
به گزارش «راهبرد معاصر»؛ پدران چه فاجر، چه کافر، چه مؤمن چه مسلمان هرچه باشند برای فرزندان خودشان الگو هستند، چه بخواهند یا نخواهند الگو هستند. در بحث اعتیاد اینترنتی وقتی دختری میگوید پدرم با تلفن همراه دستشویی میرود، اگر از آن دختر بپرسید نظرت چیست؟ حتماً میگوید لازم است. فرزند حتی کار اشتباه پدر را الگو تلقی میکند و لازم میداند.
نقاشی ای که فرزند از پدر و مادر میکشد، تفسیر دارد؛ پدر را کجا میکشد، رنگ لباسش چه رنگیست، شکم دارد یا ندارد، سبیل دارد یا ندارد، چشمان پدر باز است یا بسته، اول پدر را کشید یا خیر، موقع کشیدن مداد را فشار داد یا خیر؟ هر کدام تفسیر خاص خود را دارد و میزان ارتباط دختر و پدر را میرساند.
نگران نباشیم اگر تا الان فرزند را صحیح تربیت نکردیم، از هم اکنون امکان اصلاح مسیر و تربیت صحیح وی وجود دارد
پدر و مادر میخواهند فرزندشان صالح باشد، به راه خلاف کشیده نشود و… طبعاً اگر نکاتی در منزل رعایت نشود، فرزند صحیح تربیت نمیشود و به راه خلاف کشیده میشود. اگر از دختر یا پسری که در سر کلاس درس با وجود داشتن استعداد و آگاهی حواسش به درس نیست تحقیق کنید، متوجه میشوید امکان دارد یکی از دلایلش کتکی باشد که شب قبل از پدرش خورده است.
امام علی (ع) فرمودند، «لا أدَبَ مَعَ غَضَبٍ» تربیت با خشونت اتفاق نمیافتد». به این مورد توهین و تحقیر را بیفزایید. در یکی از موارد مشاوره دختری بود که پدر جای جای دست دخترش را با سیگار سوزانده بود. تحقیق کردیم دختر تا هفت سالگی خانه مادربزرگش بود و چون اختلال روانی داشت، هر روز دختر را کتک میزد تا تخلیه عصبی شود؛ زیرا پدر از مادر متارکه کرده بود.
بعد از هفت سالگی مادربزرگ بیخیال شد، دختر مدرسه رفت و پدر بعد از مدتها تا ۱۴ سالگی دختر را به افراد مختلف اجاره میداد! بعد از ۱۴ سالگی پدر پیدا میشود و دختر احساس میکند آمده تا وی را نجات دهد، ولی همان شب اتفاق بدتری رخ میدهد. تمام بدن دختر زخم بود و… ولی الحمدالله پس از مشاورههای مختلف به سلامت روانی رسید و اکنون زندگی سالمی دارد.
در تربیت فرزند حتی گاهی بدترین مورد اصلاح پذیر است، بنابراین نگران نباشیم اگر تا الان فرزند را صحیح تربیت نکردیم، از هم اکنون امکان اصلاح مسیر و تربیت صحیح وی وجود دارد. موردی بود رابطه غیر اخلاقی میان دختر و دایی شکل گرفت علت آن هست داییها بیشتر از پدر به کودک مهر میورزند.
پدر خواب است و خسته و وقتی برای فرزندش ندارد تا به وی مهر و محبت کند؛ گاهی پدر از مسئولان شناخته شده شهر و کشور، مؤمن، معتقد و میاندار هیئت اباعبدالله الحسین (ع) است، ولی فرزند از زیر سرنگ و مواد بیرون میآید. این موارد از ما دور نیست و اگر غفلت کنیم، فرزند ما هم به همین بلا مبتلا میشود.
خواه ناخواه پدر برای فرزند الگوست و هیچ وقت الگویی که خودش با گوشی سرویس بهداشتی میرود و دائم پای گوشی است، نمیتواند به فرزندش بگوید گوشی را کنار بگذارد.
در امر به معروف و نهی از منکر میگوییم شرط امر به معروف لسانی آن نیست که خودت عامل باشی، اما اگر عامل باشی اثرگذاری چند برابری دارد. در تربیت میگوییم باید عامل باشی. از دختران پرسیده شد هر کدام چند ساعت در اینترنت مشغول هستند؟ کمتر موردی شاهد بودیم زیر هشت ساعت باشد، حتی یک مورد با اجبار والدین بود.
چون در کشف حقیقت تنبلیم حتی در اختلاف دو فرزند، حل اختلاف را گردن خودشان میاندازیم که بدترین واکنش والدین است
اگر واقعا سلامت روانی فرزندانتان را خواهان هستید، از هم اکنون قرار بگذارید سر فرزندانتان داد نزنید و تنبیهش نکنید. تنبیه بدنی صرفاً این نیست که شما تنبیه کنید و بعد بروید از دلش در بیاورید؛ خیر! حفره شخصیتی در وی به وجود میآید که برای پر کردنش نیاز به وجود پدر هست، ولی پدر تا مدتها کنار دختر و فرزندش نیست؛ چون با او قهر کرده، خسته است، ناز میکند و… . در این مدت حفره شخصیتی کودک به وسیله شخص دیگری پر میشود.
