به گزارش «راهبرد معاصر»؛ اصلی که در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در دولت های گذشته کمتر به آن پرداخته شد، متننوع کردن متحدانمان در کل دنیا بود، اینکه معمولاً شرکا و متحدان یا حتی دوستان ایران و کسانی که با آنها دیپلماسی داریم، بیشتر کشورهای اروپایی و غربی بودند. اکنون که کشورهای اروپایی و آمریکا به بهانه های مختلف علیه ایران تحریم اعمال می کنند و مهمترین توافق دیپلماتیک میان ایران و غرب که برجام است را وقعی نمی نهند و به تعهدات خود عمل نمی کنند، اتفاق خوبی است که ایران به سمت متنوع ساختن شرکا و دوستانش در آفریقا و آمریکای لاتین رفته است.
در این میان به باور تحلیلگران مسائل بین الملل، سفر حسین امیرعبداللهیان، وزیر امور خارجه کشورمان به کشورهای حوزه آفریقا و آمریکای لاتین اتفاق مهم، بجا و درستی است، اما باید در نظر داشت مانند دورههای قبل به یکباره این مناطق و تعاملات رها نشوند.
گسترش ارتباطات ایران با آمریکای لاتین و آفریقا به افزایش چشمگیر تجارت خارجی متقابل منجر می شود و می تواند زمینه ساز رشد و بالندگی ایران در حوزه تجارت خارجی شود
سید مصطفی خوش چشم، کارشناس مسائل بینالملل درباره دستاوردهای سفر حسین امیرعبداللهیان، وزیر امور خارجه کشورمان به آمریکای لاتین به «راهبرد معاصر» گفت: آمریکای لاتین دارای ظرفیت بسیار بالایی برای گسترش همکاری های تجاری در حوزههای مختلف اعم از واردات یا صادرات با ایران است که متأسفانه دولت های قبل هیچ گاه از این ظرفیت به درستی بهره برداری نکرده اند. یکی از ظرفیتهای مطلوب تعامل تجاری با این کشورها کشت فراسرزمینی است، زیرا کشورهای آمریکای لاتین یکی از مناسب ترین مکان ها برای تولید این گونه محصولات به شمار می روند.
وی افزود: به دلیل موقعیت جغرافیایی کشورهای آمریکای لاتین و بارش های فراوان، این کشورها برای کشت فرا سرزمینی بسیار قابل توجه هستند. در زمینه صادرات خدمات و کالاها در حوزه های مختلف ازجمله صنایع خودروسازی و صنایع سنگین، حوزه انرژی و خدمات رفاهی و مهندسی مربوط به نفت و گاز و بسیاری از حوزه های دیگر ایران از توانمندی صادرات چشمگیری به این کشورها برخوردار است. در مقابل، ایران می تواند برخی محصولات مورد نیاز خود را از این کشورها وارد کند، لذا باید از ظرفیت های موجود به درستی استفاده شود.
کارشناس مسائل بینالملل معتقد است: استفاده از ظرفیتها و مزیت های یاد شده مختص به آمریکایی لاتین نیست، بلکه ایران باید نگاه جامعی به ارتباط با قاره آفریقا نیز داشته باشد، زیرا تاکنون به هیچ عنوان حضور مؤثری در قاره سیاه نداشته ایم. گسترش ارتباطات ایران با آمریکای لاتین و آفریقا به افزایش چشمگیر تجارت خارجی متقابل منجر می شود و می تواند زمینه ساز رشد و بالندگی ایران در حوزه تجارت خارجی شود و تأثیرات محسوسی در زمینه معیشتی به ویژه در بخش تولید بر جای بگذارد.
خوش چشم گفت: کشورهای آمریکای لاتین که برخی از آنها در جغرافیای سیاسی شرق قرار میگیرند و متحدین بالقوه جغرافیایی شرق ازجمله ایران به شمار می روند، اختلافات بسیار زیادی با آمریکا دارند، لذا این موضوع فرصت مناسبی برای گسترش روابط اقتصادی و تجاری این کشورها با ایران است. این کشورها در بسیاری از جوامع و مجمع های جهانی می توانند در کنار ایران بایستند و به لحاظ سیاسی ائتلافهای قدرتمندتری را با نتیجه بهتری برای ما به دست آورند.
