رهبرانقلاب در روز هفدهم شهریور۵۷ کجا بودند؟-راهبرد معاصر
پزشکیان: همه مردم باید از سرمایه‌گذاری‌های خارجی بهره‌مند شوند صدیقی: مطمئنا عملیات وعده صادق ۳ انجام می‌شود فرمانده عالی‌رتبه سپاه قدس: صهیونیست‌ها منتظر پاسخ قاطع ایران باشند حکم جدید حسین هدایتی صادر شد | محکومیت ۱۲۰۰ میلیارد تومانی فرمانده نیروی زمینی سپاه: پرندۀ فوق سبک حامل شهید مازندرانی براثر «گیر کردن» و «اصابت پره به کابل برق» سقوط کرد پزشکیان به باکو می‌رود صابر برزکار شرور مسلح معروف به هلاکت رسید + عکس بخشنامه عارف به کلیه دستگاه‌های اجرایی و استانداری‌ها درخصوص بکارگیری جوانان، زنان و اقوام در سطوح مدیریتی معاون سیاسی سپاه: مردم ایران در مسیر درست تاریخ ایستاده اند | جوانان تحت تاثیر جنگ روانی دشمنان قرار نگیرند فرمانده نیروی دریایی ارتش: ناو هواپیمابر، ۱۶ ناوشکن و ناوچه آمریکا را در منطقه رصد می‌کنیم | محموله نفتی توقیفی را پس گرفتیم استانداران جدید بوشهر و استان مرکزی معرفی شدند پزشکیان خطاب به سران رژیم اسرائیل: تجاوز به حریم و امنیت خود را بی‌پاسخ نمی‌گذاریم | اگر آتش‌بس را بپذیرند ممکن است در نوع و شدت پاسخ ما اثر داشته باشد حسین طائب: آمریکا به دنبال جنگ مدیریت شده است | از آنجایی که فکر نمی‌کنید تصویر آمریکا و اسرائیل عوض خواهد شد سرکرده تروریست‌های حادثه تفتان به هلاکت رسید + عکس نامه همسر شهید جهاندیده خطاب به رهبر انقلاب + ویدئو

رهبرانقلاب در روز هفدهم شهریور۵۷ کجا بودند؟

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در دیدار جمعی از پرستاران در دهه هفتاد شمسی به بیان خاطره‌ای از روز 17 شهریور سال 1357 پرداختند که در آن به ماجرای نامه‌ای که به یکی از افراد قم نوشته بودند نیز اشاره‌ای کرده‌اند.
تاریخ انتشار: ۱۷:۱۷ - ۱۷ شهريور ۱۴۰۱ - 2022 September 08
کد خبر: ۱۵۰۰۷۴

به گزارش راهبرد معاصر؛  حضرت آیت الله خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب در دیدار جمعی از پرستاران در دهه هفتاد شمسی به بیان خاطره‌ای از روز 17 شهریور سال 1357 پرداختند که در آن به ماجرای نامه‌ای که به یکی از افراد در قم نوشته بودند نیز اشاره‌ای کردند.

 

متن کامل بیانات معظم‌له در بیان این خاطره به شرح ذیل است:

«من از روز هفدهم‌ شهریور سال ۱۳۵۷ خاطره‌ای در ذهن دارم. قبل از آن که این حادثه خون‌بار در تهران اتّفاق بیفتد، سیاست رژیم ستمشاهی به دنبال این بود که مبارزان و به تبع آن ملت ایران را، به تندرو و کندرو، افراطی و معتدل تقسیم کند.

 

این، نکته خیلی قابل توجّهی است که امروز مثل آیینه‌ای، همه عبرتها را به ما درس میدهد. کسی که روزنامه‌های آن وقت و اظهارات مسؤولان رژیم ستمشاهی را مطالعه میکرد، میفهمید که اینها میخواهند کسانی را که در مقابل آنها هستند و مبارزه میکنند، از هم جدا کنند.

 

عدّه‌ای را که طرفداران و علاقه‌مندان مخلص امام بودند و راه امام را علناً اظهار میکردند، به عنوان تندرو و افراطی و متعصّب معرفی میکردند. در مقابل اینها هم، بعضی از کسانی را که علاقه‌مند به مبارزه بودند، ولی خیلی جدّی در آن راه نبودند، یا جدّی بودند، ولی دستگاه آن‌طور خیال میکرد اینها جدیّتی ندارند، به عنوان افرادی که معتدلند و با اینها میشود مذاکره و صحبت کرد، معرفی میکردند. من در آن روز این احساس خطر را کردم.

 

آن زمان من در جیرفت تبعید بودم. شاید روز چهاردهم یا پانزدهم شهریور بود. به یکی از آقایان معروف که در قم بود، نامه‌ای نوشتم و این سیاست رژیم را برای آن آقا تشریح کردم و گفتم اینها با این تدبیرِ خباثت‌آمیز میخواهند بهانه‌ای برای سختگیری بر مخلصان و عشّاق امام بزرگوار به دست آورند و شما را بدون اینکه خودتان بخواهید، در مقابل آنها قرار دهند. این نامه را نوشته بودم؛ اما هنوز نفرستاده بودم.

 

روز شنبه هجدهم شهریور بود که رادیو و روزنامه‌ها، خبر کشتار هفده شهریور را پخش کردند. فردای آن روز، ما در جیرفت از این قضیه مطّلع شدیم.

 

من برداشتم در حاشیه آن نامه برای آن آقا نوشتم که: «باش تا صبح دولتش بدمد، کاین هنوز از نتایج سحر است». آن نامه را به وسیله مسافر، برای آن آقای محترم فرستادم. آنها شروع کردند سختگیریها را علیه مبارزان و انقلابیون حقیقی راه انداختن که نمونه‌اش کشتار هفدهم شهریور بود.»/ فارس

ارسال نظر
تحلیل های برگزیده
آخرین اخبار