ازدواج مجدد در ایران رشد چشمگیری پیدا کرده و در ۶ سال، رشد ۱۷ درصدی داشته است. اطلاعات منتشر شده توسط سازمان ثبت احوال کشور نشان میدهد در سال ۱۳۹۲، ۵ درصد از کل ازدواجهای ثبتشده، برای بار دوم یا سوم بودهاند که این رقم در سال ۱۳۹۸، ۲۲ درصد افزایش یافته است. در سال ۱۳۹۸، ۱۷.۱ درصد از ازدواجهای مردان مربوط به آنانی بوده که دستکم برای بار دوم ازدواج کردهاند. این سهم درباره زنان هم برابر با ۱۵.۴ درصد از ازدواجهاست.
* در آمار ثبت احوال نکتههای جالب دیگری هم دیده میشود؛ مانند اینکه سهم مردانی که قبلا هرگز ازدواج نکرده بودند و برای نخستینبار با یک زن مطلقه، ازدواج میکنند از یکدرصد در سال ۹۲ به حدود ۵ درصد در سال ۹۸ رسیده است. استانهای مختلف در این سهم الگوی متفاوتی دارند و بیشترین ازدواج مجدد مردان و زنان به این شکل مربوط به البرز و تهران است.
* همچنین طبق آمار ثبت احوال در سال ۹۸، حدود ۸ درصد طلاقها برای ازدواج دوم و بیشتر است که در استانهای بوشهر، هرمزگان پررنگتر از سایر استانها دیده میشود.
* ظاهرا طلاقهای مکرر تبدیل به یک جریان فکری و فرهنگی شده که میتواند خطرناک باشد و باید متولیان فرهنگی برای آن فکری کنند. نکته دیگری که در آمارها میبینیم این است که هرچه زن در هنگام ازدواج جوانتر باشد، سرعت ازدواج مجدد او پس از طلاق بیشتر است؛ بهعنوان مثال متولدین نیمه اول دهه ۸۰ در سال ۹۷ پس از حدود ۵ ماه از گذشت طلاق، ازدواج کردهاند؛ درحالیکه برای زنان مسنتر این زمان بیش از یکسال بوده است.
* طبق آمار بهزیستی ازدواج مجدد در متولدین دهه ۷۰ بیشتر از متولدین دهه ۵۰ و ۶۰ است؛ همانطور که طلاق در بین آنها بیشتر مشاهده میشود.
* در کل میانگین سن طلاق برای زنان حدود ۳۳ سال است، اما میانگین سن طلاق در متولدین دهه ۵۰ حدود ۳۱ سال و دهه ۶۰ حدود ۳۰ سال و نیمه اول و دوم دهه ۷۰ بهترتیب ۲۲ سال و ۱۸ سال و برای نیمه اول دهه ۸۰ حدود ۱۵ سال اتفاق افتاده است. جالب اینکه ازدواج مجدد در متولدین دهه ۷۰ و ۸۰ بیشتر است که رویکرد اجتماعی زنان و مردان مطلقه و خانوادههای آنان را نشان میدهد.