بزرگترین رسوایی تاریخ ارتش صهیونیستی
به گزارش «راهبرد معاصر»؛ سدی تیمان، رسوایی بزرگ و مستند میان قطوری از کتب نسل‌کشی بی‌پایان صهیونیست‌هاست. اما دلیل اینکه این زندان بار دیگر به صدر اخبار رژیم صهیونیستی بازگشته، استعفای یروشالِمی دادستان کل نظامی ارتش صهیونیستی است که در نامه استعفایش نوشت، «من مسئولیت انتشار برخی فیلم‌های شکنجه زندانیان را می‌پذیرم».
اوت ۲۰۲۴ میلادی انتشار اخبار و تصاویری از زندان سدی تیمان، پایگاهی نظامی و مرکز شکنجه فلسطینیان در جنوب سرزمین‌های اشغالی توجه رسانه‌ها را به جنایات و اتفاقات این بازداشتگاه جلب کرد. در فیلمی منتشر شده جمعی نظامی صهیونیست به اسیری فلسطینی آسیب جسمی می‌رساندند؛ خبری که بسیار جنجالی شد و بازتاب‌های وسیعی در سرزمین های اشغالی به همراه داشت.
از زمان انتشار فیلم رسواکننده، غوغایی بزرگ فضای رژیم صهیونیستی را فرا گرفته است
روزنامه هاآرتص بعد از رسوایی رژیم صهیونیستی در قضیه زندان سدی تیمان که نظامیان صهیونیست به اسرا و بازداشتی‌های فلسطینی تجاوز جنسی کردند، نوشت: تحقیقات امنیتی داخلی انجام شده نشان می‌دهد آزار و اذیت جنسی علیه زندانیان فلسطینی بیش از آن چیزی است که سازما‌ن‌های حقوق بشری ثبت کرده‌‌اند.
تجاوز، شکنجه و از همه مهم‌تر، لاپوشانی این عمل رسواکننده به وسیله عناصر سیاسی، نظامی، امنیتی و حتی خاخام‌های رژیم صهیونیستی باعث می‌شود عاملانش مغرور به نظر آیند. بخش وسیعی از راست‌گرایان صهیونیست و حتی لیبرال‌ها خود را اکنون شایسته مدال شجاعت می دانند، به ویژه با افشای این عمل رسواکننده در راهروهای ارتش صهیونیستی، که طبق بدعت‌های بنیامین نتانیاهو، «متمدن‌ترین ارتش جهان» خوانده می شود.
این در حالی است که نخست وزیر رژیم صهیونیستی به وسیله دیوان کیفری بین‌المللی به عنوان جنایتکار جنگی تحت تعقیب است و باید محاکمه شود. افشاگری اخیر از زاویه جرم تبلیغاتی و نه از منظر اخلاقی بررسی شد، زیرا شامل حمله ای وقیحانه به پسری زندانی بود که قادر به دفاع از خود نبود.
نتانیاهو همان شخصی است که برای توجیه بمباران وحشیانه بیمارستان باپتیست (Baptist ) در غزه به وسیله رژیم صهیونیستی به غرب یادآوری کرد، انگلستان در جنگ جهانی دوم بیمارستان کودکانی را در کپنهاگ دانمارک بمباران کرده بود. وی همچنین ادعا می‌کند رونالد ریگان، رئیس جمهور اسبق آمریکا سال ۱۹۸۲ میلادی پس از زخمی شدن دختری فلسطینی در گلوله‌باران، به ارتش صهیونیستی دستور داد بمباران بیروت را متوقف کند و تأکید کرد، شخصاً در آن زمان متوجه شد تصویر ادعایی این دختر به وسیله اعراب ساخته شده بود. با وجود این، امروز نتانیاهو که با این رسوایی و محتوای زننده روبرو شده است، آن را تنها به عنوان شکلی خطرناک از تبلیغات ضد صهیونیستی می‌بیند. آیا واقعاً این فقط تبلیغات خطرناک علیه ارتش صهیونیستی است؟
از زمان انتشار فیلم رسواکننده، غوغایی بزرگ فضای رژیم صهیونیستی را فرا گرفته است. فضای روانی بر ییفات تومر یروشالمی، دادستان نظامی ارتش صهیونیستی متمرکز شده است که به عنوان زن آهنین ارتش رژیم اشغالگر توصیف می‌شد و دارای درجه سرلشکری، بالاترین درجه میان زنان ارتش بود. وی به مدت دو سال در انتقال ساختاری انواع جنایات مرتکب شده به وسیله ارتش، به ویژه در سده تیمان، راکویت و حدود 30 بازداشتگاه موقت در اطراف غزه نقش داشته است. از این بازداشتگاه‌ها، اجساد صدها شهید برای دفن در غزه بیرون آورده می‌شوند، بدون اینکه مردم به دلیل وحشت مثله شدن و غل و زنجیرهایی که هنوز دور مچ دست‌ها وجود دارد، بتوانند صاحبان شان را شناسایی کنند و بسیاری از آنها اعضای بدنشان دزدیده شده است.
