دانشجویان دانشگاه نیویورک: ترسی به دل نداریم

به گزارش راهبرد معاصر، دانشجویان دانشگاه‌های سراسر آمریکا هم‌اکنون در دومین هفته اعتراضات علیه رژیم صهیونیستی بوده و خواستار آتش‌بش در نوار غزه و تحریم نهادهای صهیونیستی حامی اقدامات این رژیم در باریکه غزه هستند. گزارش‌ها حاکی از آن است که تاکنون شمار زیادی از دانشجویان آمریکایی در جریان درگیری با پلیس این کشور که علیه آنها از مواد شیمیایی تحریک‌کننده و شوکر استفاده کرده است، بازداشت شده‌اند.

در میان ده‌ها موسسه آموزش عالی، دانشگاه شهری نیویورک با تبعیت از دانشگاه کلمبیا، به مرکز فعالان دانشجویی حامی صلح در غزه بدل شده است. دانشجویان دانشکده شهری دانشگاه نیویورک، پس از ممانعت از بازداشت خشوت‌آمیز یکی از دانشجویان معترض در جریان تحصن به نشانه ابراز همبستگی با غزه، توجه کاربران فضای مجازی را به خود جلب کردند.

در این راستا، روزنامه انگلیسی‌زبان تهران‌تایمز با دو تن از سازمان‌دهندگان اصلی این اعتراضات به نام‌های «حدیقه» و «سارا» که به‌دلیل هراس از اقدامات تلافی‌جویانه، خواسته‌اند با نام کوچک شناخته شوند، مصاحبه‌ای انجام داد که مشروح آن را با هم می‌خوانیم.

ابتدا درباره اعتراضات دانشجویی در حمایت از حقوق فلسطینیان از جمله بازه سنی، مذهب و تنوع نژادی آنها توضیحات و اطلاعاتی بدهید.

دانشجویان معترض در دانشکده شهری نیویورک، با پیشینه، تبار و وابستگی‌های مختلف در این اعتراضات شرکت کرده‌اند. آنها از دانشکده‌های مختلف دانشگاه شهری نیویورک آمده‌اند؛ دانشگاهی که با بیش از ۵۰۰ هزار دانشجو از ۲۵ دانشکده، بزرگ‌تربن دانشگاه دولتی شهری آمریکا محسوب می‌شود. دانشکده شهری هم یکی از این دانشکده‌هاست. علاوه بر این، دانشجویانی از دانشگاه کلمبیا و سایر موسسات آموزش عالی در اعتصابات همبستگی با غزه حضور دارند. اعضای هیات علمی دانشکده هم به اعتراضات ملحق شدند و با حمایت و هدایت، به دانشجویان مقطع کارشناسی اجازه رهبری جنبش را داده‌اند.

معترضان ۱۸ تا ۸۰ ساله در این اعتراضات شرکت دارند. تشکل دانشجویی دانشگاه شهری نیویورک به شدت متنوع و چندملیتی است؛ به طوری که دانشجویانی از کشورهای عمیقاً تحت تاثیر امپریالیسم آمریکا در جنوبِ جهانی به ویژه جهان اسلام در آن عضویت دارند. با این حال، دانشجویانی از آسیا، آمریکای لاتین، جنوب آسیا و کشورهای عربی نیز در این اعتراضات حاضر هستند. عقاید مذهبی‌ (اسلام، یهودیت و مسیحیت) نیز برای بسیاری از دانشجویان انگیزه حضور در اعتراضات است. اما شمار زیادی از دانشجویان سکولار هم خود را ملزم به اعتراض علیه خشونت و امپریالیسم شهرک‌نشینان می‌دانند. فلسطین ما را با انواع و اقسام خطوط مشی مذهبی، سیاسی، نژادی و قومی از سراسر جهان (عرب، یهود، سفید، سیاه، لاتین، جنوب آسیا و …) یا یکدیگر متحد کرده است.

مسئولان دانشگاه تا اینجا چه واکنشی به اعتراضات داشته‌اند؟

دانشگاه ماموران حراست را اعزام کرده است که با دانشجویان رفتار تهاجمی دارند. عصر روز اول اعتراضات، یکی از ماموران با یک دانشجو درگیر شد و در ادامه گروهی از دانشجویان آن مامور را از حیاط دانشگاه بیرون راندند. تصاویر ویدئویی این حادثه ضبط شد و به فضای مجازی راه پیدا کرد و نشان داد که دانشگاه سلامت دانشجویان را در اولویت نمی‌داند. برای تامین امنیت، تنها و تنها به خودمان متکی هستیم!

دانشگاه همچنین ساختمان‌ها را در واکنش به اعتصابات، تعطیل کرده است. این اقدام مشکلات بهداشتی را تشدید کرده و نقض حقوق دانشجویان است زیرا هزینه‌های محوطه دانشگاه با شهریه آنها تامین می‌شود.

تمام اینها نشان می‌دهد که پروژه صهیونیست تا چه اندازه با دانشگاه ما تنیده شده است؛ آن هم دانشگاهی دولتی که انتظار می‌رود تا برابر مردم پاسخگو و در کنار مردم باشد. مدیریت دانشگاه ما برای دفاع از سرمایه‌گذاری بیش از ۸.۵ میلیون دلاری‌اش در شرکت‌های حامی نسل‌کشی رژیم صهیونیستی و همچنین جهت جلب رضایت اعانه‌دهندگان، سیاستمداران و متولیان صهیونیستی، با چنگ و دندان مقابله می‌کند. این (دفاع کورکورانه) نشان می‌دهد که اعتراضات علیه تجاوز صهیونیست‌ها و سرکوب این اعتراضات، تا چه اندازه برای متولیان و مدیریت کالج ما اهمیت دارد.

