینی درستی از اتفاقات بعدی می داشتند و صد البته به وظایف قانونی خود در بخش مسکن عمل می کردند کشور دچار بحرانی به نام بحران گراانی مسکن و بی خانمانی مردم نمی شد.