راهبرد ابهام اتمی تل‌آویو و سکوت نهادهای بین‌المللی

به گزارش «راهبرد معاصر»؛ طبق جدیدترین گزارش سالانه مؤسسه بین‌المللی صلح استکهلم موسوم به «سیپری» که درباره سلاح‌ های اتمی منتشر شده، رژیم صهیونیستی در حال به‌روز رسانی و توسعه پلوتونیوم در رآکتور تأسیسات اتمی دیموناست. گزارش این مؤسسه رژیم صهیونیستی را از نظر تعداد کل کلاهک‌های اتمی ذخیره شده، در رتبه هشتم قرار داده و مشخص کرده است، رژیم صهیونیستی ۹۰ کلاهک اتمی دارد؛ یعنی از کره شمالی که تخمین زده می‌شود ۵۰ کلاهک اتمی دارد، جلوتر و این درحالی است که رژیم صهیونیستی سال 2019 میلادی 80  کلاهک اتمی داشت که در سال جاری میلادی تعدادش به 90 کلاهک افزایش یافته است.

سیاست ابهام اتمی تل‌آویو در دو سال گذشته تغییر محسوسی کرده است و صهیونیست‌ها در اظهارات خود داشتن بمب اتمی را تأیید کرده‌اند

نکته اصلی درباره سیاست اتمی رژیم صهیونیستی، مبهم و غیرعلنی بودن آن است. شفافیت نبودن بحث اتمی و رویکرد «تأیید و تکذیب نکردن»، سیاست دیرینه تل‌آویو در این زمینه است. رژیم صهیونیستی همواره از اعلام آمار و ارقام زرادخانه اتمی خود و نیز اظهار نظر درباره گزارش‌های بین‌المللی درباره تعداد کلاهک‌های اتمی خودداری می‌کند.

بازیگران به سلاح اتمی دست یافته روش‌های مختلفی پشت‌سر گذاشته‌اند که یکی از این روش‌ها به وسیله تل‌آویو آغاز و سال 1967 میلادی نخستین سلاح اتمی ساخته شد. در این مدت رژیم صهیونیستی در چارچوب راهبرد ابهام اتمی به سلاح اتمی دست یافت، اما هیچ گاه داشتن سلاح اتمی را تأیید یا رد نکرد. ابهام اتمی عبارت است از اینکه کنش‌گران به فناوری اتمی دست می‌یابند، اما همواره سیاست ابهام در دستور کار است و اتمی شدن تأیید و تکذیب نمی‌شود.

 
با وجود این، سیاست ابهام اتمی تل‌آویو در دو سال گذشته تغییر محسوسی کرده است و صهیونیست‌ها در اظهارات خود داشتن بمب اتمی را تأیید کرده‌اند. بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی سال گذشته در سخنرانی سالانه مجمع عمومی سازمان ملل متحد به طور رسمی با تهدید اتمی ایران گفت، «بیش از هر چیز ایران باید با تهدید اتمی معتبر مواجه شود. تا زمانی که نخست‌وزیر هستم، تمام تلاشم را برای جلوگیری از دستیابی ایران به سلاح اتمی انجام خواهم داد».

 
در جنگ غزه نیز سیاست‌مداران صهیونیست بارها پیشنهاد حمله اتمی را مطرح کرده‌اند. تالی گوتلیب، از اعضای حزب لیکود گفت، قبل از آنکه دیر شود باید از سلاح اتمی استفاده کرد. یتسحاق کرویزر، عضو کنست (مجلس رژیم صهیونیستی) نیز در گفت‌وگو با رادیو ارتش صهیونیستی گفته بود، نوار غزه را باید با خاک یکسان و برای همه مردم غزه حکم مرگ صادر کرد. باید نوار غزه را از صحنه روزگار محو کرد، هیچ بی‌گناهی آنجا وجود ندارد.

 
با وجود این، یکی از اظهاراتی که بسیار رسانه‌ای و برای تل‌آویو جنجال آفرین شد، سخنان عمیخای الیاهو، عضو حزب عوتسما یهودیت به ریاست ایتمار بن‌گویر بود. وزیر میراث رژیم صهیونیستی در برنامه‌ای تلویزیونی گفت، انداختن بمب اتم در غزه یکی از گزینه‌های ارتش است.

به هر ترتیب، تهدید اتمی نتانیاهو علیه ایران و تهدیدات اتمی مکرر علیه غزه، مغایر با قوانین و مقررات حقوق بین‌الملل است. این موضوع به دلیل تهدید اتمی و ماهیت تأسیسات اتمی دارای اهمیت است. دیوان بین‌المللی دادگستری در سال ۱۹۹۶ میلادی نظر مشورتی خود را درباره تهدید اتمی دولت‌ها اعلام کرد که طبق آن، در حقوق بین‌الملل عرفی یا قراردادی هیچ قاعده‌ای به صراحت تهدید به استفاده یا استفاده از سلاح اتمی را مجاز ندانسته است.

با وجود این، برخی سیاستمداران آمریکایی حتی از حمله اتمی رژیم صهیونیستی حمایت کرده‌اند. به عنوان نمونه، تیم والبرگ سناتور جمهوری خواه پیشنهاد کرد جنگ غزه باید مانند ناکازاکی و هیروشیما باشد. به عبارت دیگر، وی گفت سلاح‌های اتمی را باید علیه غیرنظامیان فلسطینی آزاد کرد. لیندسی گراهام، سناتور جمهوری‌خواه نیز گفت، استفاده آمریکا از بمب‌های اتمی علیه شهرهای ژاپنی هیروشیما و ناکازاکی برای پایان دادن به جنگ جهانی دوم تصمیم درستی بود. وی تل‌آویو را به حمله اتمی برای سرعت دادن به پایان جنگ ترغیب کرد و به رژیم صهیونیستی گفت، هر کاری لازم است، انجام دهند تا زنده بمانند.

