به گزارش راهبرد معاصر ، امین اوزمن (Emin Özmen) عکاس ترکیه ای سفری به جنوبی ترین نقطه جمهوری آذربایجان کرده تا زندگی روزانه این مردم فراموش شده را به تصویر بکشد.
مردم تالش، قومی ایرانیتبار ساکن در جنوب جمهوری آذربایجان هستند که دو طرف مرز ایران و آذربایجان از هم جدا شده اند. آنها به لحاظ فرهنگی نزدیک به آذری ها هستند و در جنوب آذربایجان در نزدیکی دریای خزر و مناطقی که مجاور ایران است زندگی می کنند.
این منطقه در نتیجه جنگ های شوروی و ایران برپایه پیمان ترکمنچای از ایران جدا شد اما مردم آن شیعه هستند و خود را ایرانی می دانند.
آنها به دلیل محرومیت فرهنگی و آموزش و نیز شرایط اقتصادی وضعیت مناسبی ندارند. فقدان رسانه و نبود آموزش و پرورش باعث شده بسیاری از جوانان این منطقه از تحصیل محروم باشند.
مردم تالش به زبان آذری و تالشی صحبت می کنند. از ناحیه های تالش می توان به رایونهای آستارا، لریک، لنکران، ماساللی، یاردیملی، جلیلآباد و بیلهسوار اشاره کرد.
در سال 1993 منطقه تالش به رهبری علیاکرم همت اوف خودمختاری اعلام کرد اما این خودمختاری تنها 2 ماه دوام آورد و با بر اثر تهاجم گسترده نیروهای دولتی و خودداری علیاکرم همت اوف از درگیری مسلحانه و خونریزی، جمهوری خود مختار تالش مغان ساقط شد و همه رهبران آن رئیس جمهور، وزیر دفاع و غیره و بیشتر از 20 نفر زندانی شدند و شمار زیادی نیز متواری گردیدند.
پس از 10 سال با فشارهای شورای اروپا بر دولت آذربایجان علی اکرم همتاف آزاد شده و با پناهندگی سیاسی در هلند به سر میبرد.
منابع رسمی دولت جمهوری آذربایجان شمار تالشان آن کشور را در سال 2009 برابر با 112هزار نفر ذکر کردهاند. تالشان خود اما معتقدند که تعداد تالش زبانهای جمهوری آذربایجان بسیار بیشتر یک میلیون و نیم نفر میباشد.
تالشی ها در ایران نیز در آستارا، رضوانشهر، ماسال و تالش هستند. تالشی ها جمعیت انبوه و چشم گیری در شهرهای فومن، شفت، رشت و انزلی دارند.