به گزارش راهبرد معاصر، این روزها موضوع امتیازات فصل دهم قانون مدیریت خدمات کشوری در حکم فرهنگیان، گلایههایی را برای برخی معلمان به وجود آورده است.
به ویژه اینکه در یک گفتوگوی تلویزیونی از قول معاون برنامهریزی و توسعه منابع وزارت آموزش و پرورش عنوان شد که میانگین حقوق فرهنگیان بین یک میلیون و نیم تا 2 میلیون تومان افزایش داشته است؛ آن دسته از معلمانی که حقوقشان افزایش زیادی نداشته است به این موضوع گلایه مند شدند و از سوی دیگر با انجام امتیازات فصل دهم قانون مدیریت خدمات کشوری، فاصلههای رتبهبندی حذف شد و عملاً رتبهبندی معنای خود را از دست داد.
تعدادی از فرهنگیان نسبت به «نحوه اجرای افزایش ۵۰ درصدی قانون مدیریت خدمات کشوری برای فرهنگیان» اعتراض داشتند.
این معلمان عنوان کردند: «متاسفانه در برخی از احکام صادره فقط چند هزار تومان به حقوق معلمان افزوده شده است ولی در سایر ادارات و حتی در امور اداری آموزش و پرورش تا 2 میلیون تومان و بیشتر اضافه شده است. این مصوبه در کادر آموزشی باعث حذف حق شغل حرفهای و رتبهبندی شده است. اعمال رتبهبندی به دلیل ماهیت متفاوت شغل معلمی و ایجاد انگیزه در نیروی آموزشی و در راستای مطالبات سند تحول بنیادین است و اجرای آن ربطی به مصوبه اخیر ندارد و خواستار پاسخگویی مسؤولان هستیم».
در این خصوص به سراغ علی الهیار ترکمن معاون برنامهریزی و توسعه منابع وزارت آموزش و پرورش رفتیم و در خصوص نحوه اجرای افزایش 50 درصدی فصل دهم قانون مدیریت خدمات کشوری خبرنگار آموزش و پرورش گفتوگو کردیم.
* آقای الهیار برخی معلمان نسبت به نحوه اجرای افزایش 50 درصدی فصل دهم قانون مدیریت خدمات کشوری گلایهمند هستند، درباره روند این اجرا توضیح میدهید؟
وزارت آموزش و پرورش تحت اجرای قانون مدیریت خدمات کشوری است و هر اتفاقی که بخواهد برای افزایش حقوق یا هر فوقالعادهای بیفتد باید در چارچوب و بستر قانون خدمات کشوری باشد.
در قانون خدمات کشوری که مطالعه میکنید، میبینید که فقط در فصل دهم است که میزان حقوق و مزایای یک کارمند را مشخص میکند؛ یک بار دولت در سال 94 فرهنگیان را رتبهبندی کرد و با مصوبهای تحت عنوان رتبهبندی حرفهای معلمان اجرا کرد؛ در آنجا تحت عنوان یکی از آیتمهای فصل دهم یعنی حق شغل، یک عددی را از 15 تا 50 درصد اضافه کرد.
آن زمان آموزش و پرورش در عنوان شرح حکم این معلمان، نام آن را حق شغل حرفهای گذاشت؛ در قانون مدیریت خدمات کشوری، 9 آیتم داریم که یکی حق شغل است و دیگر هیچ پسوند و پیشوندی ندارد اما آن زمان به صورت رسمی حق شغل حرفهای ابلاغ شد.
وقتی حرف از میانگین حقوق میشود حد وسطی است ممکن است یک گروهی پایینتر یا گروهی بالاتر از میانگین باشند
این موضوع گذشت تا سال 98 و با پیگیریهایی که انجام شد دولت تصمیم گرفت بر اساس آیتمهای قانون مدیریت خدمات کشور، رتبهبندی حرفهای معلمان را اعمال کند و این بار به جای یک آیتم از فصل دهم، 3 آیتم از فصل دهم یعنی حق شغل، حق شاغل و فوق العاده شغل افزایش یافت.
