به گزارش راهبرد معاصر؛ "رابرت مالی" نماینده دولت بایدن در مذاکرات وین و " ند پرایس" سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا نهایت تلاش خود را به کار گرفته اند تا جمهوری اسلامی ایران را مسئول توقف مذاکرات بر سر احیای برجام جلوه داده و در مقابل، خود را پایبند به دیپلماسی چندجانبه گرایانه در نظام بین الملل قلمداد کنند! در این میان نکته مهمی وجود دارد که نباید آن را در تحلیل آنچه در صحنه مذاکرات گذشته و خواهد گذشت نادیده انگاشت.این نکته، همان پیوستگی معنادار دو حزب دموکرات و جمهوری خواه آمریکا در تکمیل بازی برجامی یکدیگر (در تقابل با ایران) است.
زمانی که دونالد ترامپ رئیس جمهور سابق آمریکا از توافق هسته ای با ایران خارج شد، بسیاری از دموکراتها در ظاهر مخالفت خاص خود را با این اقدام ترامپ اذعان کردند. افرادی مانند جان کری، وندی شرمن و حتی اوباما رئیس جمهور اسبق آمریکا، اقدام ترامپ را مصداق بارز انهدام دیپلماسی دانسته و نسبت به آثار و تبعات این اقدام هشدار دادند. با این حال، پس از پیروزی جوبایدن در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا ،ماجرا به گونه ای دیگر رقم خورده است!
طرف آمریکایی (دولت بایدن) در مذاکرات وین اصرار داشته است تا هرگونه توافق بر سر احیای برجام، نباید دست دولت بعدی آمریکا را در خروج از این توافق ببندد! به عبارت بهتر، رئیس جمهور جدید آمریکا وسواس عجیبی در قبال درخواست منظقی ایران مبنی بر "ارائه تضمین در قبال حفظ توافق هسته ای " دارد! مذاکره کنندگان آمریکایی در وین و در مذاکره رو در رو با نمایندگان روسی و چینی اصرار داشته اند که هرگز، حاضر به افزایش هزینه های خروج احتمالی دولت بعدی آمریکا از برجام نیستند! به راستی این اصرار هدفمند نشان دهنده چیست؟ مگر دموکرات ها منتقد رویکرد حزب جمهوری خواه و دولت ترامپ در قبال خروج از توافق هسته ای نبودند؟!
پاسخ این سوال کاملا مشخص است! جمهوری خواهان و دموکرات های آمریکا از سال 2015 میلادی (زمان انعقاد و امضای برجام) تا کنون، یک پازل استراتژیک واحد را در قبال توافق هسته ای طراحی و تکمیل کرده اند. بر این اساس، دو حزب سنتی آمریکا سعی دارند "برجام" را از یک " سند حقوقی" به یک " نقطه آغاز" جهت مهار حداکثری ایران قدرتمند تبدیل کنند. اصرار خاص بایدن و همراهانش مبنی بر گنجاندن موضوعات موشکی و منطقه ای در سند بازگشت به توافق هسته ای ، نشات گرفته از همین حقیقت است. این مسئله تا جایی برای کاخ سفید اهمیت دارد که حتی ذره ای حاضر به افزایش هزینه های خروج یکجانبه ایالات متحده از برجام (در صورت احیای آن) نیست. مهم ترین پیام شش دور مذاکرات اخیر در وین ای است که تفکیک دموکرات ها و جمهوری خواهان از یکدیگر،نوعی خطای راهبردی بزرگ محسوب می شود. آنچه در مذاکرات وین آشکار شده است، پیوستگی راهبردی و استراتژیک دو حزب سنتی آمریکا علیه ایران می باشد. در این معادله، کمترین اهمیتی ندارد که دموکرات ها و جمهوری خواهان در تاکتیک ها ، روش ها و شکل بازی خود در تقابل با کشورمان، به چه ابزارها و رفتارهایی متوسل می شوند!