به گزارش «راهبرد معاصر»؛ غفلت رسانههای جهانی، به ویژه آمریکایی از پوشش خبری جنایت گرسنگی در غزه آشکار است. گرچه هشدارها درباره قحطی از اواخر سال ۲۰۲۳ آغاز شد، اما رسانههای بزرگ این موضوع را نادیده گرفتند یا به حاشیه راندند و تنها پس از وخامت فاجعه و قربانی شدن تعداد زیادی از کودکان، آن را با اکراه به عنوان اولویت برجسته کردند.
سازمانهای امدادرسان از همان ابتدا درباره خطر قحطی در بخشهایی از غزه تا دسامبر ۲۰۲۳ هشدار داده بودند
تیترها از عمق فاجعه ای در غزه خبر می دهند:
- با افزایش قحطی در غزه، کودکی بر اثر سوءتغذیه جان خود را از دست داد. ( (سیانان، ۲۱ ژوئیه ۲۰۲۵)
- بیش از ۱۰۰ گروه امدادرسان درباره قحطی در غزه هشدار میدهند، زیرا ۲۹ نفر در حملات هوایی اسرائیل کشته شدهاند. (آسوشیتدپرس، ۲۳ ژوئیه ۲۰۲۵)
- نه شیر خشک، نه غذا؛ مادران و نوزادان در غزه با هم از گرسنگی میمیرند. (NBC، ۲۵ ژوئیه ۲۰۲۵)
- یک نوزاد پنج ماهه در آغوش مادرش در غزه جان باخت، آخرین قربانی بحران قحطی فزاینده. (سیانان، ۲۶ ژوئیه ۲۰۲۵)
- کودکان غزه برای فرار از گرسنگی زبالهگردی میکنند. (نیویورک تایمز، ۲۸ ژوئیه ۲۰۲۵)
این پوشش خبری فوری و ضروری، اما خیلی دیر شده است.
از زمان حملات هفتم اکتبر ۲۰۲۳، اسرائیل محدودیتهای شدیدی بر کمکهای بشردوستانه به نوار غزه اعمال و از گرسنگی به عنوان سلاح جنگی استفاده کرده است؛ جنایتی جنگی که دیوان بینالمللی کیفری، بنیامین نتانیاهو نخست وزیر و یوآو گالانت، وزیر دفاع اسرائیل را به خاطر آن متهم کرد. ۹ اکتبر ۲۰۲۳ گالانت محاصره جامع غزه را اعلام کرد و از آن زمان برق، غذا و سوخت به اهالی غزه نمی رسد.
سازمانهای امدادرسان از همان ابتدا درباره خطر قحطی در بخشهایی از غزه تا دسامبر ۲۰۲۳ هشدار داده بودند. آوریل ۲۰۲۴ سامانتا پاور، رئیس آژانس توسعه بینالمللی ایالات متحده تأیید کرد، برخی از مناطق غزه (به ویژه شمال) از قبل دچار قحطی شده بودند.
در مدت آتشبس اوایل سال ۲۰۲۵ مقادیر محدودی از کمکها اجازه ورود یافتند، اما دوم مارس ۲۰۲۵ نتانیاهو محاصره کامل را دوباره برقرار کرد. ایتامار بن گویر، وزیر امنیت ملی اسرائیل اعلام کرد: هیچ دلیلی وجود ندارد حتی یک گرم غذا یا کمک وارد غزه شود.
پس از گذشت بیش از دو ماه، ۱۹ مه اسرائیل اجازه ورود کمکهای ناچیزی را به وسیله مراکز بشردوستانه آمریکا-اسرائیل داد که برخی از دریافتکنندگان هدف آتش تکتیراندازان اسرائیلی قرار گرفتند.
۲۷ ژوئیه یونیسف هشدار داد، جمعیت بیش از 2 میلیون نفری غزه با ناامنی غذایی شدید مواجه هستند، به طوری که از هر سه نفر، یک نفر روزها غذا نخورده است و ۸۰ درصد از مرگ و میرهای ناشی از گرسنگی، متعلق به کودکان است.
طبق اعلام وزارت بهداشت غزه، از آغاز جنگ تاکنون دست کم ۱۴۷ نفر بر اثر سوءتغذیه جان خود را از دست دادهاند که بیشترشان در هفتههای اخیر رخ داده است. حتی برخی سیاستمداران غربی، ازجمله دونالد ترامپ به وجود «قحطی واقعی» در غزه اعتراف کردهاند، اما ناظران معتقدند این اعتراف دیرهنگام انجام شده است.
جرمی کونیندیک، رئیس سازمان بینالمللی پناهندگان گفت: میترسم قحطی در غزه از نقطه غیرقابل بازگشت عبور کرده باشد و ما شاهد مرگ و میر گسترده ناشی از گرسنگی باشیم. مهار این فاجعه نیازمند تلاش امدادی گسترده است که ماهها طول خواهد کشید.
طبق اعلام وزارت بهداشت غزه، از آغاز جنگ تاکنون دست کم ۱۴۷ نفر بر اثر سوءتغذیه جان خود را از دست دادهاند
رسانههای اصلی آمریکایی بخشی از مسئولیت فاجعه تداوم سیاست گرسنگی را برعهده دارند. گرچه تهدید قحطی بیش از یک سال بود شناخته شد، اما به عنوان اولویت خبری در نظر گرفته نشده است.
جست وجوی پایگاه داده مدیا کلود نشان داد، از زمان اعلام محاصره کامل غزه در دوم مارس ۲۰۲۵، توجه رسانهها تنها در ماه مه اندکی افزایش یافت، زمانی که کمیسیون بینالمللی طبقهبندی و ارزیابی قحطی اعلام کرد، «از هر پنج نفر در غزه، یک نفر در معرض خطر قحطی و این موضوع نیازمند کمکهای فوری و گسترده است».
با ادامه مسدود شدن کمکها و هدف قرار گرفتن فلسطینیان هنگام تلاش برای دریافت کمک، پوشش خبری دوباره کاهش یافت و تنها در موج خبری ای که از ۲۱ ژوئیه آغاز شد، دوباره بحث گرسنگی اهالی غزه بازتاب یافت.
تیترهای خبری فعلی نشان میدهند پوشش رسانهای همچنان تا حد زیادی توجه را از مسئولیت اسرائیل (چه برسد به ایالات متحده) منحرف میکند، اما تحول مثبت اینکه رسانههای بزرگ آمریکایی شروع به پوشش جدی این موضوع کردهاند. تصور کنید، اگر آنها هنگام انتشار اولیه هشدارها توجهی را که شایسته است نشان میدادند، اوضاع چقدر متفاوت میبود.