آیا پلیس هم مداخله کرده است؟

پلیس اطراف معترضان حصار کشیده و بالای سر آنها هم پهپاد و بالگرد پرواز می‌کند. پلیس و رژیم صهیونیستی با هم مرتبط هستند و قدرت‌شان دو روی یک سکه است اما تا زمانی که مردم شجاع و دلاور فلسطین به مقاومت برابر خشونت صهیونیست‌ها ادامه می‌دهند، ما هیچ هراسی نداریم. فلسطینیان حق دارند مقابل استعمار و اشغال مقاومت کنند و ما هم این حق مقدس را داریم که برای این خاک اشغالی، در آمریکا کنار آنها بایستیم و مقاومت کنیم.

از دانشگاه چه درخواستی دارید؟

دانشجویان ۵ خواسته دارند:

۱- تحریم و عدم سرمایه‌گذاری در شرکت‌هایی که به هر شکل همدست نسل‌کشی امپریالیستی صهیونیست‌ها هستند؛ از جمله شرکت‌های دخیل در تولید سلاح، فناوری، جاسوسی و ساخت و ساز. شفافیت مالی کامل درباره سرمایه‌گذاری‌های دانشگاه شهری نیویورک الزامی است.

۲- تحریم تمام سفرهای آکادمیک به اسراییل از جمله برنامه برث‌رایت، فول‌برایت و سفرهای «پرسپکتیو»؛ لغو هر گونه همکاری با نهادهای آکادمیک اسراییل از جمله رویدادها، فعالیت‌های مشترک، توافقنامه‌ها و همکاری تحقیقاتی.

۳- همبستگی با مردم فلسطین شامل تایید و تاکید بر حقق آنها برای برخوردای از آزادی ملی و حق بازگشت به کشور فلسطین؛ صیانت از دانشجویان و کارمندان دانشگاه شهری نیویورک که علیه نسل‌کشی در نوار غزه و در حمایت از آزادی فلسطین، دست به اعتراض می‌زنند. ابقای اساتیدی که به دلیل ابراز همبستگی با فلسطین اخراج شده‌اند.

۴- خارج کردن نیروهای نظامی از دانشگاه شهری نیویورک و هارلم از جمله خروج نیروهای اشغالگر اسراییلی و همچنین معاونت پلیس نیویورک از تمام محوطه‌های دانشگاه شهری. توقف همکاری، آموزش و استخدام در نهادهای امپریالیستی همچون سازمان اطلاعات مرکزی(سی‌آی‌ای)، معاونت امنیت میهن و مرکز آموزشی عملیات تاکتیکی(TOTC). حذف تمام نمادهای امپریالیستی آمریکا از محوطه‌های دانشگاهی و تغییر نام ساختمان کالین پاول به شکور مورالز.

۵- تاسیس یک دانشکده شهری در دانشگاه نیویورک که هزینه‌های آن کاملاً تامین‌شده، معاف از شهریه و مستقل از اعانه‌دهندگان صهیونیستی و امپریالیست باشد. برقراری مجدد وضعیت معافیت از شهریه، صیانت از اتحادیه کارمندان دانشگاه و عقد قراردادهای منصفانه.

آیا دانشگاه تاکنون برای رسیدگی به نگرانی‌ها و درخواست‌های شما از طریق مذاکره اقدام کرده است؟

مذاکره با مدیریت دانشگاه شروع شده است اما حسن نیت در آن وجود ندارد. ما به‌رغم ابراز نگرانی‌ها، هنوز اجازه ملاقات و حضور در جلسه با فلیکس ماتوس رودریگز، رییس دانشگاه را کسب نکرده‌ایم. درخواست ما برای استفاده از چادر به عنوان سرپناه در شرایط جوی نامناسب هم رد شده است.

علاوه بر این، یک دانشجوی جوان مسلمان بدون هیچ توجیهی بازداشت و به جرم نقاشی گرافیتی روی دیوار در نخستین روز اعتصاب متهم شده است. این اتهام، می‌تواند چهار سال حبس برای او در پی داشته باشد! خواستار تبرئه شدن او از تمام این اتهامات شده‌ایم. مادامی که مدیریت دانشگاه با چنین بی‌حرمتی با ما رفتار می‌کند، نمی‌توانیم در مذاکرات شرکت کنیم.

آیا فکر می‌کنید که دانشجویان در نهایت قادر به تاثیر بر سیاست‌های کاخ سفید شوند؟

قطعاً. دانشجویان آینده این کشور هستند و عمده تغییرات مهم اجتماعی در تاریخ آمریکا از حیاط دانشگاه‌ها جرقه خورده است. ورق علیه رژیم صهیونیستی برگشته است و خودداری ما از مشارکت در این نسل‌کشی، دال بر همین موضوع است. اگر اعتراضات دانشجویی با خشونت و زور پاسخ داده می‌شود، به این دلیل است که آنها به خوبی از این مساله آگاهند و از ما می‌ترسند. چیزی که بیشتر از همه آنها را می‌ترساند این است که ما ترسی به دل نداریم. ما می‌دانیم که طرف درست هستیم و مساله فلسطین برای ما بیشتر از هر چیز اهمیت دارد. ما شکست نخواهیم خورد./ مهر