به گزارش راهبرد معاصر، برنامه تلویزیونی منهای نفت امروز با موضوع صنعت گردشگری سلامت از شبکه سوم سیما پخش می شود.برنامه تلویزیونی منهای نفت امروز به سراغ صنعت گردشگری سلامت رفته است. که حوالی ساعت 17:23 از شبکه سه سیما پخش می شود.
تعریف:
گردشگری پزشکی یا توریسم پزشک) شاخهای از گردشگری سلامت است که در آن شخص از کشوری به سایر نقاط دنیا سفر میکند تا از خدمات پزشکی کشور مقصد در مراکز درمانی بهرهمند شود. در اغلب موارد، هدف از توریسم پزشکی بهرهمندی از قیمت پایین خدمات پزشکی،کیفیت بالاتر و یا دریافت سریعتر خدمات در سایر نقاط دنیاست.
در ایران، متولیان گردشگری پزشکی شامل سه نهاد: سازمان میراث فرهنگی و گردشگری، وزارت بهداشت و درمان و وزارت امور خارجه میشود. توسعه و گسترش توریسم پزشکی نیازمند همیاری و همکاری بیشتری (در مقایسه با سایر کشورها) است که تاکنون این هماهنگی به شکل کاملی وجود نداشته.
طبق آمار سازمان بهداشت جهانی، تا سال ۲۰۱۱ میلادی، سالیانه ۵۰ میلیاد دلار از طریق توریسم پزشکی عاید کشورهای مقصد شد. در مورد ایران نیز اعتقاد بر این است که ایران توانایی جذب سالیانه حدود یک میلیون توریست پزشکی را دارد که این مقدار برابر با درآمدی معادل ۷ میلیارد دلار برای کشور خواهد بود.
تاریخچه:
تاریخ گردشگری سلامت به قرنها پیش برمیگردد. خیلی قبل از آنکه مردم برای عمل قلب، جراحیهای پلاستیک و یا زیباسازی دندانها طی تنها چند ساعت به سراسر دنیا سفر کنند تا بهترین خدمات پزشکی را دریافت نمایند. میتوان گفت سفر درمانی قدمتی به اندازه عمر علم پزشکی دارد.
در ادامه تاریخ گردشگری سلامت را از زمانهای کهن تا به امروز دنبال میکنیم. این خط زمانی نشان میدهد هر زمان که درمان پزشکی در دسترس نبوده است، در هر مکان و هر دوره تاریخی، افراد بیمار و آسیبدیده برای دریافت خدمات درمانی دست به سفر میزدند.
-توريسم پزشکي امروزه از مهمترين شاخصهاي صنعت توريسم و داراي منافع اقتصادي – اجتماعي بالا محسوب ميشود.
-توريسم پزشکي به معني مسافرت بيماران به ساير کشورها براي استفاده از سرويس هاي درماني ارزانتر از کشورشان است.
-گردشگري سلامت در دنيا به رم و يونان باستان برمي گردد.
-شايد گردشگري سلامت اولين بار به خاطر تفاوت قيمت ها بود.
-گردشگری سلامت در ایران به سال 82 باز میگردد که برای اولین بار توریسم درمانی در گردشگری ایران از سوی وزارت بهداشت مورد توجه قرار گرفت.
-گردشگران سلامت بیشتر از کشورهای جمهوری آذربایجان، عراق، ترکمنستان، افغانستان، کویت، سوریه، لبنان، بحرین و ترکیه هستند.
- ایران طی یک دههی گذشته پیشرفتی۲۰ تا ۲۵ درصدی در حوزهی گردشگری سلامت داشته است.
امروزه گردشگري سلامت از رو به رشدترين بخش هاي صنعت گردشگري در جهان است و به صورت يكي از صنايع جذاب در زمينه هاي اقتصادي، اشتغال زايي، معرفي فرهنگ ها و حتي ايجاد منافع سياسي براي كشورها مطرح است. افزایش تمایل مصرف کنندگان به شیوهی زندگی سالمتر، منجر به تغییری در راستای درمان بیماریها و بهبود اختلالها از طریق روشهای طبیعی شده است. بنابراین، صنعت گردشگری سلامت و تندرستی در سراسر جهان سرعت رشد روز افزونی دارد و این موجب پویا شدن کشورها در اين زمينه شده است. در اين راستا علاوه بر توسعه زيرساخت هاي مراکز درماني براي جذب بيماران کشورهاي ديگر، به توسعه و زيرسازي مراکز گردشگري منطقه همت گمارده اند.
توريسم پزشکي امروزه از مهمترين شاخص هاي صنعت توريسم و داراي منافع اقتصادي – اجتماعي بالا محسوب ميشود و به معني مسافرت بيماران به ساير کشورها براي استفاده از سرويس هاي درماني ارزانتر از کشورشان است.
سازمان بهداشت جهاني و سازمان جهاني گردشگري، گردشگري سلامت را اينگونه تعریف میکنند: استفاده از خدماتی که به بهبود یا افزایش سلامتی و افزایش روحیه فرد (با استفاده از لجن، نمک و آبهای معدنی، آب و هوا یا مداخلات پزشکی) منجر میشود و در مکانی خارج از محل سکونت فرد که بیش از ۲۴ ساعت و کمتر از يکسال به طول انجامد.
