دستگیری ۶۳ نفر متجاوز در مرزهای شرقی و غربی وزیر کشور: هوشیار و دست به ماشه آماده‌ایم معاون سازمان اطلاعات فراجا به شهادت رسید حضور پزشکیان در مراسم تشییع پیکر شهدای اقتدار وزیر کشور: برخی اتباع با اهداف خرابکاری به کشور آمدند + فیلم آغاز مراسم تشییع شهدای اقتدار در تهران درمان رایگان مجروحان جنگی/اتخاذ تدبیر برای ذخایر دارویی پزشکیان در جلسه امروز هیئت دولت: باید بر اساس لیاقت و توانمندی‌ها افراد را در جایگاه‌ها قرار دهیم آملی لاریجانی: وضعیت کنونی پایان رویارویی ما با رژیم صهیونیستی نیست کلیات لایحه ساماندهی پهپاد‌های غیر نظامی تصویب شد قالیباف: به هر تجاوزی با قدرت پاسخ می‌دهیم/ برنامه هسته‌ای ایران با سرعت بیشتری به پیش می‌رود طرح تعلیق همکاری‌های ایران با آژانس در مجلس تصویب شد علت صدای انفجار‌ها در دزفول پیکر سردار سلامی در گلپایگان تشییع می‌شود اعلام زمان برگزاری مراسم تشییع فرماندهان شهید نیرو‌های مسلح

دیدگاه مقام معظم رهبری درباره طیب حاج رضایی

رهبر معظم انقلاب فرمودند: یکی از بالاترین و با فضیلت‌ترین شهادت‌ها، شهادتی است که شهیدان اسماعیل رضایی و طیّب حاج‌رضایی به آن شهید شدند. در دوران غربت، وحشت و اختناق؛ آن هم تنها.
تاریخ انتشار: ۱۴:۰۶ - ۰۹ آبان ۱۳۹۸ - 2019 October 31
کد خبر: ۲۶۵۱۸

به گزارش راهبرد معاصر؛ به‌مناسبت سالگرد شهادت طیب حاج رضایی و اسماعیل رضایی خاطره‌ای از سوی مقام معظم رهبری در دیدار خانواده‌های این شهدا برای اولین بار منتشر شده است.

 

شهیدان اسماعیل رضایی و طیب حاج‌رضایی 2 تن از مبارزین قبل از انقلاب بودند که پس از جریان حادثه‌ی ۱۵ خرداد سال ۱۳۴۲ توسط رژیم پهلوی دستگیر و بعد از دادگاهی نمایشی در سحرگاه یازدهم آبانماه ۱۳۴۲ تیرباران شدند.

 

رهبر انقلاب در بخشی از خطبه‌های نماز جمعه، در تاریخ ۱۳۶۳/۳/۱۸، درباره‌ی مرحوم طیب و مرحوم رضائی چنین فرمودند: «خیلی خوب است که یاد کنم از چهره‌ی 2 نفر از شهدای عزیزی که حالا کمتر از ایشان یاد می‌شود: مرحوم طیّب و مرحوم رضائی که این 2 نفر عزیزانی بودند که مبارزه کردند در این مبارزات نقش داشتند بعد هم شدیدترین انتقام را از اینها دستگاه گرفت و آنها را به شهادت رساند.»

 

همچنین رهبر انقلاب در دیدار با 2 پسر مرحوم حاج اسماعیل رضایی در تاریخ ۱۳۷۵/۱۰/۱۰ چنین فرمودند: «یکی از بالاترین و با فضیلت‌ترین شهادت‌ها، شهادتی است که پدر شما و مرحوم طیب به آن شهید شدند. در دوران غربت، وحشت و اختناق؛ آن هم تنها. یک وقت انسان با هزار نفر به میدان جنگ می‌رود؛ یک وقت انسان، تنها در مقابل دشمن قرار می‌گیرد؛ این یک‌طور دیگر است. دوره‌ی اختناق واقعاً خیلی سخت بود؛ بخصوص نسبت به اینها که وضع عجیبی داشتند. خداوند ان‌شاءاللَّه درجاتشان را عالی کند.»

ارسال نظر
آخرین اخبار