به گزارش راهبرد معاصر؛ همانطوری که پیش بینی می شد پمپئو در اولین سفر کاری خود به عنوان وزیر امور خارجه ایران را در صدر الویت های خود قرار داد. وی در سفر دوره ای خود که به دعوت کشورهای عربی انجام شده، به عربستان سفر کرد. با توجه به پیشینه سیاسی پمپئو و همچنین موقعیت زمانی که ترامپ برای انتصاب وی در مقام وزارت امور خارجه انتخاب کرده بود همه نشان از خیز کابینه ترامپ برای تشدید فشارها علیه ایران داشت. ورود پمپئو درست دو هفته قبل از پایان مهلت ترامپ برای اصلاح برجام و آغاز سفر دوره ای به کشورهای عربی حاکی از آن است که پمپئو چهره ای بسیار عملیاتی از خود نشان خواهد داد و به سرعت آنچه در سر زبان ترامپ جاری می شود را اجرایی خواهد کرد. اما این سوال پیش می آید که چرا عربستان اولین مقصد پمپئو در سفرهای خارجی است؟
برای پاسخ به این سوال باید نیم نگاهی به جایگاه عربستان در پازل منافع آمریکا و ماموریتی که آمریکا برای این کشور در نظر گرفته است، داشت. در سند امنیت ملی آمریکا که سال گذشته میلادی منتشر شد، ترامپ از عربستان به عنوان یک همپیمان منطقه ای یاد کرده بود و در ادامه برای مقابله با تهدیدات منطقه ای از جمله ایران، خواستار همکاری بیشتر با همپیمانان منطقه ای شده بود. با توجه به اینکه عربستان می تواند حجم تولید نفت خود را تا 12 میلیون بشکه افزایش دهد و از این نظر توانایی ضربه زدن به اقتصاد ایران را داراست، خواهد توانست در کنار بازیگردانی میدان نظامی در یمن، تقابل با ایران را تقویت کند. البته این موضوع به صراحت روشن می کند که آمریکا دیگر به تنهایی قادر به عقب راندن ایران در منطقه نیست و باید هزینه های سیاسی و اقتصادی این تقابل را به بازیگران منطقه ای واگذار کند.
در همین راستا و با توجه به شکست های اخیر عربستان در عرصه منطقه ای، می توان پیش بینی کرد که عزم عربستان برای شکست ایران نیز بیشتر خواهد شد. این موضوع را می توان در تغییرات اساسی رفتار آل سعود در مسائل کلیدی جهان اسلام از جمله موضوع فلسطین مشاهده کرد. آمریکا البته به همپیمان دیگر خود یعنی رژیم صهیونیستی نیز تکیه کرده است و دور از ذهن نیست که بگوییم اتحاد جدید عربستان و رژیم صهیونیستی ابتکار کاخ سفید است تا ذیل آن، ضمن برآوردن خواسته های آنها و دادن برخی امتیازها، مانعی در برابر نفوذ روزافزون ایران در منطقه ایجاد کرده باشد. رژیم صهیونیستی با این اتحاد به خواسته دیرینه خود مبنی بر پایتختی قدس خواهد رسید و عربستان هم با پشتیبانی نظامی خواهد توانست پیروز رقابت های منطقه ای با ایران باشد. آمریکا توانسته با پیوند زدن منافع این دو بازیگر منطقه ای، آنها را مجاب به تقابل همه جانبه با ایران کند و این موضوع می تواند هزینه های حضور منطقه ای ایران را افزایش دهد.
در نتیجه قابل پیش بینی است که در ماه های آینده بیشترین تنش ایران با عربستان و رژیم صهیونیستی خواهد بود که رژیم صهیونیستی در زمین نظامی و عربستان در زمین اقتصادی نقش پررنگ تری خواهند داشت. با توجه به اینکه اصلاح برجام نیز منتفی بوده و در صورت عمل ترامپ به وعده خروج از برجام، می توان این سفر پمپئو به منطقه را به نوعی هماهنگی بین آمریکا و متحدانش برای اجرای برنامه های آینده تلقی کرد. در این صورت انتظار می رود که در ماه های آینده رژیم صهیونیستی و عربستان دست به حملات پیش دستانه ای بزنند که علاوه بر حوزه نظامی در سوریه، می تواند شامل حملات سایبری و بحران های ساختگی اقتصادی نیز باشد.