در ابتدا عنوان شد که هر کس در رتبهبندی قبلی در هر رتبهای قرار داشت، عینا به رتبههای جدید انطباق پیدا کند یعنی کسی که در رتبه 5 بود عینا به رتبه 5 با افزایش ناشی از رتبهبندی جدید منتقل شد و رقمی بین 350 تا یک میلیون تومان برای معلمان افزایش ایجاد کرد. البته وقتی حرف از میانگین میشود حد وسطی است ممکن است یک گروهی پایینتر یا گروهی بالاتر از میانگین باشند.
به عبارت دیگر وقتی میگوییم میانگین رتبهبندی 700 هزار تومان افزایش حقوق را نشان میدهد به این معنی نیست که حقوق همه فرهنگیان 700 هزار تومان رشد داشته است.
بر اساس مصوبه سال 98، رتبهبندی را انجام دادیم و همه اقدامات انجام شد، اخیراً دولت تصمیم گرفت تمام آیتمهای فصل دهم را ارتقا دهد و آقای نوبخت رئیس سازمان برنامه و بودجه یک بخشنامهای دادند و آنجا اعلام کردند که هر کدام از کارکنان دولت که امتیازات فصل دهم آنها کمتر از 50 درصد است و دچار تبعیض با کارکنان دیگر شده است به 50 درصد برسانیم.
ما اینجا باید یک تصمیم اساسی میگرفتیم یا مثل سال 94 فقط رتبهبندی برای معلمان ادامه میدادیم یا اینکه پایه و بیس حقوق را درست میکردیم و به یک نقطه تثبیت میرساندیم در واقع بحث افزایشات فصل دهم را عمل میکردیم.
بحثهای زیادی شد و با وجود آنکه مخالفتهایی از بیرون آموزش و پرورش میشد نهایتاً تصمیم گرفتیم چون به نفع جامعه فرهنگیان کشور بود، فصل دهم را انجام دهیم
* با اجرای فصل دهم قانون مدیریت خدمات کشوری برای همه فرهنگیان چه اتفاقی برای رتبهبندی افتاد؟
فصل دهم که برای همه فرهنگیان اجرا شد هیچ حقوقی از فرهنگیان کم نشد و فقط فاصله بین رتبهها از بین رفت. اینجا همه کسانی که زیر 50 درصد امتیاز بودند، همه آیتمهایشان ارتقا پیدا کرد و به عدد بالاتر رسید.
خب اینجا فاصله بین رتبهها از بین رفت و یک فاصلهای هم بین نیروهای اداری و آموزشی اتفاق افتاد و آن هم به خاطر بحث فوق العاده ویژه بود که طبق قانون فقط مختص به نیروهای اداری است. ما قانوناً نمیتوانیم به نیروهای آموزشی فوقالعاده ویژه پرداخت کنیم.
* مگر مبلغ فوق العاده ویژه چقدر است؟
بالاست؛ ممکن است برای یک نفر 900 هزار تومان و برای دیگری یک میلیون و خردهای باشد. ببینید فصل دهم قانون مدیریت خدمات کشوری، 8 آیتم اصلی و یک آیتم تبعی به نام فوقالعاده ویژه دارد. در بین این آیتمها، 3 آیتم پایه شامل حق شغل، حق شاغل و فوق العاده شغل دارد که حقوق بر اساس اینها تعیین میشود.
وقتی حقوق تعیین شد، آیتمهای دیگر مانند عائلهمندی اولاد یا سختی کار، یک ضریبی از اینهاست؛ فوقالعاده ویژه ضریبی از همه اینهاست و ممکن است فردی بر این اساس یک میلیون و 500 هزار تومان فوقالعاده ویژه گرفته باشد. البته تعداد افراد اداری زیاد نیست.
* تعداد افراد اداری چقدر است؟
42، 43 هزار نفر است.
* خب گلایه برخی معلمان از همینجا شروع میشود؟
ببینید با انجام افزایشات فصل دهم، 2 اتفاق افتاد یعنی فاصله بین رتبهها حذف شد و دیگری هم فاصله حقوقی بین نیروهای اداری و آموزشی ایجاد شد.
معلمان این گلایه را داشتند که ما سابقه و رتبهمان بالاتر است و عدد افزایشمان کمتر است و آنکه سابق و رتبهاش پایینتر است، عدد افزایشش بیشتر است و آن هم بر اساس توضیحی است که ارائه کردم.
