اعزام نیروی نظامی آلمان به استرالیا-راهبرد معاصر
نماینده ایران در آژانس بین المللی انرژی اتمی: قطعنامه شورای حکام تعاملات میان ایران و آژانس را نادیده گرفته است قطعنامه شورای حکام علیه ایران تصویب شد پاسخ ایران به قطعنامه آژانس؛ راه‌اندازی مجموعه قابل‌توجهی از سانتریفیوژ‌های جدید و پیشرفته والری زالوژنی: جنگ جهانی سوم رسماً آغاز شده است وزیر خارجه ایران: عملیات وعده صادق ۳ علیه اسرائیل حتما انجام خواهد شد بیانیه مشترک ۷+۱ کشور در حمایت از ایران در نشست شورای حکام کمال خرازی: رای دیوان بین‌المللی کیفری در صدور حکم بازداشت نتانیاهو رسواکننده غربی‌هاست نماینده ایران در سازمان ملل: شورای امنیت به مصونیت اسرائیل پایان دهد شهردار یک شهر در ایالت میشیگان: برای دستگیری «نتانیاهو» و «گالانت» آماده‌ایم قطعنامه ضدایرانی امشب به رأی گذاشته می‌شود؛ ۶درخواست ۳کشور اروپایی از ایران آغاز فعالیت عراقچی در شبکه اجتماعی بلواسکای واکنش‌ها به حکم دادگاه لاهه برای بازداشت نتانیاهو بیانیه ضدایرانی تروئیکای اروپایی درباره برجام ادعای اتحادیه اروپا: اقدامات هسته‌ای ایران «توجیه غیرنظامی معتبر» ندارد عراقچی: ایران به گام غیرفنی اروپا پاسخ مناسب می‌دهد

اعزام نیروی نظامی آلمان به استرالیا

دولت آلمان اعلام کرد به منظور شرکت در رزمایش مشترک، نیروی نظامی به استرالیا و منطقه ایندوپاسفیک اعزام می‌کند.
تاریخ انتشار: ۱۷:۱۵ - ۱۹ تير ۱۴۰۲ - 2023 July 10
کد خبر: ۱۹۳۷۰۳

به گزارش راهبرد معاصر؛ دولت آلمان در چارچوب شرکت در رزمایش مشترک، برای نخستین بار نیروی نظامی به استرالیا اعزام می‌کند؛ اقدامی که نشان می‌دهد در بحبوحه افزایش تنش‌ها با چین، تمرکز برلین بر منطقه ایندو-پاسفیک افزایش یافته است.

این رزمایش مشترک با حضور ۳۰ هزار نیرو از ۱۲ کشور در استرالیا برگزار می‌شود.

در سال‌های اخیر آلمان حضور نظامی بیشتری در منطقه ایندو-پاسفیک داشته، حتی اگر این به معنای پیگیری منافع امنیتی و اقتصادی باشد.

آلفونس مایس، فرمانده ارتش آلمان در گفت‌وگویی با رویترز که روز دوشنبه منتشر شد، ساعاتی قبل از خروج اولین سربازان آلمانی به سمت استرالیا گفت: «این منطقه برای ما در آلمان و همچنین برای اتحادیه اروپا به دلیل وابستگی‌های متقابل اقتصادی بسیار اهمیت دارد»

به نوشته رویترز چین مهمترین شریک تجاری برلین است و ۴۰ درصد تجارت خارجی اروپا از طریق دریای جنوبی چین جریان دارد؛ آبراهه‌ای که نقطه کانونی اختلافات ارضی در اقیانوس هند و اقیانوس آرام است.

در سال‌های اخیر تلاش‌های آمریکا و کشور‌های غربی برای مقابله با قدرت روزافزون چین، بیشتر متمرکز بر حوزه «ایندو-پاسفیک» بوده است؛ ایندوپاسفیک به منطقه جغرافیاییِ تلاقی دو اقیانوس هند و آرام در آسیای جنوب‌شرقی گفته می‌شود و «شینزو آبه»، نخست‌وزیر فقید ژاپن، نخستین سیاست‌مداری بود که این مفهوم را وارد ادبیات سیاسی کرد.

آبه در آگوست ۲۰۰۷ در سخنرانی خود در پارلمان هند، ایجاد «هلال آزادی و رفاه در آسیایی بزرگ‌تر» را در منطقه این دو-پاسفیک پیشنهاد داد. او آگاهانه بدون اینکه نامی از چین ببرد، تأکید کرد کشور‌های هند، آمریکا، استرالیا و ژاپن، چهار قدرت دخیل در این پیشنهاد هستند. گرچه در تعریف محدوده جغرافیایی «ایندو-پاسفیک»، هر اندیشمند سیاسی، سیاست‌مدار و کشوری بنا بر ایدئولوژی و منافع خاص خود، تعریفی متفاوت از آن دارد، معمولاً به محدوده جغرافیایی از اقیانوس هند تا غرب اقیانوس آرام، این دو-پاسفیک گفته گفته می‌شود.

این منطقه جغرافیایی کشور‌های استرالیا، بنگلادش، بوتان، برونئی، کامبوج، فیجی، هند، اندونزی، ژاپن، لائوس، مالزی، مالدیو، میانمار، نپال، نیوزیلند، پاپوآ گینه نو، فیلیپین، سنگاپور، سریلانکا، تایوان، تایلند، تیمور- لسته، آمریکا و ویتنام را در بر می‌گیرد. / مهر

ارسال نظر
آخرین اخبار