به گزارش راهبرد معاصر؛ طی ده روز گذشته و پس از انتشار اخباری که از پیشرفت نسبی در مذاکرات رفع تحریمها خبر میدهد، مخالفین توافق نیز بیش از گذشته فعال شده و ظرفیتهای خود را برای متوقفسازی و یا ایجاد ابهام در روند موجود بهکار گرفتهاند.
جبهه مخالفین در خارج از کشور را طیف گستردهای شامل رژیم صهیونیستی، تندروهای آمریکایی، جریان ضد انقلاب خارج از کشور و ... تشکیل دادهاند و رسانههای شناخته شده آنها نیز چون گذشته مسئولیت فضاسازیهای منفی را بر عهده دارند.
در داخل نیز برخی افراطیون سیاسی با رویکردهای مختلف اما همجهت، تلاش وافری را برای جلوگیری از شکلگیری توافق و یا بیمحتوا جلوه دادن آن دنبال میکنند.
روند افزایشی فعالیتها و اظهارنظرهای جریان مخالف که از پیش از نشست اخیر در وین کلید خورده بود، طی چند روز گذشته با انتشار یک متن و صوت غیر مستند در فضای مجازی که هیچ منبع رسمی یا رسانه معتبری صحت آن را تأیید ننموده پژواک بیشتری داشته است.
در همین راستا؛ در حالی که «یائیر لاپید»، نخستوزیر رژیم صهیونیستی در این خصوص فعال شده، بیبیسی فارسی و تلویزیون اینترنشنال با پمپاژ مواضع تندروهای آمریکایی و جریانهای ضدانقلاب بدون وقفه در حال فضاسازی علیه توافق احتمالی در وین هستند و از انواع ترفندهای رسانهای در این باره بهره میبرند.
روند مخالفتها به حدی بالا گرفته که روزنامه ایندیپندنت در گزارشی با عنوان «تقلای دقیقه نود مخالفان توافق هستهای برای منصرف کردن دولت بایدن» نوشته؛ تندروهای محافظهکار دست به دامان بایدن شدهاند که توافق ۲۰۱۵ را ترک کند.
در این گزارش آمده است: این گروهها روز چهارشنبه در واشنگتن گردهم آمدند و شماری از کارشناسان به اعضای شورای مقاومت ملی ایران (منافقین) پیوستند و به بحث درباره جایگزینهای دیپلماتیک و نظامی توافق ۲۰۱۵ پرداختند که از آن جمله میتوان به چهرههایی چون سناتور پیشین جو لیبرمن، مشاور پیشین امنیت ملی جان بولتون و معاون پیشین وزارت خارجه آمریکا در امور خلع سلاح روبرت جوزف اشاره کرد.
روزنامه صهیونیستی هاآرتص نیز در همین راستا در گزارشی با عنوان «اختلاف نظرهای داخلی در آمریکا و اسرائیل در مورد احیای برجام؛ آیا بایدن برای توافق چراغ سبز نشان داده است؟» سعی کرد فضای توافق احتمالی را کاملا به ضرر غرب به تصویر بکشد.
فعالیتهای رسانهای و دیپلماتیک مخالفین که به گوشههایی از آن اشاره شد برای معتبرنمایی این جریان از بازنشر اطلاعات غیر مستند با منابع خاکستری بهره میگیرد که رویکردی کاملا غیر حرفهای و البته کمتأثیر بر مخاطبین است.
در فضای داخلی نیز از ابتدای شروع دور جدید مذاکرات در دولت سیزدهم، تیم مذاکرهکننده به دلیل اتخاذ سیاستی متفاوت در حوزه اطلاعرسانی همواره در معرض برخی انتقادات بوده است.
این انتقادات بیشتر برآمده از مقایسه شیوه اطلاعرسانی در مذاکرات برجام و پس از آن است.
مذاکرات برجام بهدلیل شکلگیری در فضای انتخاباتی و سیاسی بهنوعی بستر تبلیغات دولتهای یازدهم و دوازدهم بود و از این رو از رئیس جمهور تا وزیر خارجه و سایر ارکان دولت بهصورت مستمر از آن برای پیشبرد اهداف سیاسی و حتی برخورد با مخالفین بهرهبرداری میکردند.
در این چارچوب؛ سیاستهای اطلاعرسانی در جریان مذاکرات برجام و همچنین سالهای پس از امضاء آن با رنگ و بویی سیاسی و با حجم بسیار گسترده دنبال میشد.
دولت سیزدهم از ابتدای فعالیت خود ضمن تأکید بر ضرورت نقد کردن چک برجام به عنوان یکی از پروندههای سیاست خارجی کشور بر این گزاره تأکید داشت که امورات کشور را به مذاکرات برجام گره نخواهد زد و هرگز اجازه نخواهد داد که با تبدیل شدن مجدد این پرونده به مسأله اول کشور، اقتصاد و معیشت مردم مشروط به نتیجه برجام شود.
بر این اساس؛ سیاستهای اطلاعرسانی دور جدید مذاکرات نیز بر همین اساس تدوین و پیگیری شد که حاصل آن نیز ایجاد آرامش ذهنی و درگیر نکردن افکار عمومی با چالشهای غیر ضروری بود که ذات مذاکرات است.
توجه به این نکته مهم است که تیم مذاکرهکننده پیگیریکننده سیاستهای نظام برای تأمین منافع ملی است و منافع ملی گاه با توافق و گاه با عدم توافق محقق میشود، لذا مذاکرهکننده اگر بخواهد مانند گذشته با استفاده سیاسی از پرونده مذاکرات رفع تحریمها و کار افراطی رسانهای افکار عمومی را شرطی کند، عملا از خط منافع ملی دور افتاده و عملا نظام را در اتخاذ تصمیم نهایی تحت فشار میگذارد./ نورنیوز