ما بر اساس قانون نمیتوانیم به نیروهای آموزشی، فوق العاده ویژه بدهیم مگر اینکه یک قانونی به ما این اجازه را بدهد.
* شما این همه پیگیری کردید که رتبهبندی اجرا شود و حالا رتبهبندی دیگر معنا ندارد؟
اگر ما امتیازات فصل دهم را اجرا نمیکردیم، کلاه سر فرهنگیان میرفت چرا که همه دستگاههای دولتی، امتیازات کارکنان خود را به 50 درصد رساندند و آن هم بدون هیچ دردسر، اتفاق و آزمونی؛ اگر این کار را نمیکردیم سر معلمان کلاه میرفت و نمیتوانستند از حق و حقوق خود استفاده کنند همانطور که در سال 94 اتفاق افتاد.
آن زمان دولت اول آمد برای آموزش و پرورش فوق العاده حرفهای ایجاد کرد و چند ماه بعد، همین حالت را برای سایر کارکنان فراهم کرد و امتیازات فصل دهم کارکنان دولت را به متوسط 35 درصد رساند و آن موقع تفاوت حقوق بین کارکنان آموزش و پرورش و سایر کارکنان دولت زیاد شد.
* اعتبار پیشبینی شده برای اجرای رتبهبندی و امتیازات فصل دهم قانون مدیریت خدمات کشوری چقدر شد؟
چیزی حدود 450 میلیارد تومان بار مالی اجرای رتبهبندی و افزایشات فصل دهم هم چیزی حدود 650 میلیارد تومان است یعنی ماهانه 1100 میلیارد تومان میشود که وارد حقوق کردیم و تخصیص آن را از خزانه گرفتیم.
در حال حاضر پرداخت ماهانه حقوقمان 4400 میلیارد تومان است که قبلا 3300 میلیارد تومان بود؛ تعداد نیروهای آموزش و پرورش 880 هزار نفر است و اگر رقم 1100 میلیارد تومان را بر تعداد نیروهای آموزش و پرورش تقسیم کنیم، رقم یک میلیون و 500 هزار تومان میشود.
* معلمان به همین رقم یک میلیون و 500 هزار تومان گلایه داشتند و میگفتند وقتی حقوقها انقدر افزایش نیافته است، چرا باید این رقم اعلام شود؟
در مصاحبهای که با صدا و سیما داشتم گفتم فرهنگیان و نگفتم معلمان. منظور از فرهنگیان همه کارکنان وزارت آموزش و پرورش اعم از اداری، آموزشی و رستههای مختلف است.
و همچنین گفتم میانگین حقوق یک میلیون و 500 هزار تومان افزایش داشته است و وقتی حرف از میانگین میزنیم یعنی یک عده بالاتر و عده پایینتر از این مبلغ هستند.
آن کسانی که اعتراض میکنند همان کسانی هستند که رتبهشان بالاست و این افزایش شامل آنها نشده است.
* خب اعتراض آنها به حق نیست؟ این معلمان می گویند چرا فاصله بین فردی که رتبه و سابقه بالا و تجربه بیشتر دارد، دیده نشده است؟
آموزش و پرورش مجری قانون است نه قانونگذار و اختیار دیگری ندارد. اختیار برای تغییر نحوه محاسبات قانونی ندارد. تمام فعل و انفعالات در آموزش و پرورش بر مبنای قانون مدیریت خدمات کشوری است و در قانون خدمات کشوری فقط فصل دهم است که مبنای حقوق و مزایای یک کارمند در دولت است.
* رتبهبندی چه میشود؟ این همه درباره رتبهبندی شعار داده شد و حالا هیچ؟
قبول داریم با این کار فاصله بین رتبهبندی برداشته شد ولی زمینه برای اجرای رتبهبندی از بین نرفته است. از سوی دیگر مطمئن باشید وقتی ضریب افزایش حقوق سال 99 بیاید، می بینید چگونه خود را نشان میدهد و یکساعت حق التدریس چگونه محاسبه میشود.
