آیت‌الله ناصری؛ شاگرد امام (ره)، خادم مکتب اهل‌بیت(ع)

به گزارش «راهبرد معاصر»؛ آیت الله محمدعلی ناصری صبح جمعه چهارم شهریورماه در سن 92 سالگی به دلیل بیماری و کهولت سن دعوت حق را لبیک گفت. وی عالمی وارسته، باتقوا، پارسا و اسطوره اخلاق بود؛ استاد برجسته اخلاق، خطیب خوش سخن و مدرس حوزه علمیه اصفهان بود که عمر خود را در راه تعلیم و آموزش علوم اسلامی صرف کرد.

حوزه علمیه حضرت ولی عصر(عج)، حوزه علمیه صاحب الزمان(عج)، حوزه علمیه نرجس خاتون، مؤسسه تحقیقات نجوم اسلامی، مؤسسه دارالهدی قم و بنیاد علمی فرهنگی هاد زیر نظر این استاد برجسته  اخلاق اداره می شد. وی سال های متمادی در مسجد کمر زرین اصفهان اقامه جماعت و سخنرانی های انسان ساز و تربیتی انجام می داد، از محبت به اهل بیت(ع) و شیفتگی به حضرت ولی عصر (عج) می گفت و پیر و جوان را مشتاق و شیفته آن حضرت می کرد.

زندگینامه

آیت الله ناصری در سال ۱۳۰۹ هجری شمسی در دولت آباد اصفهان و در خانواده‌ای اهل زهد و تقوا به دنیا آمد. پدر این عالم بزرگوار و شیفته اهل بیت(ع) حاج شیخ محمد باقر ناصری از عالمان زاهد و وارسته زمان خود بود.

آیت الله ناصری پس از سالها تحصیل در نجف به امر استاد خود، مرحوم آیت الله کشمیری به ایران بازمی گردد و در دولت آباد و اصفهان به تربیت افراد مستعد، تدریس فقه و اصول و تفسیر و اقامه نماز جماعت و پاسخ گویی به نیازهای گوناگون مردم می پردازد

وی در 14 سالگی با عزیمت به نجف اشرف دروس مقدمات حوزه را فرا گرفت، پس از دو سال اقامت مادرش فوت می کند و در جوار حرم امیرالمؤمنین علی (ع) دفن می‌شود. یک سال پس از فوت مادر، پدر به همراه خانواده به ایران بازمی‌گردد و آیت الله ناصری به تحصیل در نجف ادامه می دهد و با همتی عالی در راه تهذیب نفس و تحصیل علوم اهل بیت پیش می‌رود.

شاگردی امام خمینی  

آیت الله ناصری در جوار اسانیدی همچون  آیت‌الله میرزا هاشم آملی، آیت الله سید عبدالهادی شیرازی، امام خمینی (ره)، آیت الله سید محمود شاهرودی و آیت الله سید ابوالقاسم خویی اصول عالی حوزوی را فرا گرفت. این عالم ربانی، اخلاق و عرفان را در ایام نوجوانی از محضر حاج شیخ محمد کوفی و در جوانی از آیت الله سید محمد رضوی کشمیری و نیز آیت الله سید جمال الدین گلپایگانی فرا می گیرد.‌

 با آیت الله حاج شیخ عباس قوچانی، وصی مرحوم علامه قاضی و نیز سید هاشم حداد مرتبط بود. آیت الله ناصری به همراه دوست صمیمی خود مرحوم آیت الله حاج شیخ حسن صافی اصفهانی به محضر این مرد وارسته و سوخته اهل بیت رفتند و ازعلم و دانش وی استفاده کردند.

آیت الله ناصری پس از سالها تحصیل در نجف به امر استاد خود، مرحوم آیت الله کشمیری به ایران بازمی گردد و در دولت آباد و اصفهان به تربیت افراد مستعد، تدریس فقه و اصول و تفسیر و اقامه نماز جماعت و پاسخ گویی به نیازهای گوناگون مردم می پردازد. به اذعان بسیاری، مجالس سخنرانی این عالم بزرگوار روحانیت و معنویت خاصی داشت.

دلدادگی به حضرت ولی عصر (عج)

یکی از خصوصیات بارز آیت الله ناصری علاقه شدیدش به حضرت بقیه الله الاعظم (عج) است؛ چنانچه در بیشتر مجالس و صحبت‌ها سعی وی سوق دادن دل‌ها به سوی آن حضرت بود و معمولاً هنگام نام بردن و یاد آن حضرت بغض و اشک همراه سخنانش می‌شد.

آیت الله ناصری همواره به توسل به حضرت مهدی(عج) در هر حال و هر مشکل سفارش می کرد. آیت‌الله ناصری استغاثه بسیاری به حضرت مهدی (عج) داشت و توصیه می کرد در گرفتاری های روحی، معنوی، جسمی و مادی توجه و توسل به این اسم شریف باشد. چنانچه در سخنی به یادگار مانده از این عالم با اخلاق اصفهانی آمده است «خدا شاهد است بنده مکرر گرفتاری های مختلفی داشتم، به ویژه در فشارها و ناراحتی های خارجی با ذکریا بقیه الله اغثنی یا صاحب الزمان ادرکنی نتیجه قطعی گرفته ام. این ذکر را یادداشت کنید و در مواقع گرفتاری متوسل و متوجه به حضرت بقیه الله شوید. ان شاء الله نتیجه قطعی خواهید گرفت. این ذکر، عدد هم ندارد.