دادستانی نظامی رژیم صهیونیستی عادت دارد از انواع اقدامات جنایتکارانه علیه زندانیان فلسطینی، لبنانی و سایر زندانیان از هر ملیتی حمایت کند. در تجاوز جنسی به شیخ مصطفی دیرانی در زندان «اتلیت» رژیم صهیونیستی در دهه 90، این پرونده تا زمان بسته شدن نهایی مسکوت ماند.
سطح موضع‌گیری‌های سیاسی در رژیم صهیونیستی به جایی رسیده است که اعدام زندانیان فلسطینی در مرحله مقدماتی با رأی اکثریت کنست، در اوج رسوایی شکنجه و تجاوز به زندانیان در حال تصویب است. هنوز ابهامات زیادی درباره حقیقت درز این موضوع وجود دارد، اما نتانیاهو حمایت صریح خود را از پیشنهاد بن گویر مبنی بر الزام قضات به صدور حکم اعدام برای هر کسی که به دلایل ملی‌گرایانه به قتل یک صهیونیست محکوم شود، اعلام می‌کند و این به منزله تقویت رسمی شدیدترین انواع رفتارهای وحشیانه علیه زندانیان فلسطینی از تریبون قانونگذاری رژیم صهیونیستی است.
دادستانی نظامی رژیم صهیونیستی عادت دارد از انواع اقدامات جنایتکارانه علیه زندانیان فلسطینی، لبنانی و سایر زندانیان از هر ملیتی حمایت کند
بسیاری از محققان و متخصصان در رژیم صهیونیستی، بحران درز اطلاعات و شکنجه را به عنوان نمودی از شکاف اجتماعی می‌دانند که به مدت 20 سال در جست وجوی هویت ارتش ادامه داشته و روح باندبازی در آن نفوذ کرده است. حقیقتی که این محققان سعی در نادیده گرفتن آن دارند، اینکه ارتش رژیم اشغالگر از بطن باند هاگانا، به همراه باندهای اشترن، ایرگون و اتزل، که طبق اسناد غربی و بین‌المللی مرتکب ده‌ها قتل عام شده‌اند، زاده شده اند. با وجود تلاش‌ها برای به تصویر کشیدن این ارتش به شیوه‌ای متمدن و شایسته، ماهیت واقعی آن بارها آشکار شده است.
اظهارات و دستورات صریح کشتار، قتل، گرسنگی و نابودی اسیران فلسطینی از سوی افسران ارشد در جنگ غزه صادر شد که دستگاه قضایی نظامی رژیم صهیونیستی را در بحران انحراف و فروپاشی هویت دادستانی نظامی فرو برد. در حالی که این دادستانی خواستار اعمال سازوکار سختگیرانه از قوانین بر سربازان و افسران است و آنها را استانداردهای انضباطی لازم برای حفظ هویت ارتش می‌داند، واقعیت این است به سربازان آزادی عمل داد هر کاری می‌خواهند انجام دهند. در واقع، مقام های ارشد و ژنرال‌ها آنها را تشویق کردند تمام غرایز وحشیانه خود را آزاد کنند و ساکنان غزه را «حیواناتی» پنداشتند که لیاقت خوردن، آشامیدن و زندگی ندارند.
هرچند شکنجه و تجاوزی که از پایگاه نظامی «سده تیمان» در جنوب سرزمین‌های اشغالی فاش شد، فجیع‌ترین پرونده تاریخ رژیم صهیونیستی نبود، ولی روند افشایش خطرناک‌ترین رسوایی تاریخ این رژیم بود، گویی اوضاع نشان می‌داد ارتش صهیونیستی صلاحیت قانونی و انضباطی خود را از دست داده است و دیگر هیچ عامل بازدارنده‌ای برای مهار سربازانش وجود ندارد.