حالا که این فاصله رتبهبندی از بین رفته است باید به سراغ اصلاح ضرایب رتبهبندی برویم و در این راستا پیشنهاد فوق العاده ویژه را برای نیروهای آموزشی تعریف میکنیم و بر اساس ضرایبی، فوق العاده ویژه به نیروهای آموزشی تخصیص دهیم. به نظرم برخی معلمان عجله کرده و زود قضاوت میکنند.
* شما رتبهبندی را مطرح کردید و طی برنامهای به معلمان رتبه داده شد بحث بر سر صلاحیت حرفهای و کیفیت کار معلمان بود و الان معلمی که دارای رتبه 5 است میگوید همه اقدامات حرف بود و بین من و معلمی که تازه کار را شروع کرده است، فرقی نیست؛ خب این موارد باعث بی انگیزگی میشود؟
باید با نگاه تثبیت حقوق فرهنگیان این کار را می کردیم و نمی خواهیم رتبه بندی را بی اثر کنیم. اول مصوبه رتبه بندی آمد و رتبه بندی را اجرا کردیم و بعد مصوبه افزایش فصل دهم آمد.
از سال 86 به این طرف که قانون مدیریت خدمات کشوری آمد تاکنون امتیازات فصل دهم به 50 درصد نرسیده است و همیشه پایین تر از کارکنان دولت بود و الان به 50 درصد رسیده است و ما از امکان و ظرفیتی که داشتیم، استفاده کردیم.
و نکته بعدی اینکه مصوبه رتبهبندی لغو نشده است و ما در تلاش هستیم فوق العاده ویژه برای نیروهای آموزشی شکل بگیرد و آن زمان تفاوتهای حرفه ای مشخص می شود.
معلمان اعتماد کنند و صبور باشند. بنده معاون اداری و مالی هستم و عددهایی را که میگویم بدون پشتوانه اعلام نمی کنم و قبول دارم که نباید اعداد و رقم حقوق فرهنگیان را در رسانه اعلام کنم اما خبرنگاران فقط عدد و رقم می پرسند. در هر حال از معلمان میخواهیم به ما اعتماد کنند و صبور باشند تا بتوانیم فوقالعاده ویژه نیروهای آموزشی را به سرانجام برسانیم.
من معلمی هستم با ۲۸ سال سابقه در رتبه بندی ۵۴۰ تومان به حقوقم اضافه شد در فصل دهم هیچ افزایش حقوقی نداشتم
با توجه به صحبت های شما که منتظر سال ۹۹ باشیم ببینیم رتبه ۵ چه افزایشی شامل حالشان میشود مگر افزایش شامل حال بقیه نمیشود
کار شما توهین به معلمان با سابقه است متاسفم برای افکار شما
با حذف حق شغل حرفه ای از معلمان معلوم شد نظام رتبه بندی چرت بوده دروغ بوده و با قانون 50 درصدی خواستند که کادر اداری را در اداره ها نگه دارند و با حذف حق شغل حرفه ای معلمان انگیزه را کلا برای آموزش درست به آینده سازان نابود کردند تا آینده بازان بوجود آیند.
دوستان سابقه بالا نمیگید در دوره های قبلی به ازای هر ۱۷۰ ساعت ضمن خدمت یک ماه حقوق اضافه میگرفتید؟
قرار نیست بهم حسادت کنیم
تو این افزایش فقط کف حقوق اومد بالا و البته کارکنان اداری که حقشونه چون ساعات کاریشون خیلی بیشتر از آموزشی هاست
و در انتها نگران رتبه بندی نباشید به زودی قطعا اجرا میشه
آقا ! تا یکسال دیگه که ۳۰۰ هزار معلم بازنشست میشن اون موقع که کمبود نیرو آوردن و هیچ معلمی حاضر نشد ادامه خدمت بده تازه می فهمند چه خطایی کردند.
خود من حاضر نیستم بااین کارهایی که میکنند حتی یک ثانیه مازاد بر۳۰ سال کار کنم. و با این رتبه بندیشون نه تنها رغبتی برای پیشرفت علمی و شغلی معلمان ایجاد نکردند بلکه اندک انگیزه ای هم که داشتیم از دست دادیم.
واقعا حس مهره ی سوخته بودن را در همکاران سابقه بالا ایجاد کردند. همکارانی که با کوله باری از تجربه میتونن باعث پیشرفت آموزش و پرورش بشن اما افسوس.....