به گزارش راهبرد معاصر؛ طی روزهای اخیر، رسانه های مختلف غربی به بررسی تاثیرگذاری "مذاکرات وین" بر معادلات داخلی و انتخاباتی در ایران پرداخته و در اکثر تحلیل های خود، "احیای برجام" را متغیری مستقل و "انتخابات ریاست جمهوری ایران" را به مثابه "متغیری وابسته" در نظر می گیرند. سوال اصلی اینجاست که چنین آدرس و نشانه ای را چه کسی به آمریکا و تروییکای اروپایی مخابره کرده است؟ اساسا چرا باید یک "توافق عزتمندانه و معقول" که در بردارنده "حقوق حقه ملت ایران" در زمینه دستیابی به انرژی صلح آمیز هسته ای و متضمن رفع واقعی تحریم های ایران باشد، قربانی "تعجیل یک جریان خاص سیاسی" برای "پرده برداری از برجام دفرمه شده" گردد؟!
شبکه "یورونیوز" از جمله رسانه هایی بوده است که طی هفته های اخیر، بازتاب "مذاکرات وین" بر انتخابات ریاست جمهوری را مورد بررسی قرار داده و از "احیای برجام" به مثابه تنها راه پیش روی طیف حاضر در دولت ( جهت شکل دهی دوقطبی انتخاباتی ) یاد می کند. در بخشی از این گزارش آمده است: "نشستهایی که در وین برگزار می شود، می تواند تاثیر مهمی در انتخابات ایران بگذارد! منتقدین دولت فعلی در ایران می گویند که این دولت، همه تخم مرغهای خود را در سبد برجام چیده و اکنون بیش از همیشه قصد دارد تنها دستاورد خود را احیا کند. "
واقعیت امر این است که گره خوردن معیشت مردم به "اقتصاد برجام محور" یا همان "اقتصاد تحریم محور"، ثمره ای جز افزایش شاخصه های فقر و در مقابل، کاهش شاخصه های رشد اقتصادی در کشور نداشته است. در چنین شرایطی اصرار برخی جریانات مبنی بر گره زدن معیشت مردم به یک "توافق ناپایدار"جای بسی تعجب و البته تاسف دارد. بدیهی است که برجام در سال 1394 نیز مصداق یک " توافق پایدار" نبود و از ابتدا نیز امکان "ابطال " یا " بی ثمر ساختن" آن توسط ایالات متحده و تروییکای اروپایی وجود داشت اما دولت ، این توافق ابطال پذیر را تبدیل به "نقطه ثقل" اقتصاد و سیاست خارجی کشورمان کرد. نقطه ثقلی که سریع تر از آنچه تصور می شد از بین رفت!
واقعیت امر این است که ثمره "اقتصاد تحریم محور" و " سیاست خارجی مبتنی بر برجام"، نه تنها برای معیشت مردم، بلکه برای ساختار اقتصادی و سیاسی کشور نیز مطلوب نبوده است! بدیهی است که یکی از اصلی ترین ماموریتهای دلسوزان انقلاب در برهه فعلی، اصلاح ریل گذاری جاری در حوزه سیاست خارجی کشور و جلوگیری از تاثیرگذاری مخرب " اخم و لبخند طرف مقابل" بر معادلات معیشتی شهروندان است. خطوط قرمز ایران در مذاکرات وین کاملا مشخص است : رفع همه تحریمهای ضد ایرانی مغایر با برجام، ارائه تضمین از سوی طرف آمریکایی و اروپایی در خصوص حفظ توافق هسته ای، راستی آزمایی بازگشت آمریکا به برجام توسط ایران.بدیهی است که نباید این خطوط قرمز را قربانی "اشتیاق لحظه ای" به یک "توافق ظاهری" کرد. اقتدار و عزت کشور، جا به جایی یا حذف خطوط قرمز تعیین شده از سوی رهبر معظم انقلاب را بر نمی تابد. قاعده ای که نباید در برهه حساس و سرنوشت ساز فعلی فراموش شود.