
به گزارش «راهبرد معاصر»؛ افزایش تنش های اخیر در شرق یمن، نشاندهنده تغییر کیفی در ماهیت درگیری در اردوگاه سعودی-اماراتی است، زیرا اختلافات اکنون به رویارویی نظامی بین قدرتهای منطقهای که ظاهراً متحد یکدیگر هستند، کشیده شده است. استقرار نیروهای مورد حمایت عربستان در مرز یمن، همراه با تهدید مستقیم حملات هوایی علیه نیروهای شورای انتقالی جنوب نشان میدهد صبر عربستان در برابر گسترش نفوذ نیروهای مورد حمایت امارات به نقطه بحرانی رسیده است.
توسعه طلبی ها نه تنها با مخالفت عربستان مواجه میشود، بلکه با پیچیدگیهای داخلی غیرقابل عبوری در جنوب نیز روبروست
طبق اطلاعات موجود، ریاض در حال جمعآوری تقریباً ۲۰ هزار جنگجو از نیروهای موسوم به «درع الوطن» (سپر وطن) در مناطق الودیعه و العبر است و این پیام روشنی ارسال میکند که کنترل یکجانبه بر حضرموت و المهره به منزله عبور از خطوط قرمز عربستان سعودی است. این مناطق نه تنها در داخل مرزهای جغرافیایی هممرز با عربستان واقع شدهاند، بلکه سنگ بنای امنیتی و اقتصادی هرگونه چشمانداز سعودی را برای آینده یمن تشکیل میدهند.
در مقابل، شورای انتقالی جنوب که مورد حمایت امارات است، همچنان از پیشروی سریع نظامی خود به سمت شرق برای افزایش مطالبات سیاسی سوء استفاده میکند و تقسیم یمن را به دو کشور در اولویت قرار داده است. کنترل حضرموت و المهره مزیت راهبردی حیاتی برای این شورا فراهم میکند، زیرا حضرموت به تنهایی تقریباً 36 درصد خاک یمن را تشکیل میدهد و بزرگترین ذخایر نفتی این کشور و همچنین بنادر حیاتی مانند المکلا، الشحر و پایانه صادرات نفت در الضبه را در خود جای داده است.
با وجود این، توسعه طلبی ها نه تنها با مخالفت عربستان مواجه میشود، بلکه با پیچیدگیهای داخلی غیرقابل عبوری در جنوب نیز روبروست. جنوب، که شورا آن را به عنوان نهاد همگن و قادر به تجزیه معرفی میکند، در واقع از چندپارگی سیاسی و قبیلهای آشکار رنج میبرد، به ویژه در حضرموت که سابقه طولانی استقلال نسبی و هویت سیاسی متمایزی دارد که آن را کمتر در معرض نفوذ قدرتهای خارجی نشئت گرفته از عدن یا جاهای دیگر قرار میدهد.
هشدارهای سازمان ملل متحد نشان دهنده آگاهی روزافزون از خطرات این مسیر است. آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد هشدار داد هرگونه ازسرگیری گسترده جنگ در یمن محدود به مرزهای این کشور نخواهد ماند، بلکه میتواند به دریای سرخ، خلیج عدن و شاخ آفریقا گسترش یابد و یکی از حساسترین مسیرهای دریایی جهان را تهدید کند. وی همچنین تأکید کرد، اقدامات یکجانبه، چه گسترش نظامی و چه تحمیل عمل انجام شده سیاسی، راه را برای صلح هموار نمیکند، بلکه اختلافات را عمیقتر و تجزیه را تسریع میکند.
به نظر میآید حضرموت آماده است تا از حوزه نفوذ مورد مناقشه به میدان آزمایش حیاتی برای آینده سیاسی یمن تبدیل شود
جامعه بینالمللی، ازجمله انگلستان همچنان به حفظ یمن متحد، حتی در چارچوب فدرال متعهد، موضعی که منوط به دستیابی به توافق جامع تقسیم قدرت بین شمال و جنوب است. با وجود این، پیشنهاد با دیدگاه شورای انتقالی جنوب که جدایی را به عنوان راه حل امنیتی منطقهای با قابلیت حفاظت از خطوط کشتیرانی در دریای سرخ ارائه میدهد، در تضاد است. این رویکرد واقعیتی اساسی را نادیده میگیرد؛ اینکه دژ منطقهای نمیتواند در سرزمینی که از نظر سیاسی و اجتماعی تقسیم شده است، ساخته شود.
خودداری شورای انتقالی جنوب از عقبنشینی از حضرموت و المهره و گسترش آن به ابین، ریاض را که تا همین اواخر تأثیرگذارترین بازیگر در مدیریت توازن قدرت در اردوگاه ضد صنعا بود، غافلگیر کرد . این خودداری نه تنها ترتیب شکننده تقسیم قدرت در شورای ریاستی را تهدید میکند، بلکه در را برای درگیری غیرمستقیم بین دو قدرت بزرگ منطقهای، که هر کدام نمایندگان و ابزارهای خود را در یمن دارند، باز میکند.
بنابراین، به نظر میآید حضرموت آماده است تا از حوزه نفوذ مورد مناقشه به میدان آزمایش حیاتی برای آینده سیاسی یمن تبدیل شود. یا قدرتهای منطقهای در مهار افزایش تنش و بازتنظیم متغیرها در اردوگاه خود موفق خواهند شد، یا یمن بار دیگر به درگیری داخلی خونین فرو خواهد رفت که ناشی از جاهطلبیهای قدرتهای خارجی است که به دنبال بهرهبرداری از منابع یمن و موقعیت جغرافیایی راهبردی آن در ابعاد مختلف هستند.