این کشورها اگر به بلوک همکاری حوزه کشورهای تحریم شده و باشگاه تحریمی ها بپیوندند و با جمهوری اسلامی ایران روابط نزدیکتری داشته باشند، جایگاه ایران در سالهای آتی در تمدن شرق و تمدن ها و قدرت های جدید دنیا منحصر به فرد می شود
کارشناس مسائل بینالملل توضیح داد: نمونه های موفقی از این گونه روابط مانند ارتباط ایران در حوزه اقتصادی و سیاسی با ونزوئلا باید در کشورهایی مانند کوبا، بولیوی و بسیاری از کشورهای دیگر که قابلیت رشد همکاریهای فیمابین دارند، اجرا شود.
وی عنوان کرد: جهان در حال تغییر و تحول و گرایش قدرت از تمدن غرب به شرق است؛ موضوعی که باعث تلاطم های بسیار زیادی در دهه جاری در عرصه بین الملل شده و کشورهایی که هم اکنون نقش کنشگران را در این زمینه ایفا میکنند، در فردای دنیا اثرگذاری و نقش بسیار مهمی خواهند داشت. کشورهای آمریکای لاتین در واقع با ایران، چین، روسیه و شرق جغرافیای سیاسی نزدیکی بسیاری دارند و قابلیت همکاریهای گسترده وجود دارد.
خوش چشم عنوان کرد: این کشورها اگر به بلوک همکاری حوزه کشورهای تحریم شده و باشگاه تحریمی ها بپیوندند و با جمهوری اسلامی ایران روابط نزدیکتری داشته باشند، جایگاه ایران در سالهای آتی در تمدن شرق و تمدن ها و قدرت های جدید دنیا منحصر به فرد می شود و با ارتقای جایگاه ایران در سطح بین الملل، قابلیت چانهزنی بیشتری خواهیم داشت. بنابراین چه به لحاظ کمک به وضعیت فعلی معیشت مردم به ویژه در حوزه تولید و راه اندازی کارخانه ها، چه در حوزه سیاسی در زمان کنونی و چه به لحاظ راهبردی در سالهای آینده، گسترش روابط با کشورهای آمریکای جنوبی برای ایران مثمر ثمر خواهد بود.
کارشناس مسائل بینالملل تأکید کرد: در مباحث سیاسی نیازمند تغییرات ساختاری در نوع سیاست خارجی هستیم و باید به سمت کشورهای گوناگون ازجمله آمریکای لاتین حرکت کنیم. با توجه به اینکه اساس سیاست خارجه ما سیاسی محور است، لذا ضرورت دارد در روابط با کشورها نسبت بسیار زیادی را به محور تجارت اختصاص دهیم و برای تحقق این هدف مهم لازم است نفرات و تیم های مناسبی را به این مناطق اعزام کنیم تا مانند بسیاری از کشورهای دیگر بتوانیم سود وافری به ویژه برای مردم ایران به دست آوریم.
خوش چشم گفت: باید از پیامدهای نزدیک شدن و گره خوردن هر چه بیشتر روابط سیاسی در نتیجه گسترش روابط اقتصادی بهره مند شویم. بی تردید امیرعبداللهیان به این موضوع واقف است و تحقق آن نیازمند تغییر نگاه و تغییر نوع روابط در حوزه گسترش تعاملات با آمریکای لاتین و آفریقاست؛ لذا می بایست گسترش تجارت خارجی با این کشورها را برای بلندمدت به مراتب جدی گرفت.
وی افزود: با وجود ظرفیت های بسیار بالایی که حتی در مقایسه با رقبای غربی داریم، تمایل بسیاری از کشورها مانند کوبا، ونزوئلا و بولیوی نسبت به گسترش روابط با ایران بسیار زیاد است، اما دولت های گذشته کمتر از این مزیت نسبی بهره برداری کرده بودند که امیدواریم دولت سیزدهم در این عرصه خوب عمل کند.