به گزارش «راهبرد معاصر»؛ از نخستین ساعات پس از اجرای عملیات «وعده صادق 2» رژیم اشغالگر قدس و جریانهای رسانه ای وابسته به آن کارزار تبلیغاتی گسترده ای با محوریت اقدام و حمله بزرگ علیه کشورمان به راه انداختهاند. در این رابطه شاهد طرح سناریوهایی مختلفی نیز از سوی آن ها بوده ایم؛ از حمله به سایت های هسته ای ایران گرفته تا هدف قرار دادن تأسیسات نفتی و گازی و زیرساخت های اقتصادی ایران یا مراکز نظامی و موشکی کشورمان.
پیشتر ادعا شده بود ظاهراً دولت بایدن بسته تشویقی اقتصادی برای رژیم اشغالگر قدس در نظر گرفته است تا مانع از هرگونه اقدام احتمالی این رژیم علیه ایران شود
همه این موارد گزینه هایی بوده اند که صهیونیست ها با مانور پیرامونشان، از اقدامی بزرگ و قابل توجه علیه کشورمان خبر می دهند. این در حالی است که ایران به صراحت هشدار داده است با توجه به مشروع بودن عملیات «وعده صادق 2» و مستند بودن آن به ماده 51 منشور ملل متحد و حق مشروع دفاع از خود، هر اقدام آتی از سوی رژیم اشغالگر قدس علیه کشورمان با واکنشی سخت و ویرانگرتر مواجه خواهد شد.
جمهوری اسلامی ایران این موضوع را از مجاری دیپلماتیک به طرف های مختلف بین المللی منتقل کرده است. با وجود این، در روزهای اخیر شاهد بودیم دولت آمریکا به نحوی دست به کنشگری می زند که گویی به دنبال تنشزدایی است و سعی دارد مانع از ماجراجویی صهیونیست ها علیه ایران شود.
به تازگی شبکه سی.ان.ان خبری منتشر کرد و مدعی شد، در مکالمه تلفنی اخیر جو بایدن، رئیس جمهور آمریکا و بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر رژیم صهیونیستی بر اثر فشارهای رئیس جمهور آمریکا به نخست وزیر صهیونیست ها، نتانیاهو اعلام کرد تلآویو به دنبال حمله به اهداف نظامی در خاک ایران است و هیچ حمله ای به سایت های اتمی یا زیرساختهای اقتصادی ایران نظیر پالایشگاه های نفت و تأسیسات گازی انجام نمی دهد.
در این چارچوب پیشتر نیز ادعا شده بود ظاهراً دولت بایدن بسته تشویقی اقتصادی برای رژیم اشغالگر قدس در نظر گرفته است تا مانع از هرگونه اقدام احتمالی این رژیم علیه ایران شود. از این رو، شاید تصور شود دولت آمریکا در معادله افزایش خصومت ورزی های رژیم صهیونیستی علیه ایران، در حال ایفای نقش مثبت و بازدارنده است. با وجود این، به نظر می آید این موضوع چندان حقیقت نداشته باشد و با واقعیت های میدانی هماهنگ نباشد.
به بیان ساده تر، به نظر میآید دولت آمریکا در حال نقش بازی کردن است و چندان نباید ژستهای واشنگتن مبنی بر اینکه مخالف هرگونه اقدام رژیم صهیونیستی علیه ایران است، باور کرد. در این رابطه، توجه به دو مؤلفه مهم به نظر میآید.
نخست، آمریکا و رژیم اشغالگر قدس منافع جدی و قابل توجهی در تقابل با ایران و ضربه زدن به منافع حیاتی کشورمان دارند. در روزهای گذشته نتانیاهو به صراحت از ایجاد نظمی نوین در منطقه غرب آسیا سخن گفته بود؛ نظمی که به ادعای وی باید با دست برتر رژیم اشغالگر قدس در منطقه و تضعیف محور مقاومت همراه باشد.
جالب است آمریکایی ها سالهاست سعی میکنند نظم منطقه ای مطلوب خود را در غرب آسیا مستقر کنند. هدفی که تاکنون بارها در تحقق آن شکست خورده اند.
در وضعیت کنونی که صهیونیست ها با تهدید وجودی مواجه هستند و آمریکاییها نیز از این موضوع بهشدت احساس خطر میکنند، نفع مشترک هر دو طرف در این است بر شدت تقابلات خود با ایران و دیگر اعضای محور مقاومت بیفزایند. از این رو، در معادله تهدیدات صهیونیستها برای حمله به ایران نیز آمریکایی ها ذینفع هستند و بدشان نمیآید با ماجراجویی علیه کشورمان، به نوعی منافع خود را حفظ کنند.
اهمیت این موضوع زمانی بیش از پیش آشکار می شود که بدانیم منطقه در مقابل دو طرح و چشم انداز که یکی بهوسیله آمریکا و دیگری بهوسیله ایران و محور مقاومت ارائه می شود، قرار دارد. در این معادله آمریکایی ها به هیچ عنوان مایل به شکست نیستند و از تمامی ظرفیت های خود برای کسب پیروزی بهره خواهند برد. دستورکاری که جز از منظر افزایش تنش و تقابل با ایران محقق نمی شود.
رئیس جمهور آمریکا و تیم سیاست خارجی اش به نحوی صحبت می کنند که با رویه های میدانی زمین تا آسمان فاصله دارد
دوم، اینکه از زمان ریاست جمهوری دوایت آیزنهاور در آمریکا تاکنون، اصلی ثابت از سوی بسیاری از رؤسای جمهور آمریکا در حوزه سیاست خارجی این کشور رعایت شده است؛ اینکه در عرصه روابط بین الملل با زبانی نرم سخن گفته، اما همواره دست به تحرکات ماجراجویانه و تهاجمی زده اند و از آن ها در راستای منافع کشورشان حمایت کرده اند.
حال در زمینه معادله تنش زایی صهیونیست ها علیه ایران نیز شاهد هستیم دولت آمریکا دقیقاً در قالب همین دستورکار بازی می کند. رئیس جمهور آمریکا و تیم سیاست خارجی اش به نحوی صحبت می کنند که با رویه های میدانی زمین تا آسمان فاصله دارد.
البته که آن ها از منظر اقناع افکار عمومی بین المللی یا بهتر بگوییم، فریب آن ها نیز راهی جز این پیش پای خود نمی بینند. موضوعی که باز هم نشان می دهد چندان نباید به مواضع اعلام شده دولت آمریکا در رابطه با کشورمان توجه کرد. میدان، به صراحت دشمنی واشنگتن علیه تهران را فریاد می زند.