به گزارش راهبرد معاصر، سانچی نام کشتی نفتکش متعلق به شرکت ملی نفت کش ایران بود. کشتی سانچی دی ماه ۹۶ در برخورد با کشتی صفر کریستال در آبهای چین دچار سانحه آتش سوزی شد. در حالی که سانچی چند روز در آتش میسوخت، سرانجام در آبهای چین غرق شد. بعد از غرق شدن سانچی، گواهی فوت ۳۰ خدمه سانچی صادر شد و سه جسد به ایران بازگردانده شد. اما تعدادی از خانوادهها مرگ عزیزان خود را در کشتی سانچی نپذیرفتند و با پیگیری قضایی از سوی آنها گواهی فوت تعدادی از خدمه ابطال شد؛ و حالا این سوال در ذهن خانوادهها هر روز موج میزند: «سرنوشت خدمه سانچی چه شد؟ آیا آنها زنده هستند؟»
چند ماه قبل گواهی فوت خدمه سانچی با حکم رئیس شعبه ۱۱۵ مجتمع قضایی شهید با هنر ابطال شد.
احمد ذاکری وکیل کانون وکلای استان فارس که وکالت ۹ خانواده خدمه سانچی را بر عهده دارد گفت: «آخرین اتفاقی که در این پرونده افتاد این بود که گواهی فوت ۹ خدمه سانچی در دادگاه ابطال شد که این حکم قطعی شده است. آقای ربیعی وزیر محترم سابق کار روزی که سانچی آتش گرفت، در نامهای بدون سربرگ و غیررسمی از رئیس جمهور درخواست کرد که خدمه سانچی را شهید محسوب کنند و به این ترتیب خانواده گواهی فوت برای همه خدمه در حالی صادر شد که هیچ پزشکی اجساد را رویت و مشاهده نکرده بود. به همین دلیل ۹ خانواده مرگ عزیزشان را که خدمه این کشتی بودند نپذیرفتند. به این ترتیب دهها عکس و سند به دادگاه ارائه دادیم که نشان میداد دلیل متقنی برای فوت خدمه وجود ندارد.».
اما بعد از صدور حکم ابطال گواهی فوت شرکت ملی نفتکش به ابطال گواهی فوت اعتراض کرد و به همین دلیل روز گذشته جلسه دادگاه برای رسیدگی به موضوع اعتراض شرکت ملی نفتکش تشکیل شد.
در این جلسه دلیلی که شرکت نفت مطرح میکند این است که گزارش فوت ارسالی توسط شرکت ملی نفتکش و وزارت کار به سازمان ثبت و احوال ارسال کرده اند، که مطابق قانون شهادت دو مقام رسمی دلیل فوت محسوب میشود.
این در حالی است که وکلای خانواده سانچی در مقابل میگویند اعزام مدیرعامل فعلی شرکت ملی نفتکش بیست و چهار ساعت بعد از وقوع حادثه بوده و همچنین آقای ربیعی چهار روز بعد از وقوع حادثه به کشور چین سفر کرده اند؛ بنابراین فوت را رویت نکرده اند که حالا به عنوان شاهد خودشان را معرفی میکنند، بنا براین بدون رعایت تشریفات قانونی، سند فوت خدمه را صادر کردند.
گفتگوی اختصاصی با مادر یکی از خدمه سانچی
بعد از اتمام جلسه دادگاه با مادر یکی از خدمه سانچی به نام مهدی سادگی به گفتگو نشستیم.
از مهدی برایمان بگویید.
من دو فرزند دارم و مهدی فرزند دوم من هست. مهدی متولد سال ۵۸ است.۱۰ سال بود که در کشتیرانی کار میکرد.
صبح روز حادثه همسرم در اخبار شنیده بود که یک کشتی ایرانی در آبهای چین غرق شده است. اما من گفتم کشتیای که مهدی در آن بود در حال سفر به کره بوده است. تا اینکه نام کشتی اعلام شد. اما از همان ابتدا باور اینکه مهدی فوت کرده باشد برای من غیر ممکن بود.
مسلما صرف یک احساس این حرف را نمیزنم. دقیقا روز بعد از حادثه غرق شدن کشتی در حالی که حال روحی بسیار وخیمی داشتم، از کشور انگلستان با موبایل من تماس گرفتند و من را به اسم کوچک صدا زدند. فردای آن روز باز هم تماسی از کشور انگلستان با تلفن منزل ما گرفته شد که باز هم من را به اسم کوچک صدا زدند، اما قطع کردند.
چند ماه بعد تماسهای مشکوک زیادی با تلفنهای ما گرفته میشد که هر بار شماره یک کشور روی تلفن میافتاد. مشخص بود از نرم افزار تغییر آی پی استفاده میشود که معلوم نشود تماس از چه کشوری برقرار شده است. بعد از اینکه گوشی را برمی داشتیم قطع میشد.
همه این تماسهای مشکوک درست بعد از حادثه برقرار شد و از نظر من به هیچ وجه بی ارتباط به این حادثه نیست. عدهای میگویند این تماسها برای کلاهبرداری از شما گرفته شده است، اما دقیقا فردای حادثه که نمیتواند به دلیل کلاهبرداری بوده باشد.
گذشته از این، هیچ ادله مستند و قابل قبولی برای پذیرش فوت فرزندانمان ارائه نشده است.
بعد از غرق شدن کشتی تا ۱۳ ماه بعد، برای موبایل پسرم قبض فرستاده میشد و من پرداخت میکردم. در هزینههای پرداختی از طرف ما هزینه رومینگ هم بود. با اینکه گوشی پسرم همراهش بود و اگر مهدی در اعماق آب غرق شده پس باید گوشی او هم غرق میشد./ رکنا