شخصیت اسطوره اخلاق حوزه

آیت الله ناصری ابعاد شخصیتی نابی داشت و بسیار وارسته و نورانی بود؛ چنانچه نورانیتش یادآور معنویت آیت الله بهجت بود و مسجدش همان صفای مسجد آیت الله بهجت را داشت. به گفته حجت الاسلام عمومی، شاگرد وی زندگی آیت الله ناصری عالمانه، اخلاقی، معنوی و عاشقانه بود. همنشینی با  آیت الله ناصری به معرفت افراد می‌افزود، شوق به آخرت را در دلها زنده می کرد و باعث قطع تعلق از دنیای زودگذر می‌شد.

آیت الله ناصری جلسه‌های درسی و اخلاقی و معنوی بسیاری داشت که شخصیتش را  زبانزد کرد و جنبه اخلاقی و معنوی و دیگر جنبه‌های شخصیتی وی را تحت تأثیر قرار می داد. شخصیت وی عبادی و معنوی بود؛ بزرگان و اساتید این شیوه زندگی که آیت الله ناصری محصول این مکتب فکری و اخلاقی است، به انس با قرآن به عنوان یکی از مباحث معنوی تأکید بسیاری کرده اند، زیرا میزان ارزش انسان‌ها به ارتباط آن‌ها با قرآن بستگی دارد.

یکی از ویژگی‌های مرحوم آیت الله ناصری انس بسیار زیاد با قرآن است که از آن جمله می‌توان به بیان معارف و تلاوت و توصیه‌هایی در مورد انس با قرآن پرداخت که همه آن ها ترویج شیوه زندگی عالمانه، مؤمنانه و عاشقانه بوده است.

آیت الله ناصری ابعاد شخصیتی نابی داشت و بسیار وارسته و نورانی بود؛ چنانچه نورانیتش یادآور معنویت آیت الله بهجت بود و مسجدش همان صفای مسجد آیت الله بهجت را داشت

ویژگی برجسته زندگی آیت الله ناصری علاقه زیادش به زیارت حرم امام رضا (ع) و ائمه معصومین (ع) و همچنین اهتمام ویژه‌ به زیارت امامزادگان (ع) بود و همیشه تأکید می‌کرد هر یک از این بزرگان می‌توانند منشأ اثر باشند و در عمل هم این موضوع را به دیگران می‌آموخت. مداومت به قرائت دعا به ویژه حدیث شریف کسا یکی دیگر از جنبه های عرفانی شخصیت آیت الله ناصری بود.

 
آیت الله ناصری وظیفه اهل علم را تلاش برای پیمودن مراتب توحید به وسیله ارتباط با ولایت می دانست و لازمه آن را نیز انقلاب درونی و توبه از اعمال گذشته، انجام واجبات، ترک محرمات، خلوص در عمل و استغاثه به امام زمان(عج) در جمیع مشکلات عنوان می کرد.

این عالم دلداده اهل بیت(ع) درباره امام زمان(عج) چنین عنوان کرده است: امام زمان(عج) نماینده حضرت حق در عالم وجود است. عالمی که ما در آن زندگی می‌کنیم، یک ماه و یک خورشید دارد، ولی عوالمی هست که 40 ماه و 40 خورشید دارند و حضرت مهدی(عج) امام آن عوالم نیز هستند. بنابراین، ارتباط با امام زمان(عج) بسیار مهم است و باید مورد توجه قرار گیرد. این استاد اخلاق تأکید بسیاری برای صدقه روزانه برای سلامتی امام زمان (عج)، خواندن نماز آن حضرت در هر روز و دعای فرج داشت.

از کارهای عامه پسند تا اهل قلم

آیت الله ناصری علاوه بر تلاش های علمی و دینی و هدایت و راهنمایی مردم، طلاب و اهل علم در کارهای خیر نیز مشارکت داشت؛ ازجمله این اقدامات می توان به تلاش های وی برای ایجاد مراکز بهداشتی و درمانی پرداخت. مرکز درمانی حضرت ولیعصر(عج) و بخش دیالیز 20 تختخوابی آن با اهدای ۶ هزار متر زمین و 2 هزار متر ساختمان در سال ۸۷ به وسیله وی آغاز و در سال ۹۱ افتتاح شد. بخش دیالیز بیمارستان گلدیس شاهین شهر، بخش دیالیز بیمارستان محمد رسول الله(ص) میمه و اورژانس شبانه روزی دولت آباد از دیگر کارهای خیر این عالم وارسته و باتقوا بوده است.

آیت الله ناصری دارای آثاری نیز هست که عبارتند از؛ «آب حیات» مجموعه سخنرانی‌ها درباره حضرت مهدی(عج)، «درامتداد نور» مجموعه سخنرانی ها درباره آیات تأویل شده به حضرت ولی عصر و آخرالزمان، «رسم بندگی» شرح فرازهایی از خطبه بلند حضرت امیرالمومنین(ع) درباره حالات و خصوصیات اخلاقی متقین و «سخن دوست» گزیده ای از سخنرانی های وی درباره قطب عالم امکان حضرت ولی عصر(عج).