به گزارش راهبرد معاصر؛ وضع تحریم های شکننده بر علیه ایران در کنار حملات شدید ائتلاف سعودی به یمن که موجب واکنش پهپادی انصارالله به متجاوزین سعودی شده عملا به ناامنی فزاینده در خلیج فارس منجر شده است. فضای یاد شده موجب شده تا ایالات متحده و برخی متحدینش در منطقه مبادرت به تاسیس ائتلافی دریایی جهت حفاظت از کشتی های حاضر در منطقه بنمایند. ائتلافی که به باور شماری از ناظرین بین المللی به شکاف های موجود در منطقه دامن زده و بر میزان احتمال رویارویی نظامی افزوده است.
در این میان ولادمیر پوتین رئیس جمهور روسیه برای کاهش تنش ها در منطقه به ناتو پیشنهاد داده تا ائتلافی متشکل از دو طرف به برقرار امنیت در منطقه مبادرت ورزند. پیشنهادی که ناتو آن را نپذیرفته است.
ناتو در این زمینه اعلام کرده که ساز و کارهای موجود همکاری با تعدادی از کشورهای منطقه را کافی می داند.
ایده رئیس جمهور روسیه بر این بود تا با ایجاد یک سازمان بین المللی برای امنیت و همکاری در خلیج فارس، که ثبات در این منطقه ملتهب را تضمین می کند.
بر اساس بیانیه منتشره از سوی ناتو، این سازمان به عنوان بخشی از ابتکار همکاری استانبول، که در اجلاس ناتو در استانبول در سال 2004 آغاز شد؛ همکاری طولانی مدت، گفتگوی سیاسی و همکاری عملی را با تعدادی از کشورهای منطقه در پیش گرفت.
در تاریخ 3 اکتبر، ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه، در سخنرانی در جلسه علنی بحث و گفتگوی والدای، اظهار داشت که فدراسیون روسیه برای رفع مشکلات امنیتی در خلیج فارس پیشنهاد ایجاد سازمانی با مشارکت روسیه، چین، ایالات متحده، کشورهای اتحادیه اروپا و سایر کشورها را داده است.
در ماه ژوئیه، وزارت امور خارجه روسیه مفهوم روسیه درباره امنیت جمعی را در خلیج فارس اعلام کرد، که برای کمک به ایجاد مکانیسم همکاری در منطقه طراحی شده است. به گفته روسیه، ایده ایجاد سیستم امنیتی در منطقه خلیج فارس می تواند نقش اساسی در تحکیم فعالیت سیاسی و دیپلماتیک در این منطقه داشته باشد. ما در مورد اجرای برنامه بلند مدت اقداماتی برای عادی سازی اوضاع، تقویت ثبات و امنیت، حل و فصل مناقشات، تعیین دستورالعمل ها و پارامترهای اصلی سیستم آینده پس از بحران و همچنین راه های اجرای وظایف مرتبط صحبت می کنیم.