آوارگان فلسطینی نگران آغاز زمستان سخت

به گزارش «راهبرد معاصر»؛ همه می‌دانستند چه چیزی در انتظارشان است، اما ساکنان چادرهای شلوغ ساحل جنوبی غزه با نزدیک شدن طوفان کار زیادی از دستشان برنمی‌آمد. صباح البریم، ۶۲ ساله هفته گذشته با یکی از دختران و چند نوه‌اش در خانه فعلی‌شان (سازه‌ای موقت از برزنت و چوب بازیافتی) نشسته بود که باد و باران‌های سیل‌آسا غزه را درنوردید. صباح، که اصالتاً اهل خان یونس است و از زمان آغاز جنگ در اکتبر ۲۰۱۳ بارها آواره شده است، گفت: همه چیز فرو ریخت. ما سرپناه خود را تعمیر کردیم، اما شب هنگام بر اثر باران شدید دوباره فرو ریخت و تمام وسایل ما را سیل فرا گرفت. روزی که باد وزید، روز سیاهی برای ما بود.

توافق آتش‌بس ۲۰ ماده‌ای که با پیشنهاد دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا به دست آمد، مقرر داشت «کمک کامل» به غزه ارسال شود

این هفته، نزدیک به نیم میلیون فلسطینی ساکن منطقه ساحلی پرجمعیت المواصی در جنوب غزه، خود را برای زمستانی سخت آماده می‌کنند. برای بسیاری، این سومین زمستان آنها از زمان آوارگی در جریان جنگ خواهد بود. طوفان هفته گذشته نشان داد چگونه بیش از 2 میلیون فلسطینی در غزه، با وجود زنده ماندن از جنگ دو ساله، همچنان با بحران انسانی روبرو هستند. به گفته سازمان‌های امدادی، سرپناه ضروری‌ترین نیاز است. بیشتر خانه‌ها در غزه به دلیل حملات مکرر اسرائیل کاملاً ویران، غیرقابل سکونت شده‌اند یا در شرق «خط زرد» جدیدی قرار دارند که نوار غزه را به دو منطقه در کنترل نظامی اسرائیل و منطقه‌ای در حاکمیت بالفعل حماس تقسیم می‌کند. در نتیجه، جایی برای آوارگان وجود ندارد که به آنجا بروند.

پس از طوفان، کودکان پابرهنه در استخرهای گل‌آلود شنا، در حالی که زنان در بیرون و زیر ابرهای تیره چای دم می‌کردند. برخی در ساختمان‌های آسیب‌دیده، حتی آنهایی که در آستانه فروریختن بودند، پناه گرفتند و سوراخ‌های باز را با تکه‌های پلاستیک پوشاندند.

غذا دومین نیاز مهم ساکنان المواصی است. توافق آتش‌بس ۲۰ ماده‌ای که با پیشنهاد دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا به دست آمد، مقرر داشت «کمک کامل» به غزه ارسال شود، اما با وجود رسیدن کمک‌های بیشتر به این سرزمین ویران‌شده، ساکنان و مقام های امدادرسانی بشردوستانه می‌گویند این موارد به طرز اسفناک ناکافی است.

یک مقام ارشد در سازمان غیردولتی بزرگ بین‌المللی هفته گذشته گفت: آیا وضعیت بهتر شده است؟ بله... به این معنا که مردم دیگر گرسنه نیستند. آیا این کافی است؟ مطلقاً خیر. ما انبار عظیمی از چادر و پوشش پلاستیکی داریم و نمی‌توانیم آنها را وارد کنیم. بسیاری هنوز منتظرند تا موانعی که اسرائیلی‌ها سر راه ما قرار می‌دهند، برطرف شود. ما می‌توانیم روزانه 10 هزار چادر توزیع کنیم.

تا به امروز، اسرائیل با وجود بازگشایی برخی گذرگاه‌های کوچک‌تر دیگر از اسرائیل، اجازه استفاده از گذرگاه رفح را از سمت مصر نداده است. معمولاً بیشتر کمک‌های ورودی به نوار غزه به وسیله کامیون‌های تجاری خصوصی یا اهداکنندگان، مانند کشورهای بزرگ خلیج فارس، حمل می‌شود. مقام های آژانس‌های کلیدی سازمان ملل متحد می‌گویند، همچنان با رویه‌های بوروکراتیک پیچیده و مبهمی روبرو هستند که تحویل کمک‌ها را کند یا متوقف می‌کند. مقام های امدادی می‌گویند، اسرائیل اجازه ورود بسیاری از مواد ضروری مانند تیرک‌های چادر را به غزه نمی‌دهد، زیرا آنها به عنوان موادی با کاربردهای بالقوه نظامی طبقه‌بندی می‌شوند.

