سقوط خارکیف، شکست بزرگ ارتش اوکراین

به گزارش «راهبرد معاصر»؛ به نظر می آید روس ها هفته به هفته به هدف اصلی خود مبنی بر تصرف دونباس نزدیک تر می شوند و همین موضوع دستانشان را در مذاکرات نهایی صلح با کی یف بازتر می کند. اما سؤال اصلی اینجاست، ناتو دقیقاً چه نگاهی نسبت به تحولات جاری در اوکراین دارد؟ آیا برگزاری مذاکرات صلح میان روسیه و اوکراین و حتی انعقاد پیمان صلح دائمی(که آن نیز اقتضائات و شرایط خاص خود را دارد)، مترادف با پایان بحران سازی غرب در محیط پیرامونی روسیه و ورود دو طرف به مرحله تنش زدایی خواهد بود؟ پاسخ این سؤال قطعاً منفی است.

بدون شک روس ها در برابر فرضیه غربی ها، یعنی حفظ بحران در محیط پیرامونی روسیه، آنتی تزهایی طراحی کرده اند، اما جنگ اوکراین فعلاً فرصت اجرایی شدن آنها را نداده است

واقعیت این است، آمریکا و اعضای اروپایی ناتو در سیاست های امنیتی خود در نظام بین الملل میان جنگ و بحران تقکیک قائل می شوند. در بیشتر موارد جنگ پایان می یابد، اما بحران به قوت خود باقی است و حتی بر شدت و گستردگی آن افزوده می شود. دولت های آمریکا و انگلیس اصرار دارند پس از پایان جنگ اوکراین (حتی اگر با برتری روسیه همراه باشد)، کی یف کماکان به نقطه بحرانی و پرهزینه برای مقام های کاخ کرملین تبدیل شود.

غرب در قبال گرجستان و مولداوی نیز همین قاعده را دنبال می کند. فراتر از آن، با عضویت سوئد و فنلاند در پیمان آتلانتیک شمالی، روس ها برای تقویت توان بازدارندگی خود حضور پررنگ تری در دریای بالتیک و شمال خواهند داشت. تصاعد بحران های پیرامونی، ژئو استراتژیک و امنیتی پیرامون روسیه هدفی است که غرب و در رأس آن واشنگتن دنبال می کند.

 
بدون شک روس ها در برابر فرضیه غربی ها، یعنی حفظ بحران در محیط پیرامونی روسیه، آنتی تزهایی طراحی کرده اند، اما جنگ اوکراین فعلاً فرصت اجرایی شدن آنها را نداده است. علاوه بر این، روس ها گزاره را پذیرفته اند که تبدیل ناتو به بازیگر بی خطر برای روسیه مقدور و امکانپذیر نیست. در گذشته ای نه چندان دور، زمزمه هایی در حزب حاکم روسیه یعنی روسیه واحد، در زمینه تنش زدایی با غرب شنیده می شد، اما تحولات دهه اخیر به روس ها اثبات کرده است بازیگران غربی دو سوی آتلانتیک هرگونه اقدامی را در راستای جلوگیری از تحقق هژمونی امنیتی مسکو در نظام بین الملل شکل می دهند، حتی اگر روسیه خود را متعهد به پیروی از راهبردهای کلان آمریکا و اروپا در جهان سازد.

 
ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه با گارد بسته ای که مقابل غرب گرفته، به واشنگتن و اتحادیه اروپا اثبات کرده است هرگز به گزاره عادی سازی روابط با دشمنانی که قصد نابودی روسیه یا انزوای آن را در معادلات جهانی دارند؛ فکر نمی کند. از این رو گزینه همزیستی مسالمت آمیز با غرب از روی میز تصمیم گیران کاخ کرملین حذف شده است. تجمیع مواضع غرب و روسیه نشان می دهد حتی در صورت توقف کامل جنگ اوکراین، شاهد بروز مناقشاتی حول این نقطه حساس راهبردی خواهیم بود که ابعاد گسترده ای خواهند داشت.