۱۵ نکته درباره تله آژانس

به گزارش راهبرد معاصر؛ شورای حکام آژانس بین المللی انرژی اتمی روز جمعه 30 خرداد، قطعنامه پیشنهادی انگلیس، آلمان و فرانسه علیه  برنامه هسته ای ایران را با 26 رای موافق، 7 رای ممتنع و 2 رای مخالف تصویب کرد. این قطعنامه، براساس گزارش آژانس مبنی بر این ادعا که "ممکن است در در برخی مکان ها در ایران در اوایل سال ۲۰۰۰ پژوهش‌هایی در مقیاس کوچک بر روی مواد هسته‌ای انجام شده باشند." توسط تروئیکای اروپایی تدوین شده است. در ادامه به بازخوانی پرونده هسته ای از آغاز تا کنون به صورت موجز می پردازیم تا به پاسخ این گزاره برسیم که هدف از سناریو جدید علیه برنامه هسته ای ایران چیست؟

نکته اول: به دنبال نشست گروهک تروریستی منافقین در 14 اوت سال ۲۰۰۲ در هتل ویلارد و ادعا درباره فعالیت های پنهانی هسته ای ایران، آژانس بین المللی انرژی اتمی با استناد به این گزارش ساختگی و ادعاهای واهی در سپتامبر سال 2003 پرونده هسته ای ایران را گشود و با تصویب قطعنامه ای در 4 فوریه سال 2006 این پرونده را به شورای امنیت ارسال کرد.

نکته دوم: امنیتی سازی پرونده هسته ای ایران، بهانه ای برای اعمال تحریم های سنگین اقتصادی با استناد به اتهامات بی اساس شد.

نکته سوم: این اتهامات بی اساس و فشارهای بی سابقه به ایران در چارچوب تحریم های اعمالی شورای امنیت، تصمیم گیران جمهوری اسلامی ایران را به سمت بومی سازی دانش هسته ای و کسب پیشرفت های شگرف در زمینه فناوری هسته ای پیش برد.

نکته چهارم: توانمندی بالای ایران در حوزه دانش هسته ای و ناکامی آمریکا و رژیم صهیونیستی در متوقف کردن آن با ابزار ترور و خرابکاری، باعث آغاز گفتگوهای فراگیر میان ایران 1+5 برای پایان بخشیدن به یک پرونده خودساخته آمریکایی – اروپایی شد ولی حتی توافق موسوم به برجام در سال ۲۰۱۵ در وین هم نتوانست این پرونده ادعایی را برای همیشه مختومه کند.

نکته پنجم: خروج آمریکا از توافق هسته ای در اردیبهشت سال 97 و عدم انجام بندهای این توافق از سوی پنج کشور دیگر با وجود همکاری گسترده ایران با بازرسان آژانس به نوعی اثبات کرد برجام با هدف مختومه کردن پرونده هسته ای ایران امضا نشده بود.

نکته ششم: این گزاره زمانی نمایان تر شد که سه کشور اروپایی هم علی رغم ادعاها درباره حفظ برجام  پس از خروج آمریکا از این توافق، به تعهدات خود از SPV تا INSTEX عمل نکردند

نکته هفتم: اکنون پس از ۵ سال از امضای برجام، آژانس بین المللی انرژی اتمی اینبار با استناد به ادعاهای بی اساس رژیم صهیونسیتی، در تلاش برای احیای مجدد پرونده هسته ای ایران با ایفای نقش سه کشور اروپایی و حمایت آمریکا است.

نکته هشتم: آژانس بین المللی انرژی اتمی در گزارش جدید خود مدعی ممانعت ایران از بازرسی دو سایت و عدم همکاری تهران با بازرسان آژانس شده است.

نکته نهم: با توجه به همسویی جانبه آمریکا و تروئیکای اروپایی با گزارش آژانس این گمانه وجود دارد که هدف گزارش آژانس، طراحی پازل جدید بار دیگر با موضوع تکراری برنامه هسته ای ایران باشد.

نکته دهم: همانند سال های 2002 تا 2006 باردیگر با اطلاعات غلط و ادعاهای بی اساس، سه کشور اروپایی(تروئیکای اروپایی) با همکاری آژانس و با حمایت آمریکا در حال امنیتی سازی پرونده هسته ای ایران هستند.

نکته یازدهم: اینبار تفاوت عمده ای با 18 سال قبل دارد؛ ایران با پذیرش برجام تمام تعهدات خود را انجام داده، فعالیت های هسته ای خود را محدود و در برخی حوزه ها متوقف کرده، بارها به بازرسان آژانس مجوز بازرسی از سایت های هسته ای را در جهت راستی آزمایی فعالیت های هسته ای داده است و همکاری های گسترده دیگری که در قالب توافق هسته ای سال 2015 وین، جمهوری اسلامی ایران در طول این 5 سال به اجرای آن متعهد بوده است.

نکته دوازدهم: با وجود همکاری گسترده، باردیگر سناریو «تله آژانس» با محوریت رژیم صهیونسیتی و با ایفای نقش آمریکا، آلمان، فرانسه و انگلیس باردگیر علیه برنامه هسته ای ایران کلید زده شد که در صورت پذیرش درخواست ها از سوی ایران، زمینه طرح اتهامات بی اساس دیگری خواهد شد.

نکته سیزدهم: ورود ایران به این زمین بازی از قبل تعریف شده با اهرم فشار قطعنامه شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، زمینه ای برای تداوم درخواست های بدون پایان آژانس با هدایت آمریکا و صهیونیست ها و ایفای نقش اروپایی ها خواهد بود.

نکته چهاردهم: این سناریو دو هدف عمده خواهد داشت؛ الف: بازگشت ایران به قبل از برداشتن گام های کاهش تعهدات برجامی و متوقف کردن راهبرد مقاومت فعال. ب: وادار کردن ایران به پذیرش تمدید تحریم تسلیحاتی در ماه اکتبر.

نکته پانزدهم: آنچه جمهوری اسلامی ایران باید در این برهه  پیش بگیرد مبتنی بر سه اصل می تواند باشد؛ الف: عدم پذیرش "رژیم ویژه بازرسی" فراتر از NPT ب:  سرعت بخشیدن به برنامه صلح آمیز هسته ای در چارچوب راهبرد مقاومت فعال. ج: تاکید بر غیرقابل پذیرش بودن تمدید تحریم تسلیحاتی و اعلام این اقدام به عنوان "ختم برجام".