به گزارش «راهبرد معاصر»؛ انقلاب اسلامی ایران وارد ۴۵ سالگی خود شده است؛ ۴۵ سال پر فراز و نشیب که تلخ و شیرین های بسیار و سراسر دستاوردهای ناشی از تلاش شبانه روزی دانشمندان، متخصصان، صنعتگران و پژوهشگران ایرانی داشته است. ایران اسلامی در این سال ها از بهمن 1357 تا بهمن 1402 دشمنی های بسیاری به خود دیده، اما در هیچ میدانی از اقتصاد گرفته تا هوا فضا کم نیاورده و میدان را خالی نکرده است.
ایران اسلامی در اوج تحریم ها و جنگ اقتصادی تحمیلی موشک به آسمان پرتاب، تانک و تسلیحات تولید کرده است که در باور هیچ دوست و دشمنی نمی گنجد؛ این نتیجه همان انقلابی است که در بهمن ۵۷ با نثار خون شهیدان بسیار و جانفشانی مردم به ثمر نشست.
انقلابی که با بازگشت امام خمینی (ره) به وطن شکل دیگری به خود گرفت و از حالت تظاهرات مخفیانه و احتیاطی به عملیاتی علنی و تظاهرات گروهی و گاه برنامه ریزی شده مردمی آن هم در سراسر کشور مبدل شد.
امام خمینی(ره) در سخنرانی پرشور خود در پانزدهمین روز بهمن ۵۷ جوانان را به ادامه تظاهرات و اعتصابات فرا می خوانند تا تصویرگر سرنوشتی باشند که قرار است ۴۵ سال بعد آینده ای درخشان به تصویر بکشد
روزشمار انقلاب بعد از بازگشت امام در ۱۲ بهمن و اتفاقات ۱۳ و ۱۴ بهمن اینک به دنبال مرور خاطرات چهارمین روز از دهه پر افتخاری است که نام ایران و ایرانی را در جهان زبانزد کرد و انقلابی به نتیجه رساند که چشم همه جهانیان را به غرب آسیا متوجه ساخت.
۱۵ بهمن سال ۵۷ سراسر خاطراتی است که دفتر انقلاب را پربارتر می کند و اوج مبارزات مردمیِ ایران را در تقابل با نظام شاهنشاهی مستبد و زورگو، چپاولگر و لاقید به آب و خاک و ناموس این سرزمین به تصویر می کشد.
آنجا که امام خمینی(ره) در سخنرانی پرشور خود در پانزدهمین روز بهمن ۵۷ جوانان را به ادامه تظاهرات و اعتصابات فرا می خوانند تا تصویرگر سرنوشتی باشند که قرار است ۴۵ سال بعد آینده ای درخشان به تصویر بکشد و دست بیگانگان را از منابع و ثروت های این سرزمین کهن کوتاه کند.
به دنبال جلسات شب ۱۴ بهمن ۵۷ شورای انقلاب و پیشنهاد نخست وزیری دولت موقت به بازرگان، این شورا برای گرفتن جواب قطعی و سایر مذاکرات جلسه ای دیگر تشکیل می دهد. در جلسه شورای انقلاب مقرر شد مراسم معارفه بازرگان عصر شانزدهم بهمن در آمفی تئاتر مدرسه رفاه برگزار شود.
امام خمینی(ره) در حکمی به پیشنهاد شورای انقلاب مهدی بازرگان را مأمور تشکیل دولت موقت کردند. این اقدامات ترس و وحشت شاپور بختیار از باخت در میدان مبارزه مردم علیه رژیم پهلوی و شاه را دوچندان و در مصاحبه ای مطبوعاتی عنوان می کند، درهای مذاکره با امام خمینی (ره) همچنان باز است.
وی با بیان اینکه «جمهوری اسلامی» برایش ناشناخته است، گفت: من با شاه و امام خمینی (ره) سازش نمی کنم، اجازه تشکیل دولت موقت نمی دهم و کسانی (مردمی) که تظاهرات کنند، تیرباران می کنم.
خط و نشان کشیدن ها و تهدیدات بختیار برای مردمی که حالا بیدار شده بودند و با رهنمودهای ایشان متوجه اوضاع بودند، افاقه نمی کرد. همافران همچنان در بند و اسیر رژیم هستند و روحانیون با تظاهرات خواستار آزادی همافران زندانی شدند.
از دیگر وقایع جالب توجه آن روزها ممنوع الخروجی 200 نفر از وزیران سابق، معاونان وزارتخانه ها، بعضی مدیران بخش خصوصی، استانداران و حتی مدیران کل از طرف دولت بود تا در حرکتی نمادین جلوی فساد درباریان و مقام های عالی رتبه را بگیرند.
از دیگر وقایع جالب توجه آن روزها ممنوع الخروجی 200 نفر از وزیران سابق، معاونان وزارتخانه ها، بعضی مدیران بخش خصوصی، استانداران و حتی مدیران کل از طرف دولت بود
با وجود این، کارکنان نخست وزیری برای پشتیبانی از مبارزات ملت مبارز ایران اعتصاب کردند و ارتشبد جم در لندن گفت، فقط تفاهم رهبران مذهبی با ارتش می تواند بحران را حل کند. اما کدام بحران؟
بحرانی که آنها می گویند، به زیان کشور است و مردم بایستی تنها در برابر حجم عظیم نابرابری، چپاول و کشتار سکوت کنند. درنهایت انقلاب پیروز شد و نتیجه خون شهدا پرثمر گشت.