دختری که خلأ عاطفی دارد، آن را با محبت شخصی غیر از پدر و مادر جبران میکند و سراغ کسی میرود که نازش کند تا حس محبت ندیدن رفع شود. دو دختری که به طور غیر طبیعی همدیگر را در آغوش میگیرند و نوازش میکنند، نشان دهنده همان خلأ عاطفی است.
با تنبیه، تربیت اتفاق نمیافتد، بلکه باعث میشود فرزند در خانه احساس امنیت نکند. چرا بچه دروغ میگوید؟ چون یک بار راست گفت و کتک خورد یا سرش داد زدند.
اگر فرزند اشتباه کرد، داد نزنید یا عصبانی نشوید و کار کاری انجام ندهید. اول هم قدش شوید، تصور کنید فردی دو برابر شما سرتان داد بزند، چه حس وحشتی دارید؟ این حس در کودک دهها برابر است. اگر فرزند اشتباه کرد، آن را تحلیل و بررسی کنید اشتباه از چه جنسی است؟ اخلاقی، آسیب زا، مالی، جانی، آبرو یا… . خودش مقصر اشتباه بود یا دیگری باعث شد؟
چون در کشف حقیقت تنبلیم حتی در اختلاف دو فرزند، حل اختلاف را گردن خودشان میاندازیم که بدترین واکنش والدین است. اگر میتوانستند حل کنند که دعوا نمیکردند. با داد زدن تصور میکنی فرزند به حرفت گوش داده، خیر! گوش نداده بلکه رام تو شده که این رام شدن جایی جفتکی به همراه دارد که شاید به اموال، آبرو، جان یا آینده خودش بزند.
اميرالمؤمنين (ع) وقتی میفرمایند، «مراقب افکارت باش که تبدیل به گفتارت میشود»، یعنی اگر دخترت را در جای حدیث بنشانی، باید مراقب افکار دخترت باشی که اگر نباشی تبدیل به گفتارش میشود. اگر بچه را تحقیر کنی جوری نیست که از کارش بدش بیاید، بلکه در سنین کودکی از خودش و در بزرگسالی از شما بدش میآید. تذکر پی در پی باعث لجبازی میشود.
برچسب زدن از تکنیکهای جنگ نرم است و دشمنان از این روش استفاده میکنند تا انقلاب را از چنگ ما در بیاورند. با برچسب مثبت فرزند را باید تهییج کرد تا عملکرد خوبی از خود نشان دهد. تشویق به درس خواندن میکنیم یا به احترام به والدین ترغیب میشوند.
برچسب منفی دقیقاً عکس برچسب مثبت تأثیر دارد و کودک را سست اراده بار میآورد. کودک سر کلاس نمیتواند اظهارنظر کند، چون پدرش به او برچسب «خجالتی» میزند. شما الگوی فرزندتان هستید و نباید از برچسبهای منفی درباره دختر یا پسرتان استفاده کنید.
پدری که در خانه برای تلفن جواب ندادن به دروغ میگوید «من نیستم»! بچه احساس نمیکند پدرش دروغ گفت، بلکه فکر میکند روش پدر خوب است و خودش را مجاز میداند در جاهای دیگر استفاده کند.
برای مراقبت از افکار فرزند باید در خانه چند کار انجام شود؛ یکی اینکه سرش داد نزنیم و کار اشتباه کرد، با وی حرف بزنیم. گاهی «چرا» گفتن به کودک در سنین پایین باعث میشود آنها را به دروغ گفتن تحریک کنیم. واقعاً شما نمیدانید فرزندتان کار بدی کرد و چرا مرتکب آن شد؟ میدانید! پس چرا میپرسید؟
«چرا گفتن» به کودکی که هنوز منطق خیر و شر در درونش شکل نگرفته تأثیر منفی دارد. چهره خشن شما را میبیند، از گفتن حقیقت منصرف میشود، دروغگویی میکند و در بدترین حالت به بیماریهای مختلف مبتلا میشود. در موردی به دلیل داد زدن پدر سر کودک مسئولان مدرسه به بیماری اوتیسم کودک مشکوک شدند؛ بچه از آن زمان تا الان که حدود ۱۲، 13 سال دارد، یک کلمه حرف نزده است.
گاهی اوقات عربده و داد زدن پدر باعث میشود دختر به نوع خاصی از بیماری روانی مبتلا شود که تمایلی به جنس مخالف ندارد، میترسد و این ترس و بیماری تا دوران بزرگسالی و بعد از ازدواج هم ادامه دارد. آن پدر میتواند خودش را ببخشد؟
گاهی دایی از پدر مهربانتر میشود، زیرا در همان مدت کوتاه که فرزندتان را میبیند، با وی بازی میکند، قلقلکش میدهد، تفریح میروند و… ولی پدر خسته است، این کارها را با کودک انجام نمیدهد و چشم باز میکنی، میبینی کودک همپای دایی معتاد شده و اخلاق او را گرفته است.