پنجشنبه در کدام استان‌ها تعطیل شد؟ سخنگوی دولت: «خلیج فارس» فقط یک نام جغرافیایی نیست، بخشی از هویت تاریخی ملت ایران است قالیباف تصاویر نقشه‌های تاریخی خلیج فارس را منتشر کرد + عکس پزشکیان: صرفه‌جویی را از دولت شروع کردیم/پنل‌های خورشیدی اولویت اول دستور فوری پزشکیان برای تعیین سهمیه آب و برق استان‌ها پزشکیان: دولت موظف است معیشت مردم را تأمین کند وعده معاون رئیس جمهور به معلمان تغییر فرمانده کل سپاه تکذیب شد واکنش تند به زیاده‌خواهی‌های آمریکا: نه هوشمندانه، نه عاقلانه، نه شرافتمندانه تفحص مجلس از عدم موفقیت در ساماندهی پسماند‌ها فرآیند دهک‌بندی خانواده‌ها تغییر می‌کند + فیلم وزیر کار: طبق قانون بودجه باید با حذف یارانۀ دهک‌های بالای جامعه، به ۳ دهک پایین کالابرگ بدهیم + فیلم پزشکیان دستور صادر کرد/ باید سریع‌تر خسارات آسیب دیدگان حادثه بندر شهید رجایی را جبران کنیم فوری/ کشف قصور ایمنی در حادثه بندرعباس/ کمیته ویژه مقصران را احضار کرد تصویب فوق‌العاده خاص برای کارکنان شهرداری‌ها در مجلس
یادداشت اختصاصی «مهدی فضائلی»، کارشناس مسائل سیاسی؛

گناه شایع مدیران!

محافظه‌کاری مدیران، از عوامل اصلی فرصت‌سوزی است و اگر ارزش زمان را بدانیم، خسارت ناشی از این بی‌عملی‌ها و ترک فعل‌ها را بیشتر متوجه می‌شویم.
مهدی فضائلی؛ کارشناس مسائل سیاسی
تاریخ انتشار: ۰۹:۰۲ - ۳۰ فروردين ۱۴۰۱ - 2022 April 19
کد خبر: ۱۲۹۹۶۵

گناه شایع مدیران!

 

به گزارش «راهبرد معاصر»؛ یکی از آفات مهم مدیریت، محافظه کاری است. مدیران محافظه کار نه حاضر به تصمیم‌گیری هستند خصوصا تصمیمات سخت، درحالیکه مغز مدیریت تصمیم‌گیری است؛ و نه اراده و جسارت لازم برای اجرایی و عملیاتی کردن تصمیمات را دارند.

 

این گروه از مدیران، که شاید کم هم نباشند، گمان می‌کنند تصمیم نگرفتن یا تصمیمات را اجرا نکردن از بار مسئولیت آنها می‌کاهد و مسئول این بی‌عملی‌ها نیستند!

 

این ویژگی هر چه به سطوح عالی مدیریت نزدیک‌تر شود خسارت بارتر می‌شود!

 

مدیران عالی محافظه کار، محافظه‌‍کاری را به زیر مجموعه منتقل و به نوعی آنرا به یک فرهنگ مدیریتی تبدیل می‌کنند!

 

محافظه کاران نه تنها تحول آفرین نیستند بلکه در برابر تحولات مقاومت هم می‌کنند.

 

مدیران محافظه کار، در پاسداری از ارزش‌ها مصمم نیستند و در برابر ساختار ها کاملا منفعل هستند!

 

محافظه‌کاری مدیران، از عوامل اصلی فرصت‌سوزی است و اگر ارزش زمان را بدانیم، خسارت ناشی از این بی‌عملی‌ها و ترک فعل‌ها را بیشتر متوجه می‌شویم.

 

آیا واقعا تصمیم نگرفتن و یا تصمیمات را اجرا نکردن، موجب کاهش بار مسئولیت می‌شود و شیوه صحیحی برای پاسخگویی است؟

 

رهبر حکیم انقلاب اسلامی در دیدار با تعدادی از کارگزاران نظام و در قالب یک بحث اخلاقی به این موضوع مهم پرداختند و پاسخ به این سؤالات را شفاف و صریح دادند. «...یک دسته هم گناهانی است که به معنای ترک فعل است؛‌ فعل نیست، ترک فعل است؛ یک کاری را باید انجام میدادیم [امّا] انجام ندادیم. عزیزان من! خیلی‌ از ماها مبتلای به این آخری هستیم؛ خیلی کارها را باید انجام میدادیم، حرفی را باید میگفتیم، اقدامی را باید میکردیم،‌ امضائی را باید میکردیم، یک جایی بایستی یک حرکتی انجام میدادیم [امّا] انجام ندادیم؛ بر اثر تنبلی، بر اثر کسالت،‌ بر اثر بی‌اعتنائی به وظیفه انجام ندادیم؛ این گناه است؛ [از] این سؤال [میشود]. لذا در دعای مکارم الاخلاق [آمده]: وَ استَعمِلنِی بِما تَسأَلُنی غَداً عَنه؛(۱۰) مرا به کار ببر در آنجایی که فردا از من سؤال خواهی کرد.»

 

بنابراین، اگر در نظام‌های معمول جهان، ترک فعل یک سوء مدیریت ارزیابی می‌شود، در نظام اسلامی، تصمیم نگرفتن و ترک فعل، فقط یک اشکال و ضعف مدیریتی نیست بلکه یک گناه و معصیت هم محسوب می‌شود!

 

حضرت‌آیت‌الله خامنه‌ای سپس با اشاره به داستان عبرت انگیز حضرت یونس در قرآن می‌فرمایند: «پس بنابراین استغفار، هم از ارتکاب عمل ممنوعه است، هم از کم‌کاری و بی‌عملی و سوء مدیریّت است؛ برای هر دوی اینها لازم است.»

 

این سخنان حجت را بر همه مسئولان و کارگزاران نظام در قوای سه گانه و دیگر نهادها و سازمان‌ها تمام کرد تا بی‌عملی‌ها و ترک فعل‌های خود را توجیه نکنند و بدانند مرتکب گناه می‌شوند.

 

البته نقد و مذمت مدیران محافظه کار، تأیید مدیران گستاخ و ساختار شکن نیست، چرا که آنها نیز در قبال خودمحوری‌ها و نادیده گرفتن قوانین و زیرپا گذاشتن آن بدلایل واهی، مسئول و معاقب خواهند بود.

ارسال نظر
تحلیل های برگزیده