تضمین امنیت با ترمیم بودجه ۱۴۰۴
به گزارش «راهبرد معاصر»؛ آذر ماه سال گذشته که نخستین بودجه دولت چهاردهم به مجلس دوازدهم ارائه شد، کمتر کسی فکر می کرد که در سال ۱۴۰۴ ایران درگیر جنگ، خشکسالی و گرانی شدید شود. تابستان سال گذشته دولت منتخب به دنبال تشکیل کابینه بود و مهمترین مسئله رئیس جمهور انتقال دولت و انتخاب وزیران با حداقل تنش با مجلس دوازدهم بود.
دولت بهتر است بودجه ۱۴۰۴ را بر اساس افزایش دستمزد کارمندان و کارگران و همچنین افزایش بودجه نظامی و دفاعی ارتقا دهد
درنهایت واژه «وفاق ملی» رمز عبور رئیس جمهور منتخب از مجلس اصول گرا شد و همه وزیران پیشنهادی از حلقه تنگ رای اعتماد گذر کردند. اکنون یک سال از عمر دولت گذشته است و مهمترین ماموریت آن عبور از تنش های آبی، ناترازی های متعدد اقتصادی و در یک کلمه، عبور از تابستان داغ است.
بعد از تنش سیاسی و جنگ تحمیلی رژیم صهیونیستی علیه ایران، امروز تنش انرژی شدید در کشور دیده می شود. یک عدد بطری آب معدنی کوچک به قیمت ۱۰ هزار تومان رسیده و قیمت نان سنگک نیز مرز ۱۰ هزار تومان را رد کرده است. یعنی آب و نان از خط ۱۰ هزار تومان عبور کرده اند. اگر به میوه فروشی مراجعه کنید، میوه های معمولی مرز ۱۰۰ و میوه های لوکس مرز ۲۰۰ هزار تومان را درنوردیده اند.
خدمات بهداشتی و درمانی نیز با افزایش قیمت همراه هستند. یعنی زندگی متوسط در تابستان نسبت به عید گران تر شده است. این در حالی است که هنوز به نیمه سال نرسیدیم و درآمد ثابت دریافتی کفایت امور زندگی نمی کند. حقوق و دستمزد مصوب بودجه ۱۴۰۴ فقط سه ماه نخست سال رفاه نسبی به همراه داشت. از تابستان به بعد تأمین زندگی با بودجه تعیین شده، به ویژه برای قشر حقوق بگیر سخت است.
کارمندان چشم به ترمیم بودجه دارند. یکی از اصول بودجه ریزی کشور اصل انعطاف پذیری است. شرایط گرانی عجیب این پیام را می دهد که دولت بایستی بودجه را تغییر دهد، چرا که شرایط کشور تغییر کرده و کشور جنگی تمام عیار را پشت سر گذاشته است. طبیعتا اقتصاد ایران قبل و بعد جنگ متفاوت خواهد بود. بودجه ۱۴۰۴ تناسبی با شرایط اقتصادی بعد از جنگ تحمیلی ندارد و این در حالی است که هنوز سایه جنگ وجود دارد.
دولت بهتر است بودجه ۱۴۰۴ را بر اساس افزایش دستمزد کارمندان و کارگران و همچنین افزایش بودجه نظامی و دفاعی ارتقا دهد، وگرنه نمی توان کشور را از ۱۴۰۴ عبور داد. تهدید خارجی به دلیل پایین بودن هزینه نظامی افزایش می یابد و نارضایتی از پایین بودن حقوق و دستمزد در مقابل تورم بالا امکان دارد سبب نارضایتی و ناآرامی شود. تأمین امنیت داخلی و خارجی در گرو ترمیم بودجه ۱۴۰۴ است.
گرچه دولت باید از اواسط تابستان سال جاری به فکر تدوین بودجه ۱۴۰۵ باشد، اما واقعیت این است که تا بودجه سال بعد تدوین، تصویب، تأیید و اجرا شود طبقه متوسط نمی تواند دوام بیاورد.
اگر دقت کنیم تعداد رانندگان تاکسی های اینترنتی زیاد می شود. همچنین میزان مشغولیت مردم با تاکسی های اینترنتی در حال افزایش است؛ یعنی طول و عرض کسب و کار تاکسی های اینترنتی در حال زیاد شدن است. بیش از ۸۰ درصد افرادی که در تاکسی های اینترنتی کار می کنند شغل دوم آنهاست یا از قشر بازنشستگان هستند. این یعنی با یک شغل و مستمری چرخ زندگی نمی چرخد. بسیاری از کارمندان اذعان دارند که حقوق به نیمه ماه هم نمی رسد.
با همان شیوه سه ماه نخست نمی توان ماه های باقی مانده را به سر کرد. بهتر است در شیوه اداره اقتصادی و بودجه بازبینی کرد
به هرحال به دلیل ارزان بودن بنزین کار کردن با تاکسی های اینترنتی سودآور می باشد. اما اگر قیمت بنزین زیاد شود، سودآوری تاکسی های اینترنتی به سبب تعداد زیاد فعالین از بین خواهد رفت و در آن صورت فقر عمیق تر خواهد شد. این مسئله در مورد بازنشستگان حادتر است. به هر حال کارمندان و کارگران از کمک های رفاهی اداره و کارخانه استفاده می کنند، وقتی بازنشستگی فرا می رسد تنها یک حقوق می ماند و رفاهیات از بین می رود. حقوق بازنشستگی امکان دارد فقر مطلق را از بین ببرد، ولی فقر نسبی تداوم می یابد. برای جلوگیری از گسترش فقر باید بودجه را اصلاح و ترمیم کرد و این ضرورت است.
البته در این میان باید گفت، گرچه ما ایرانی ها در سختی هستیم، اما در غرب آسیا چند صد کیلومتر آن سوتر مردم غزه درگیر گرسنگی شدید هستند؛ وظیفه انسانی حکم می کند به نحوی کمک های انسانی به آن منطقه ارسال شود. بعد از ناکامی رژیم صهیونیستی در حمله به ایران، آنها به نوعی خشم و عصبانیت خود را علیه مردم بی دفاع غزه متمرکز کرده اند و انسان ها را در رنج گرسنگی قرار داده اند.
گرچه نان برای ما گران شده است، اما در غزه نان وجود ندارد. نباید سختی زندگی در کشور سبب فراموشی رنج انسان های مظلوم شود. عامل این همه سبوعیت بنیامین نتانیاهو است و باید شیشه عمر سیاسی اش را شکست. باید رسانه ها و ارگان های مردم نهاد صدای مردم گرسنه غزه باشند تا شاید سازمان های بین المللی و کشورهای عربی از خواب غفلت بیدار شوند و به داد مردم غزه برسند؛ غزه نیازمند حمایت است.
در مجموع باید گفت، با همان شیوه سه ماه نخست نمی توان ماه های باقی مانده را به سر کرد. بهتر است در شیوه اداره اقتصادی و بودجه بازبینی کرد.