کشاکش مذاکره و جنگ/ دشمن به چه می‌اندیشد؟
به گزارش «راهبرد معاصر»؛ همانطور که حدس زده می‌شد، دور دوم مذاکرات هسته‌ای با آمریکا هم بدون مانع جدی به پیش رفت و طرفین از روند موجود ابراز رضایت کردند. به دلایل مختلف اقتصادی، نظامی و راهبردی آمریکا تمایلی ندارد وارد درگیری همه جانبه با ایران شود. آنها حتی در خلیج فارس و غرب آسیا منافع سنتی خود را کمرنگ‌تر می‌بینند و تمرکز بر شرق آسیا را برای مهار چین در اولویت دارند.
در این میان همچنان یک نیروی سیاسی است که برای برهم زدن مذاکرات ناخن به هم می‌کوبد؛ رژیم صهیونیستی که همواره سعی در برهم زدن دیپلماسی با جمهوری اسلامی ایران و امنیتی سازی و ایران هراسی داشته است، این بار با همه قوا در تلاش برای ناقص گذاشتن مذاکرات است.
سفر نتانیاهو به واشنگتن و دیدار با دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا با هدف منصرف کردنش از مذاکره و دیپلماسی بود؛ هدفی که ظاهراً محقق نگردید
مه‌یر جاودان فر، استاد دانشگاه سرزمین‌های اشغالی معتقد است هم کابینه بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر رژیم صهیونیستی و هم مخالفانش در مخالفت با روند مثبت مذاکرات هسته ای هم‌نظر هستند. به علاوه خبر رسید از وزیران کابینه رژیم اشغالگر قدس تا رئیس موساد و حتی مقام های ناشناس این رژیم با استیو ویتکاف، نماینده ترامپ در خلال مذاکرات با ایران دیدار کردند تا اثر منفی بر روند مذاکرات عمان در رم ایتالیا بگذارند.
در عین حال سفر نتانیاهو به واشنگتن و دیدار با دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا با هدف منصرف کردنش از مذاکره و دیپلماسی بود؛ هدفی که ظاهراً محقق نگردید و ترامپ مجددا بر موضوع عدم دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای از طریق دیپلماتیک تاکید کرد.
این روزها برای همه مشخص شده است نه تنها بحران سازی در مسأله هسته‌ای، که بسیاری از خباثت‌های بین‌المللی علیه ایران از تل آویو هدایت می‌شدند. رژیم صهیونیستی اصرار دارد به خاک ایران حمله کند و مسأله مخصوص این ایام نیست؛ اسناد و گزارش های معتبر نشان می‌دهد در برهه‌هایی از چند دهه گذشته، رژیم صهیونیستی به طور جد درصدد حمله به ایران بود.
سوال اینجاست چرا رژیم صهیونیستی جنگ را دنبال می‌کند و قصد دارد از این مسیر به چه اهدافی برسد؟ آنها با اینکه می‌دانند جمهوری اسلامی ایران به حملات پاسخ خواهد داد، چرا حاضر به خودزنی هستند و حتی نسبت به آن اشتیاق نشان می‌دهند؟
در پاسخ به این پرسش می‌توان گفت:
- رژیم صهیونیستی اساسا رژیم بحران‌زی است. آنها در عمر منحوس 70 ساله خود بر موج بحران‌های منطقه‌ای سوار شده‌اند و از آب گل آلود جنگ‌ها ماهی گرفته‌اند. صلح اساسا موجب می‌شود تا کشور‌های مسلمان زیر فشار افکار عمومی مسأله فلسطین را دنبال کنند و پای احقاق حق مردم مظلوم غزه و کرانه باختری به میان آید. همانطور که در جنگ‌ها، شرایط اضطراری توسط دولت‌ها اعلام می‌شود و بسیاری از امور معلق می‌مانند، در بحران هم رژیم صهیونیستی می‌تواند به حیات نامشروع خود ادامه دهد و موجودیت شیطانی‌اش را بازتولید کند .
- باور کنیم یا نه، در رژیم صهیونیستی منافع حزبی و حتی شخصی به منافع جمعی ترجیح داده می‌شوند. حزب لیکود که مجموعه‌ای از تندروهای صهیونیست را در خود جا داده، بر اساس بزرگنمایی تهدید جمهوری اسلامی ایران و محور مقاومت بر سر قدرت باقی مانده است. اگر شرایط برای جمهوری اسلامی ایران عادی شود و تهدید موهوم نابودی رژیم صهیونیستی با بمب اتمی در اذهان عمومی از میان رود، مشروعیت تندروهای صهیونیست با تردید مواجه خواهد شد. در عین حال شخص نتانیاهو فردی فاسد با چندین پرونده باز در دستگاه قضایی رژیم صهیونیستی است.
در حال حاضر وی می‌کوشد با تهدید نشان دادن ایران، مردم را همچنان پشت خود نگه دارد. دیدیم حتی نتانیاهو نه تنها از جانب مخالفان، بلکه توسط دو وزیر فوق تندروی کابینه یعنی اسموطریچ و بن‌گویر زیر فشار و انتقاد قرار دارد.
