5 خسارت اقتصادی که با در خانه نماندن در دوره شیوع کرونا خواهید خورد

به گزارش راهبرد معاصر؛ این روزها که کرونا ما را با مشکلات عمده ای مواجه کرده است، مشاغل تعطیل شده است و خسارتهای اقتصادی عمده ای بر این کسب و کارها وارد آمده، پزشکان و مسئولان امر اما توصیه میکنند تا حد امکان از عبور و مرورهای غیر ضرور خودداری کنید ولی در مقابل برخی هموطنان این موضوع را جدی نگرفته و کماکان به عبور و مرورهای عادی خود ادامه میدهند، اگرچه بنا به ضرورتهایی این ترددها صورت میگیرد ولی این بیرون از خانه آمدن ها خسارتهای اقتصادی خاص خود را هم دارد؛ در این یادداشت به برخی از این خسارات میپردازیم.

خسارتهای اقتصادی بلندمدت به مبتلایان به ویروس کرونا

کرونا تازگی ندارد، درست در 102 سال پیش در اردوگاهی از سربازان انگلیسی در فرانسه و در جنگ جهانی اول ویروسی متولد شد که تا مدتها نسبت به آن مخفی کاری میشد ولی با مبتلا شدن پادشاه اسپانیا به این ویروس مسمی به آنفولانزای اسپانیایی یا به قول ایران آن زمان زکام فرنگی شد.

بررسی سوابق این ویروس که از قضا در برخی گزارش­ها تا دهه سی همچنان کشته میگرفت، نکات جالبی از منطر اقتصادی به ما میدهد؛ گزارشها مبتلایان را به دو دسته تقسیم می‌کنند، درصدی که می‌میرند و آنهایی که نهایتا خوب می‌شوند. اما آنهایی که خوب می‌شوند آیا به‌اندازه کسانیکه این بیماری را نگرفته‌اند خوب می‌شوند؟ ما هنوز جواب این سوال را درباره ویروس کرونا نمی‌دانیم ولی جوابش را درباره آنفلونزای اسپانیایی تا حدودی می‌دانیم. نتایج یک تحقیق معتبر درباره آنفلونزای اسپانیایی نشان می‌دهد که کسانیکه در آمریکا در سالهای ۱۹۱۸-۱۹ به این بیماری مبتلا شدند در دهه‌های بعد سالهای تحصیل پایین‌تری داشتند، با نرخ بزرگتری دچار ناتوانی‌های جسمی شدند و به طور میانگین درآمد کمتری داشتند. در نتیجه باید این احتمال را داد که ابتلا به این نوع بیماری‌ها برای بازماندگان اثرات منفی بلندمدتی داشته باشد. این اثرات بلندمدت جنبه‌ای از هزینه‌های انسانی است که در تحلیلها معمولا نادیده گرفته می‌شود.

یک محاسبه شخصی درباره کرونا

در مدت کوتاهی که از ورود کرونا به ایران میگذرد مدلسازی های مختلفی در این زمینه تولید شده است، آگاهی از نتایج این مدلسازی ها ما را با مخاطرات فراوان تبعات جدی گرفته نشدن این در خانه ماندن آشنا میکند، اینجا یکی از این مدلها را مورد بررسی قرار میدهیم که توسط یکی از اساتید دانشگاه شریف صورت گرفته است؛ این مدلسازی میگوید در صورتی که کاهش ارتباطات جدی گرفته شود در روز 60 ام بیماری نزدیک به 230 هزار نفر مبتلا ثبت خواهد شد، مرگ و میر در این دوره 800 مورد خواهد بود.

اما در مقابل در صورتی که مردم در خانه ماندن را جدی نگیرند فاجعه بزرگی رخ خواهد داد؛ ضمن اینکه دوره بروز این بیماری از 180 روز به 300 روز افزایش می یابد در ماه دوم چیزی حدود 7 میلیون مبتلا در کشور ثبت خواهد شد؛

انتخاب با خود شماست؛ رکود سه ماهه بهتر است یا ده ماهه؟

کاهش استانداردهای بهداشتی و بالا رفتن نسبت مرگ و میر

چه درمان و چه افزایش تلفات به خودی خود خسارتهای اقتصادی ای دارد، حال این را تصور کنید که با افزایش تردد غیرضرور شما استانداردهای بهداشتی جامعه کاهش یافته و این نرخ مرگ و میر یا ابتلا نیز بالاتر برود، از منظر عمومی شما به اقتصاد کشور لطمه وارد کرده اید.

افزایش دوره رکود کرونایی

ورود کرونا دوره مرگ گزاره هایی نظیر «به خودم مربوطه» است، بر اساس مدلسازی های مختلف دوره بروز این بیماری در کشور ما از 180 تا 300 روز تخمین زده شده است، به میزانی که این دوره بروز ادامه یابد کسب و کارها نیز با مشکلات بیشتری مواجه خواهند شد. خسارات حاصل از این رکود کاملا مشهود است، حال فرض کنید که این دوره دائما کش بیاید.

افزایش بار مالی بر روی بخش درمان

در همین زمان فعلی دولت با تنگناهایی زیادی از نظر مالی روبروست، همین باعث شد تا بانک مرکزی تقاضای وام 5 میلیارد دلاری از صندوق بین المللی پول برای مقابله با کرونا داشته باشد. ادامه حضور مردم در مجامع و عدم دقت در این مورد باعث میشود تا دوره بیماری در کشور افزایش یافته و این بار مالی هر روز سنگین تر بشود.

مطمئنا کاهش عبور و مرورها علاوه بر اینکه این بار مالی را کاهش میدهد، دولت و نهادهای عمومی را یاری خواهد رساند تا هر چه زودتر این بحران را حل کنند، انتخاب با خود شماست؛ در خانه بمانید تا دولت و نهادهای عمومی توان بیشتری برای کنترل بحران پیدا کنند یا دوره بحران را افزایش دهید.