راهبرد معاصر بررسی می‌کند؛
چرا رژیم صهیونیستی با ادامه مذاکرات هسته ای مخالف است؟
به نظر می‌رسد که مخالفت رژیم صهیونیستی با احیای برجام، ناشی از احساس شکست راهبردی باشد. نظر به اینکه یکی از مطلوبیت‌های مدنظر صهیونیست‌ها در قبال موضوع هسته‌ای ایران، تداوم تنش‌ها میان ایران و دنیای غرب و حل نشدن اختلافات هسته‌ای با ایران است، صهیونیست‌ها کمترین علاقه‌ای به حل‌وفصل مناقشه هسته‌ای ایران ندارند و براین اساس می‌کوشند تا توجه جامعه‌ی جهانی را از مسئله‌ی فلسطین به‌سوی دیگر بحران‌های منطقه‌ای متمرکز کنند.
به گزارش راهبرد معاصر؛ در حالی که دور هشتم مذاکرات هسته‌ای با ایران و قدرت‌های جهانی در جریان است و بعضاً نیز گفته می‌شود که شمارش معکوس برای ایجاد توافق در وین به انتهای خود نزدیک شده است. این را می‌توان در اظهارات همه طرف‌های مذاکره‌کننده مستقر در هتل «کوبورگ» این شهر نتیجه گرفت. نفتالی بنت، نخست‌وزیر صهیونیست‌ها گفته است در صورتی‌که توافقی با ایران صورت بگیرد، رژیم صهیونیستی به آن تعهدی نخواهد داشت. بنت در جلسه‌ای با نمایندگان پارلمان گفته است که این رژیم از طرف‌های مذاکره نیست و "قطعاً در مورد مذاکرات وین نگران" است و اسرائیل به آنچه در توافق احتمالی نوشته شود "متعهد نخواهد بود" و "همچنان با حفظ آزادی کامل هر جا و هر زمان بدون هیچ قید‌وشرطی اقدام خواهد کرد".
به نظر می‌رسد که این قبیل اظهارات نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی، ناشی از احساس شکست راهبردی باشد. به عبارتی و با نظر به اینکه یکی از مطلوبیت‌های مدنظر صهیونیست‌ها در قبال موضوع هسته‌ای ایران، تداوم تنش‌ها میان ایران و دنیای غرب و حل نشدن اختلافات هسته‌ای با ایران است، صهیونیست‌ها کمترین علاقه‌ای به حل‌وفصل مناقشه هسته‌ای ایران ندارند و براین اساس می‌کوشند تا توجه جامعه‌ی جهانی را از مسئلۀ فلسطین به‌سوی دیگر بحران‌های منطقه‌ای متمرکز کنند تا بدین‌وسیله به‌طور آرام و خزنده، برنامه‌ی اسکانِ یهودیان افراطی در کرانه‌ی باختری و بیت‌المقدس شرقی را توسعه داده و عملاً راه استقلال کرانه‌ی باختری را برای همیشه سد کنند، لذا با اظهاراتی نظیر اینکه تعهدی به توافق هسته‌ای قدرت‌های جهانی با ایران نخواهند داشت، می‌کوشند تا مانع هر نوع حل‌وفصل نهایی اختلافات آن با نظام بین‌الملل شده تا مبادا ایران از اولویت امنیتی آمریکا و اتحادیه‌ی اروپا و نظام بین‌الملل خارج شود و نوبت به درخواستِ جهانی برای اجرای قطعنامه‌های شورای امنیت سازمان ملل درباره‌ی مسئله‌ی فلسطین برسد.
سوای از موضوع فلسطین، چندین هدف دیگر را نیز می‌توان برای این قبیل لفاظی‌ها قائل شد، درحالی‌که آمریکا و اتحادیه‌ی اروپا آغاز به کارِ دولت جدید ایران را به‌صورت فرصتی تازه برای بازگشت جمهوری اسلامی به میز مذاکرات وین می‌دانند، در مقابل صهیونیست‌ها نیز تمام اهرم‌های قدرت خود را به کار گرفته‌اند تا مانع احیای توافق هسته‌ای شده تا بدین ترتیب پنجره گفتگو و حل‌وفصل اختلافات ایران با غرب را مسدود نمایند تا شرایط برای امنیتی سازی مجدد موضوع هسته‌ای ایران فراهم بماند تا بتوانند از ورای امنیتی سازی مسئله هسته‌ای، هرگونه فعالیت نظامی، سیاسی و حتی اقتصادی ایران را با اهداف امنیتی سازی شده‌ی هسته‌ای مرتبط نموده و تصویرسازی آن را به شکل تهدید علیه بشریت و صلح بین‌المللی همچنان نهادینه کنند. این راهبرد در حالی است که با حصول توافق، شرایط برای امنیتی سازی ایران تا حدود زیادی از بین می‌رود. هم‌چنین هدف دیگر از چنین اظهاراتی از سوی مقامات رژیم صهیونیستی گرفتن امتیازاتی ویژه از شرکای غربی این رژیم می‌تواند باشد و ممکن است که مقامات این رژیم با اظهار نگرانی از فعالیت‌های منطقه‌ای ایران و اینکه رژیم صهیونیستی از هر سو تحت محاصره نیروهای وابسته به ایران قرارگرفته به دنبال کسب امتیازاتی برای کاهش نگرانی خود در این زمینه باشند.
درمجموع و از آنجا که رژیم صهیونیستی بر مبنای دکترین بگین، مخالف دست‌یابی هر یک از مخالفانش به توانایی هسته‌ای است، دقیقا بر مبنای همین راهبرد نیز همواره درصدد توقف کامل برنامه هسته‌ای ایران بوده و اخلال در این برنامه هسته‌ای ایران را یکی از مطلوبیت‌های خود قلمداد می‌نماید. به نظر می‌رسد که ارزیابی کنونی این رژیم، این است که توافق با ایران اجتناب‌ناپذیر است و قدرت‌های جهانی به‌احتمال‌زیاد در مورد احیای توافق هسته‌ای ایران به توافق می‌رسند؛ بنابراین و ازآنجاکه صهیونیست‌ها، توافق هسته‌ای قدرت‌های جهانی با ایران را به دلایلی متعدد در تضاد با منافع و رویکردهای خود می‌بینند، لذا این قبیل اظهارات مقاماتشان مبنی بر عدم تعهد اسرائیل به توافق هسته‌ای، به هیچ‌وجه اظهاراتی عجیب نیست.