زلزله سیاسی در نیویورک

به گزارش «راهبرد معاصر»‌‌؛ ۲۴ ژوئن زلزله سیاسی بی‌سابقه‌ای در شهر و ایالت نیویورک رقم خورد که می‌گوییم بی‌سابقه است، زیرا آنچه در این شهر اتفاق افتاد می‌تواند آغازگر تحولات اساسی در چشم‌انداز سیاسی آمریکا، به‌ویژه درباره موضوع فلسطین باشد. پیروزی زهران ممدانی ۳۳ ساله هندی‌تبار که مسلمان و سوسیالیست حامی آرمان فلسطین است، در انتخابات مقدماتی حزب دموکرات، نقطه عطفی در پایتخت سرمایه مالی جهانی، دژ لابی‌های صهیونیستی در آمریکا و مرکز بزرگترین جامعه یهودیان این کشور است. 

وجود فلسطین در فعالیت‌های سیاسی آمریکا هم‌زمان با خشم جوانان از رفتار نخبگان حاکم، در احزاب دموکرات یا جمهوری‌خواه است

ممدانی رقیب خود اندرو کومو، فرماندار سابق نیویورک را که در دوره کلینتون به عنوان وزیر مسکن و توسعه شهری خدمت می‌کرد، شکست داد. اندرو عضو هیئت حاکمه حزب دموکرات نیز هست و میراث خانوادگی برجسته‌ای در این حزب دارد. این پیروزی با درصد بالایی به دست آمد، ممدانی ۴۳.۵ درصد آرا را به دست آورد، در حالی که کومو ۳۶.۴ درصد آرا را کسب کرد. این یعنی پیروزی ناگهانی نبود، بلکه نشان دهنده خشم عمیق رأی دهندگان دموکرات نسبت به رهبری سنتی آنها بود. 

از دست دادن شهر نیویورک برای نخبگانی که حزب دموکرات را کنترل می‌کنند، به معنای باخت مستقیم به نخبگانی است که کلینتون، اوباما، بایدن و تمام نمادهای فساد درون حزب را به وجود آوردند.

اما ابعاد رسیدن ممدانی به شهرداری نیویورک به این معنی است که برای نخستین بار در تاریخ رقابت‌های سیاسی، فلسطین به نقطه کانونی تبدیل شده است و دیگر تابو نیست. نسلی که با اکثریت قاطع به ممدانی رأی دادند، عمدتاً نسل جوان و نسلی هستند که در تحصن‌ها و اعتراضات دانشگاه‌های بزرگ، ازجمله دانشگاه کلمبیا در نیویورک، جایی که جنبش دانشجویی آغاز شد، شرکت کردند. 

وجود فلسطین در فعالیت‌های سیاسی آمریکا هم‌زمان با خشم جوانان از رفتار نخبگان حاکم، در احزاب دموکرات یا جمهوری‌خواه است. نباید فراموش کرد، یکی از برجسته‌ترین بزرگان حزب دموکرات چارلز شومر، سناتور صهیونیست و مدافع برجسته رژیم صهیونیستی به سرعت به ممدانی تبریک گفت، زیرا نگران خشم پایگاه جوانان در داخل حزب و شهر نیویورک بود. 

از دست دادن اندرو کومو که به خاطر حمایتش از این رژیم و نفرتش از اعراب و مسلمانان شناخته می‌شود، هشداری برای همه سیاستمداران در سنگرهای لابی صهیونیستی است که جوانان آمریکایی دیگر به روایتی که به‌وسیله محافل صهیونیستی ترویج می‌شود، اهمیتی نمی‌دهد. نباید پدیده نماینده الکساندریا اوکازیو-کورتز را فراموش کرد که سال ۲۰۱۸ میلادی، زمانی که تنها ۲۹ سال داشت، رقیب خود، یکی از ستون‌های حزب دموکرات در نیویورک را شکست داد. این پدیده، نقش جوانان را در فعالیت‌های سیاسی برجسته کرد.