 
رژیم صهیونیستی با داشتن 90 کلاهک اتمی تنها بازیگری است که بیشترین تهدیدات اتمی را علیه دولت‌های همسایه و منطقه غرب آسیا شکل داد. این رژیم در سال ۱۹۸۱ تأسیسات اتمی اوسیراک عراق و سال ۲۰۰۷ میلادی مجتمع اتمی دیگری را در دیرالزور سوریه هدف حملات هوایی قرار داد. در سال‌های اخیر نیز موضوع حمله به تأسیسات اتمی بخش مهمی از تهدیدات نظامی این رژیم علیه ایران بوده است.

تهدید اتمی نتانیاهو علیه ایران و تهدیدات اتمی مکرر علیه غزه، مغایر با قوانین و مقررات حقوق بین‌الملل است

کشورهای منطقه همواره نگرانی عمیق خود را در زمینه وجود برنامه منفعت‌طلبانه جنگ‌افزارهای اتمی در رژیم صهیونیستی به شیوه‌های مختلف و در مجامع بین‌المللی اعلام کرده‌اند و معتقدند، آمریکا سیاست دوگانه‌ای را در منطقه دنبال می‌کند. به تازگی بسیاری از کشورهای منطقه بر لزوم کنترل برنامه اتمی رژیم صهیونیستی تأکید کرده‌اند. قطر از جامعه جهانی خواست برای اصلاح مسیر و انجام اقدامات واقعی که به پیشرفت در راستای اجرای قطعنامه‌ها محقق می‌شود، مسئولیت ویژه‌ای به عنوان اعضای دائمی شورای امنیت برعهده بگیرند.

 
این کشور معتقد است، پیوستن رژیم صهیونیستی به پیمان منع اشاعه تسلیحات اتمی و قرار دادن تمام امکانات اتمی خود ذیل ساختار تضمین‌های جامع آژانس بین‌المللی انرژی اتمی شرط اصلی برای ایجاد منطقه ای بدون سلاح‌های اتمی در غرب آسیاست. عبدالعزیز الجابری، رئیس کمیته ملی کنترل تسلیحات قطر گفت: قطعنامه‌هایی از 50 سال پیش ازجمله قطعنامه‌های مجمع عمومی سازمان ملل متحد از سال 1974 میلادی، قطعنامه 487 شورای امنیت سال 1981 میلادی و 687 سال 1991 میلادی قطعنامه‌های آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و کنفرانس پیمان منع اشاعه تسلیحات اتمی غرب آسیا برای سال 1995 بر این درخواست تأکید دارد .

مصر نیز با تأکید بر پاک‌سازی منطقه غرب آسیا از سلاح اتمی خواستار پایبندی رژیم صهیونیستی به تعهدات بین‌المللی شد. محمد الملا، سفیر مصر در نهادهای بین‌المللی در ژنو تأکید کرد، لازم است تل‌آویو به تعهدات بین‌المللی درباره فعالیت اتمی تن دهد و همه تأسیسات اتمی خود را به روی بازرسان بین‌المللی باز کند.

گرچه تاکنون قطعنامه‌های مختلفی در رابطه با محکومیت رژیم صهیونیستی در شورای امنیت سازمان ملل متحد و سایر نهادهای زیرمجموعه این سازمان صادر شده است، اما به دلیل وتوی آمریکا، قطعنامه‌ها هرگز به اجرا درنیامده‌اند. آمریکا نیز در سازمان‌های بین‌المللی همواره از رژیم صهیونیستی حمایت کرده است؛ برای نمونه سپتامبر 2006 میلادی کشورهای اسلامی با صدور قطعنامه‌ای در آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در زمینه محکومیت برنامه اتمی رژیم صهیونیستی و پیوستن آن به معاهده ان.پی.تی با 89 رأی به توافق دست یافتند، اما آمریکا و رژیم صهیونیستی نسبت به این قطعنامه رأی مخالف دادند.

 
از سال 1968 میلادی که معاهده ان.پی.تی به اجرا درآمد، 189 کشور از این اقدام مثبت استقبال و قصد خود را مبنی بر شرکت در آن اعلام کردند؛ لکن رژیم صهیونیستی با پشتیبانی آمریکا از قبول آن سر باز زد. سال 1969 میلادی دولت آمریکا پذیرفت رژیم صهیونیستی را برای پیوستن به معاهده منع گسترش تسلیحات اتمی زیر فشار نگذارد، مشروط بر اینکه این رژیم نیز برنامه‌های اتمی خود را کاملاً مخفیانه دنبال کند.

نپذیرفتن پیمان منع گسترش سلاح‌های اتمی و توافقنامه‌های مترتب بر آن به وسیله تل‌آویو باعث شده است این رژیم متعهد به اعلام تمام تأسیسات اتمی و فعالیت‌های خود در این حوزه نباشد و به تبع آن، موجب می‌شود تمام تأسیسات رژیم صهیونیستی بازرسی نشود. از این‌رو لازم است جامعه جهانی و سایر نهادهای بین‌المللی ازجمله آژانس بین‌المللی انرژی اتمی مسئولانه به فکر خلع سلاح اتمی رژیم صهیونیستی باشند و سایه تهدیدهای آن را از امنیت و صلح جهان کم کنند.