به گزارش «راهبرد معاصر»؛ حزب دموکرات آمریکا سخت ترین دوران خود طی دهه های گذشته و اخیر را سپری می کند. دموکراتها در انتخابات پنجم نوامبر شکست بسیار سنگینی را در انتخابات ریاست جمهوری در برابر دونالد ترامپ و جمهوری خواهان متحمل شدند و فراتر از آن، اکثریت مجلس نمایندگان و سنا را نیز در ید قدرت رقیب سیاسی خود می بینند. نکته مهم تر آنکه ترامپ نسبت به اصول حزبی اولیه حزب جمهوری خواه از جمله احترام به اصل رقابت با حزب دموکرات نیز پایبند نبوده و قطعا اقداماتی را با هدف مهار حداکثری جریان رقیب خود در فضای سیاسی و داخلی ایالات متحده صورت خواهد داد. در چنین شرایطی، دموکراتها نسبت به احیای موقعیت از دست رفته خود نگاهی محتاطانه و بدبینانه دارند.
افرادی مانند اوباما، بیل کلینتون و نانسی پلوسی تلاش خواهند کرد از طریق معرفی چهره های جدید، از شدت آسیب پذیری بکاهند
اولین صحنه ای که می تواند بازگشت نسبی دموکراتها به قدرت را رقم بزند، انتخابات میاندوره ای مجلس نمایندگان و سنا در سال 2026میلادی خواهد بود؛ جایی که مخالفان ترامپ بتوانند قدرت خود را در برخی ایالات مهم و کلیدی جهت تسخیر اکثریت نسبی سنا به رخ جمهوریخواهان بکشند. با این حال، رویگردانی رای دهندگان مستقل و حتی جوامع هدف مانند مسلمانان و رنگین پوستان از دموکراتها (به سبب عملکرد غیرقابل توجیه و دفاع آنها) غیر قابل انکار است. بازگرداندن رای افراد ناراضی و فربه سازی دوباره سبد رای رقبای ترامپ طی دو سال آتی تا اندازه ای سخت به نظر می رسد.
شکل گیری دوگانه بایدن-هریس در بطن تحولات داخلی حزب دموکرات، بدترین سیگنال ممکن را به طرفداران حزب دموکرات و رای دهندگان مستقل مخابره کرد. فقدان نظم جمعی، سیاستمداران کارآمد، برنامه اقتصادی مبهم و چندپهلو و از همه مهم تر، عدم وجود چشم اندازی روشن برای حل و فصل بحران های خودساخته آمریکا در عرصه سیاست خارجی جایی برای اعتماد مجدد شهروندان آمریکایی به حزب دموکرات باقی نگذاشت.
قطعا ترامپ طی چهار سال پیش رو تلاش خواهد کرد آشفتگی جاری در اردوگاه دموکراتها را به مثابه یک فرصت برای حزب جمهوری خواه حفظ کند. فراتر از آن، ترامپ با تغییر برخی قضات دیوان عالی و استفاده از اختیارات ویژه ای خود، بازی در ساختار حکمرانی آمریکا را برای رقبای سیاسی خود سخت تر خواهد کرد. در چنین شرایطی، می توان حزب دموکرات را به جریانی در گوشه رینگ بازی بوکس تشبیه کرد که ضریب آسیب پذیری آن شدیدا افزایش یافته است.
در مقابل، افرادی مانند اوباما، بیل کلینتون و نانسی پلوسی تلاش خواهند کرد از طریق معرفی چهره های جدید، از شدت این آسیب پذیری بکاهند. با این حال اگر دموکرات ها نتوانند تا انتخابات میاندوره ای کنگره اقدامی در راستای برهم زدن موازنه قدرت سیاسی در واشنگتن صورت دهند، شکست آنها در انتخابات ریاست جمهوری 2028 نیز تبدیل به گزاره ای قطعی خواهد شد.
گرچه شکافهای بالقوه موجود میان سه جریان اصلی حزب جمهوریخواه یعنی جمهوریخواهان سنتی، تی پارتی و نومحافظه کاران فرصتی برای احیای حیات سیاسی دموکراتها محسوب می شود، اما فراموش نکنیم که چنین شکافی فعلا در سطحی بدتر و عمیق تر ، میان طرفداران حزب دموکرات (خصوصا میان طیف سنتی و تحول خواه) وجود دارد.