پیروزی ممدانی در انتخابات مقدماتی به دلیل موضع طرفداری از فلسطین که آشکارا از آن حمایت می‌کند، طوفانی را در حزب دموکرات برانگیخت. وی از فعالان جنبش بایکوت، سرمایه‌گذاری نکردن و تحریم (BDS) است که نقطه عطفی در آگاهی آمریکایی‌ها از موضوع فلسطین بود. این پیروزی، فلسطین و انتقاد از رژیم صهیونیستی را به قلب زندگی سیاسی آمریکایی‌ها آورد، در حالی که پیش تر ابراز دیدگاه خصمانه نسبت به موجودیت رژیم صهیونیستی تابو بود. 

این پیروزی قابل توجه است، زیرا نخبگان سیاسی حاکم دیگر قادر به کنترل روایت سیاسی‌ای که ترویج می‌کنند نیستند، گویی بر سنگ حک شده است. همچنین نشان می‌دهد رهبران سیاسی از حال و هوای پایگاه مردمی، به ویژه در حزب دموکرات جدا شده‌اند. این حزب در حال انباشت شکست پس از شکست در انتخابات پارلمانی و ریاست جمهوری است.

آنچه اوضاع را بدتر می‌کند، گرایش‌های سوسیالیستی زهران ممدانی در شهری است که پایتخت سرمایه‌داری جهانی و مراکز مالی کنترل‌کننده آمریکا و جهان است. وی در رقابت‌های انتخاباتی بر لزوم ارائه خدمات اجتماعی رایگان به نیازمندان تأکید کرد و دهه‌ها، حتی قرن‌ها، رویه‌هایی را که از ارائه چنین خدماتی خودداری کرده‌اند، نادیده گرفت. 

این پیروزی تغییر قابل توجهی را در روحیه جوانان آمریکایی نشان داد. پایگاه مردمی که ممدانی را انتخاب کردند، جوانانی متعلق به «نسل Z» - متولدین پس از سال 2000 میلادی- هستند. مراکز تحقیقاتی آمریکا به وضوح رشد ایده‌های سوسیالیستی را میان جوانان آمریکایی متعلق به «نسل هزاره» (متولدین میان سال‌های 1981 تا 2000) علاوه بر نسل Z نشان می‌دهند. 

این پیروزی قابل توجه است، زیرا نخبگان سیاسی حاکم دیگر قادر به کنترل روایت سیاسی‌ای که ترویج می‌کنند نیستند

امروزه حزب دموکرات از آرمان‌ها و دغدغه‌های پایگاه مردمی خود، به ویژه جوانان جدا شده است. جوانان آمریکایی معتقدند، ساختار اقتصادی و سیاسی فعلی نیازهای شهروند آمریکایی را برآورده نمی‌کند و شروع به بررسی اندیشه سوسیالیستی به عنوان جایگزینی برای فرهنگ غالب و مسلط کرده‌اند. به موازات رشد ایده‌های سوسیالیستی در میان جوانان آمریکایی، شاهد افزایش گرایش به اسلام بوده‌ایم، به طوری که طبق برخی آمارها، تعداد کسانی که در آمریکا به اسلام می‌گرایند، سالانه از 20 هزار نفر فراتر رفته است. 

جامعه آمریکا با چالش‌هایی مواجه است که ساختار سیاسی و فرهنگی حاکم نمی‌تواند به آنها پاسخ دهد و بنابراین شاهد تغییر به سمت سوسیالیسم و ​​اسلام‌گرایی هستیم. پیروزی شهانه حنیف، نامزد مسلمان بنگلادشی تبار برای شورای شهر نیویورک، تغییری را که در این شهر شاهد هستیم، تأیید می‌کند و نشان دهنده تغییر در بافت جمعیتی این شهر و به طور کلی آمریکاست.