وی شخصی سیاس و فریب‌کار است که با اتکا به دستاویزهای امنیتی توانسته است 20 سال در سطوح مختلف قدرت بماند و اگر برای برهه‌ای از در بیرون رانده شده، از پنجره دوباره به قدرت بازگشته است. مقام های اروپایی و آمریکایی بارها چه از طریق صدای میکروفونی که باز مانده بوده و چه مستقیم و علنی وی را حقه‌باز، غیرقابل تحمل و حرامزاده خوانده‌اند. اینک «ابلیس آدم‌روی» می‌کوشد با به راه انداختن جنگ در منطقه حیات سیاسی خود را تمدید نماید. - رژیم صهیونیستی درصدد جنگی گسترده است تا پای آمریکا را به آن باز کند؛ به این نحو آمریکا مجبور خواهد بود پاسخ نظامی ایران را پدافند و از تجهیزات نظامی خود در کمک به رژیم صهیونیستی استفاده کند. احتمالا تحلیل صهیونیست ها این است که پاسخ جمهوری اسلامی ایران علیه نیروهای آمریکایی در منطقه و نیز تولید و انتقال انرژی در خلیج فارس خواهد بود؛ بنابراین با مشغول شدن ایران به این اهداف، ضربه کمتری به رژیم صهیونیستی وارد می آید.
همچنین جنگی در منطقه رخ می‌دهد که سرزمین‌های اشغالی، بعد مسافت بیشتری از خط مقدم آن خواهد داشت. آنها همچنین امیدوارند در حالی که پایگاه‌ها، ناوگان آمریکا و تاسیسات نفتی منطقه در تیررس مستقیم ایران است، بتوانند با تکیه بر سپر دفاع موشکی خود و همچنین به کمک پدافندی آمریکا و برخی از کشور‌های اروپایی، تا حد زیادی از خسارت های پاسخ ایران در امان باشند.
رژیم صهیونیستی درصدد جنگی گسترده است تا پای آمریکا را به آن باز کند؛ به این نحو آمریکا مجبور خواهد بود پاسخ نظامی ایران را پدافند و از تجهیزات نظامی خود در کمک به رژیم صهیونیستی استفاده کند
با این شرایط، رژیم صهیونیستی حداکثر تلاش را برای برهم خوردن مذاکرات و درگیری نظامی خواهد کرد. البته آمریکا هم تمام تلاش خود را برای شانه خالی کردن از این نقشه پردردسر نتانیاهو به کار خواهد بست. نباید از نظر دور داشت لابی صهیونیسم در آمریکا و میان حلقه نزدیکان ترامپ و مافیای اقتصادی و رسانه‌ای آمریکا بسیار پر نفوذ هستند. بسیاری از نمایندگان کنگره و سنای آمریکا جیره خوار لابی صهیونیستی بوده یا به واسطه پول آنها به این مجالس راه یافته اند.
همان‌ها بودند دور نخست برجام را برهم زدند و مانع از توافق دولت جو بایدن، رئیس جمهور سابق آمریکا با ایران شدند. حتی در اثنای امضای برجام، وزیر امور خارجه فرانسه تحت تأثیر لابی بسیار پرقدرت صهیونیسم کشورش، یک تنه می‌کوشید مذاکرات را برهم بزند.
در مجموع، می‌توان گفت آمریکایی‌ها قریب به یقین بازی رژیم صهیونیستی را نخواهند خورد. اما اگر به احتمال ضعیف تر جنگی رخ دهد چه باید کرد؟
عملیات‌های «وعده صادق» یک و دو بنا بر تدبیر و حزم اندیشی جمهوری اسلامی ایران در کنترل شرایط امنیتی منطقه، محدود و صرفا هشدار دهنده بودند و به همین حجت، عملیات «وعده صادق 3» به تعویق افتاده است. اما اگر شرارتی رخ دهد، این بار باید چنان به رژیم صهیونیستی ضربه وارد کرد که بار برای همیشه وسوسه جنگ با ایران از سرشان خارج شود.
در شرایطی که جمهوری اسلامی ایران برای مذاکرات هسته‌ای حسن نیت نشان داده است، اگر صهیونیسم جهانی آن را به سمت جنگ سوق دهد، حق دفاع مشروع ایران برای جهانیان مسجل خواهد بود. در عین حال برخی افکار عمومی داخلی که می‌پندارند با مذاکره و دیپلماسی مسائل قابل حل است، واقف خواهند شد که برخی اوقات گفت وگو و نرمش تاثیر ندارد و باید عاشورایی عمل کرد و جلوی دشمن تمام قد ایستاد.
امید آنکه دیپلماسی همچنان پیش رود، اما مجددا باید به این مسأله تاکید نمود که پاسخ شرارت، باید قاطع و شکننده باشد و این مرتبه طوری زد که هزینه آن برای دشمن بسیار دردناک و سخت باشد.
در این مسیر مماشات و مصلحت اندیشی جایز نیست و رژیم صهیونیستی باید متوجه عواقب دست درازی به آب و خاک ایران بشود. گاهی اوقات صلح پایدار از پس جنگ به وجود می‌آید؛ گرچه تا جایی که امکان داشته باشد، دیپلماسی راهکاری کم هزینه تر و مناسب تر خواهد بود .