مسئول اسرائیلی هماهنگی ورود کمک‌ها به غزه این موضوع را انکار و ادعا می‌کند در چند ماه گذشته توزیع تقریباً ۱۴۰ هزار چادر برزنتی در غزه انجام شده است، با وجود اینکه ۱۹ هزار چادری که به وسیله سازمان‌های غیردولتی آورده شده بود، به‌طور خاص برای شرایط تابستانی طراحی شده بودند.

قیمت‌ها در غزه بسیار بی‌ثبات است و کسانی که پول دارند می‌توانند چادر را در بازارها با حدود ۸۰۰ دلار بخرند. با وجود این، دو سال پس از جنگ، تنها تعداد کمی از ساکنان المواصی می‌توانند این مبلغ را بپردازند و بیشتر فلسطینیان نوار غزه هنوز قادر به خرید غذا، دارو یا گاز کمیاب پخت و پز نیستند. آشپزخانه‌های محلی فعالیت خود را دو برابر کرده‌اند، اما دیگر قادر به تأمین نیازهای فوری نیستند.

ماهر ابوجراد، نقاش ۲۹ ساله اهل بیت لاهیا در شمال نوار غزه با بیان اینکه خانواده چهار نفره‌اش عمدتاً با کنسرو لوبیا و نخود فرنگی زندگی می‌کنند، گفت: گاهی اوقات هر سه روز یک بار از آشپزخانه عمومی یک وعده غذایی دریافت می‌کنیم، معمولاً عدس یا برنج. مواد غذایی در بازار هنوز خیلی گران و تهیه آب نیز دشوار است؛ ما باید آن را از راه دور بیاوریم و برای کل روز کافی نیست. ما فقط سه ظرف داریم که روزانه پر می‌کنیم.

قیمت‌ها در غزه بسیار بی‌ثبات است و کسانی که پول دارند می‌توانند چادر را در بازارها با حدود ۸۰۰ دلار بخرند

همه در غزه می‌دانند طوفان هفته گذشته نخستین طوفان از چندین طوفانی بود که انتظار می‌رود نوار غزه را درنوردد و دمای هوا در هفته‌های آینده به شدت کاهش خواهد یافت. محمد مدهون، یکی از کارکنان بهداشتی در کلینیکی که به وسیله سازمان کمک‌های پزشکی برای فلسطینیان در دیر البلح واقع در مرکز غزه اداره می‌شود، گفت: بدون زیرساخت‌های اولیه یا ساختارهای زهکشی مناسب در اردوگاه‌ها، آب باران در اطراف چادرها جمع می‌شود. ازدحام جمعیت و دسترسی محدود به آب تمیز نیز به شدت مراکز بهداشتی را زیر فشار قرار داده است.

طوفان چادرها را در خیابان‌ها و سواحل پراکنده کرد و آب دریا تعدادی از آنها را فرا گرفت. صباح البریم گفت: صدای امواج مانع از خوابیدن ما می‌شود و به سختی یک ساعت یا کمتر می‌خوابیم. آب دریا هنگام برخورد امواج به چادرها می‌رسد. ما همچنین فاقد تمام مایحتاج زمستانی مانند پتو، فرش و تشک هستیم. بیماری‌ها میان ما شیوع یافته است و بیشتر از سرماخوردگی، سرفه و درد بدن رنج می‌بریم. همه اینها در آغاز زمستان است.

نعمه عرفات، ۵۳ ساله که اکنون در ساحل المواصی زندگی می‌کند، گفت، زندگی زیبایی قبل از جنگ در خانه کوچک، ساده و گرم خانواده‌اش در شرق خان یونس به یاد می‌آورد. وی عنوان کرد: ما لباس گرم می‌پوشیدیم و تشک و پتو فراوان بود. امروز، به دلیل بادهای شدید و کمبود هیزم و آذوقه، حتی نمی‌توانیم آتشی برای پخت و پز روشن کنیم. از خدا می‌خواهم وضعیت ما را آسان کند و در شرایط بهتری زندگی کنیم. پیام من به جهانیان این است، «با مهر و محبت به ما نگاه و کمک کنید، زیرا وارد زمستانی بسیار سخت می‌شویم».