به گزارش «راهبرد معاصر»؛ معادلاتی که حول محور جنگ اوکراین شکل گرفته لحظه به لحظه پیچیده تر می شود. این پیچیدگی معلول اصرار ناتو بر گسترش منظومه امنیتی خود در محیط پیرامونی روسیه است. به عبارتی بهتر، اعضای پیمان آتلانتیک شمالی درصدد محصور کردن پیمان آتش بس میان "مسکو"و"کی یف"هستند بدون آنکه تضمینی عینی در خصوص جلوگیری از مداخله گرایی های آتی در محیط پیرامونی روسیه ارائه نمایند.
در مقابل، ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه اصرار دارد که "عدم گسترش ناتو به شرق" و"ارائه تضمین های پایدار در خصوص حفظ ساختار کنونی ناتو بدون گسترش آن"یکی از پیش شرطهای اصلی هرگونه پیمان آتش بسی میان کاخ کرملین و ناتو باشد.
مسکو معتقد است هر توافق صلحی باید به «علل ریشهای» جنگ بپردازد؛ عبارتی که اشاره به گسترش ناتو و حمایت غرب از اوکراین دارد
منابع روسی می گویند، اگر پوتین نتواند به توافق صلح طبق شرایط خود برسد، تلاش خواهد کرد از طریق پیروزیهای نظامی این پیام را به اوکراینیها و اروپاییها منتقل کند که صلح در آینده بهمراتب دردناکتر خواهد بود. به عبارت بهتر، پوتین از تسلط میدانی خود بر منطقه دونباس به مثابه اهرم فشاری بر ناتو در خصوص عقب نشینی از "راهبرد محاصره راهبردی روسیه" استفاده می کند.
رسانه ها، سیاستمداران اروپایی و حتی برخی رسانه های آمریکایی پوتین را بابت طرح این مطالبه متهم به زیاده خواهی می کنند، اما مسکو معتقد است هر توافق صلحی باید به «علل ریشهای» جنگ بپردازد؛ عبارتی که اشاره به گسترش ناتو و حمایت غرب از اوکراین دارد. محاصره راهبردی روسیه سالهاست تبدیل به یک هدف و حتی راهبرد در ناتو شده و همین مسئله روسها را آزار می دهد.
صورتبندی مطالبه راهبردی مهم روسها چندان پیچیده نیست؛ قاعدتا نمی توان با یک "بحران زیربنایی" با "راهکارهای روبنایی"برخورد کرد. به عنوان مثال نمی توان نبردی که اکنون تبدیل به مناقشه راهبردی "ناتو-روسیه"شده را محدود به پیمان آتش بس میان "روسیه-اوکراین"نمود.
اگر ناتو در خلق و استمرار مناقشه کنونی کمترین دخالتی نداشت، اکنون می توانست در کسوت طلبکار یا حتی بازیگر میانجی وارد معادله آتش بس میان کی یف و مسکو شود، اما بر همگان مسجل است که اوکراین نقش مهره نیابتی ناتو و زمین بازی آتلانتیکی ها را در مواجهه سه ساله اخیر با روسها را ایفا نموده و همین مسئله، صحنه را به ضرر 31 عضو پیمان ناتو مبهم جلوه می دهد.
معادله آتش بس در جنگ اوکراین را می توان منظومه ای چند وجهی نامید که ناتو یکی از وجوه آن است. غرب در چنین شرایطی تلاش می کند این منظومه چند وجهی را تبدیل به یک پاره خط نماید؛ پاره خطی که در یک سوی آن مسکو و در سوی دیگر آن کی یف قرار دارند.
معادله آتش بس در جنگ اوکراین را می توان منظومه ای چند وجهی نامید که ناتو یکی از وجوه آن است
آنچه در این خصوص سانسور می شود،عاملیت ناتو در مناقشه است. بهتر است آتلانتیکی ها مسئولیت منازعه ای که خود در پدید آمدن آن نقش مستقیم داشته اند را هر چه سریع تر پذیرفته و منطق راهبردی مسکو در خصوص "تضمین عدم مداخله گرای در محیط پیرامونی روسیه"را بپذیرند. قطعا با گذشت زمان، هزینه های پذیرش این مطالبه راهبردی به صورت تصاعدی (علیه ناتو) افزایش خواهد یافت.