روسیه، دشمن یا شریک آینده آمریکا

به گزارش «راهبرد معاصر»؛ هنگامی که سران اطلاعاتی آمریکا برای ارائه نخستین «ارزیابی کلی تهدیدات جهانی» از دور دوم ریاست جمهوری دونالد ترامپ در مقابل کنگره حاضر شدند، با انتخابی فوق العاده مواجه بودند.

آیا آنها به نتیجه گیری طولانی مدت خود درباره ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه پایبند بمانند که هدفش از بین بردن دولت اوکراین و «تضعیف ایالات متحده و غرب» است؟

تا قبل از روی کار آمدن ترامپ، دیدگاه غالب میان ایالات متحده و متحدانش این بود که برای مدت طولانی نسبت به جاه طلبی های واقعی روسیه بیش از حد ساده لوح بودند

یا اینکه پوتین را مانند ترامپ و مذاکره کننده ارشدش با روسیه توصیف کنند که این روزها همچون شریک تجاری قابل اعتمادی برای آینده است و می خواهد به جنگی وحشیانه پایان دهد، بخش هایی از اوکراین را که بحق متعلق به روسیه است به خودشان واگذار کند و رابطه منظم با ایالات متحده را ازسر بگیرد؟

این انتخاب گیج‌کننده در روزهای اخیر از زمانی که استیو ویتکاف، یکی از قدیمی‌ترین دوستان ترامپ و فرستاده اش در خاورمیانه و روسیه شروع به بررسی بسیاری از نکات مورد علاقه پوتین کرد، آشکارتر شده است. ویتکاف نگرانی اروپایی ها را مبنی بر اینکه روسیه امکان دارد هرگونه آتش بس توافق شده را نقض کند، کم اهمیت جلوه داد و گفت، نیروی حافظ صلح باید برای بازدارندگی مسکو تشکیل شود. 

وی افزود: این تصور که روس‌ها در سراسر اروپا خشونت به‌پا خواهند کرد، مضحک است. پوتین واقعاً نمی‌خواهد تمام اوکراین را کنترل کند و تمام چیزی که روسیه می‌خواهد، برقراری ثبات است.

از میان همه تغییرات خیره‌کننده‌ای که این روزها در واشنگتن رخ می‌دهد، شاید دیدگاه دولت ترامپ درباره روسیه و تمایل آشکارش برای حمایت از پوتین، دیدگاهی باشد که متحدان، مقام‌های اطلاعاتی و دیپلمات‌ها را بیش از همه سردرگم کرده است. 

تا قبل از روی کار آمدن ترامپ، دیدگاه غالب میان ایالات متحده و متحدانش این بود که برای مدت طولانی نسبت به جاه طلبی های واقعی روسیه بیش از حد ساده لوح بودند و زمانی که پوتین برای نخستین بار سال 2007 استدلال کرد بخش هایی از روسیه باید بازپس گرفته شوند، به دقت به سخنان پوتین گوش نداده بودند. سپس به گرجستان حمله، شبه‌جزیره کریمه را الحاق کرد و ارتش را با لباس نظامی به جنگ چریکی در دونباس فرستاد.

با وجود این، روند اجرای تحریم‌ها کند بود و اروپا در تجهیز مجدد خود بسیار کند عمل کرد، نکته‌ای که ترامپ زمانی که اروپایی‌ها را برای پول بیشتر برای دفاع از خود زیر فشار قرار داد، بر آن تأکید کرد.

اکنون ترامپ از اعتراف حمله به اوکراین خودداری می کند. بسیاری از رهبران اروپایی به طور علنی با وی مخالفت کرده اند و می گویند، حتی اگر ایالات متحده قصد عادی سازی روابط با روسیه داشته باشد، آنها این کار را انجام نمی دهند.

درباره سرویس های اطلاعاتی ایالات متحده، هنوز هیچ نشانه ای مبنی بر تغییر دیدگاهشان نسبت به پوتین و جاه طلبی هایش وجود ندارد. بنابراین، برعهده تولسی گابارد، رئیس جدید اطلاعات ملی و جان رتکلیف، رئیس جدید سیاست که روسیه را به عنوان دشمن فعلی و شریک آینده معرفی کنند.

ویتکاف از آتش‌بس به‌وسیله مذاکره صحبت کرد که به روسیه اجازه می‌دهد سرزمین‌هایی را که در حال حاضر تصرف کرده اند، حفظ کنند و تضمین‌هایی به دست آورد که اوکراین هرگز به ناتو نخواهد پیوست. وی گفت: به اشتراک گذاشتن خطوط دریایی، شاید ارسال گاز طبیعی مایع به اروپا با هم، شاید همکاری در زمینه هوش مصنوعی؛ چه کسی دوست ندارد چنین جهانی را ببیند؟

درباره سرویس های اطلاعاتی ایالات متحده، هنوز هیچ نشانه ای مبنی بر تغییر دیدگاهشان نسبت به پوتین و جاه طلبی هایش وجود ندارد

سناتور مارک وارنر از ویرجینیا، دموکرات رتبه‌بندی شده در کمیته اطلاعاتی مجلس نمایندگان آمریکا گفت، اظهارات ویتکاف و دولتمردان ترامپ برای جاسوسان آمریکایی به شدت نگران‌کننده است. وی افزود: اگر در جامعه اطلاعاتی بزرگ شده اید و موضع کشورتان را در قبال روسیه می دانستید و ناگهان موضع شما تغییر کرد و کاملاً موضع روسی گرفتید، چگونه این را درک می‌کنید؟

وارنر معتقد است، تغییر سیاست ایالات متحده در قبال روسیه شراکت های اطلاعاتی را تهدید می کند. وی گفت، در حالی که آمریکا اطلاعات بسیار بیشتری نسبت به سایر کشورها جمع آوری می کند، مشارکت متحدان کلیدی اش در مجموع قابل توجه است. اگر نگرانی آنها درباره سیاست ایالات متحده و تحلیل دقیق اطلاعاتی اش افزایش یابد، مشارکتشان کمتر خواهد شد.