چالش هاي توسعه گردشگري سلامت
دکتر سعيد هاشمزاده، رئیس اداره گردشگری سلامت وزارت بهداشت: اگرچه گردشگري پزشکي در ايران از قابليت هاي فراواني برخوردار است؛ اما در عين حال با چالش هاي متعددي در اين حوزه مواجه است. (که مي شود) با توجه به مشخص شدن نقاط قوت و نقاط قابل ارتقا، ايران ميتواند با سرمايهگذاري هرچه بيشتر روي نقاط قوت خود و معرفي آنها به عنوان توانمندي هاي منحصربه فرد خود در ارايه خدمات، نقش خويش را در اين بازار پر رنگتر نمايد. در زمينه نقاط قابل اصلاح نيز مي توان برحسب مورد از طريق تدوين برنامه هاي جامع، بازاريابي و اصلاح برخي از فرآيندها نتيجه مورد نظر را حاصل نمود. با توجه به مشخص شدن نقاط قوت و ضعف، اين بيمارستانها مي توانند از مدل تجزيه و تحليل نقاط قوت، ضعف، فرصت و تهديد (SWOT ) كه در صنعت گردشگري سلامت برخي از كشورها از آن استفاده مي شود، بهره ببرند.[1] تبلیغات مناسبی برای شناسایی توانمندیهای پزشکی و گردشگری ایران در خارج صورت نگرفته است و رسانههای دولتی و سفارتخانهها در این زمینه نقشی موثر دارند.
چشم اندازه گردشگری سلامت بر اساس سند تا سال 1404
طبق سند چشم انداز بيست ساله، "ايران بايد در زمينه گردشگري سلامت در منطقه اول باشد". بر آن اساس، ايران بايد به مرکز رفع نيازهاي سلامت و درماني منطقه تبديل شده و تا سال ۱۴۰۴ به تعداد ۲۰ ميليون گردشگر بين المللي ورودي و به تبع آن، ۱۵ ميليارد درآمد ارزي دست يابد. در واقع هدف از اين تلاش ها، سهيم شدن ايران در بازارهاي جهاني و معرفي ايران به عنوان مرکز و قطب درماني منطقه، به منظور پيشرفت و سودآوري است. طبق آمارهاي ميراث فرهنگي در سال ۲۰۰۷ ،۲۰ هزار گردشگر سلامت از خاورميانه و کشورهاي حاشيه خليج وارد ايران شدند و ۱۲ % کل درآمد صنعت گردشگري از بخش درماني به دست آمده است. در سال 2016 اين رقم به 150 هزار توريست افزايش يافته، که از همين محل در آمد ما 500 ميليون دلار درآمد بدست آورديم و در سال 2017 تعداد توريست سلامت به رقم 270 تا 300 هزار نفر رسيده و درآمدي حدود يک ميليارد و 200 ميليون دلار؛ يعني تقريبا در هر دو حوزه هم به لحاظ تعداد و هم به لحاظ درآمد 2 برابر شده است.
چشم انداز افزايش توريست سلامت و کسب درآمد در اين حوزه
بر اساس درآمدهاي سرانه کشور ما توان افزايش بين 5 تا 7 برابر شدن تعداد توريست و رقم درآمدي را دارد؛ يعني درآمدمان حدود حداقل 10 ميليارد دلار برسد، و از نظر تعداد هم ميتواند تا حداقل 5 برابر برسد چون اين 300 هزار نفر خدمات بستري نگرفتند؛ خدمات سرپايي مي گيرند بويژه در بخش خصوصي مي توان اين رقم را افزايش داد. با اين حال هنوز آمار دقيقي از بيماران درمان شده يا تحت درمان وجود ندارد، زيرا در ايران هيچ مرجعي مسئول ثبت و حفظ گزارشات مربوط به گردشگران سلامت نيست. در اداره گردشگري سلامت وزارت بهداشت نقشه راهي تهيه کرديم و از طرف ديگر بيمارستانها را ارزيابي مي کنيم که با معيارهاي جديد بتوان گواهينامه پذيرش بيماران خارجي به آنها داد.
رقيبان جدي ما در منطقه غرب آسيا سه کشور هند و ترکيه و اردن هستند که بايد مراقب رقيبان هم باشيم. بايد ببينيم آنها در اين حوزه چه پيشرفت هايي کردند و چگونه خودشان را معرفي کردند، چگونه بازاريابي مي کنند؛ ما هم همان گام را برداريم؛ ما بايد از تجربيات اين کشورها استفاده کنيم و مسيري که آنها طي کردند و اگر خطايي کردند، ما ديگر آن راه ها را نرويم و فقط مسير پيشرفت را طي کنيم.
رسيدن به اهداف سند چشم انداز شايد کمي سخت باشد مخصوصا جذب 2 ميليون گردشگر در سال 2025 ميلادي، اما با برنامه ريزي هاي دقيق و تلاش مستمر و هماهنگي بين وزارتخانه ها و نهادهاي مربوط ميتوان تا سال 1404 به این اهداف رسيد.
راهکارهاي رسانه اي در توسعه گردشگري سلامت
-ساخت کلیپ هایی با هدف معرفي مراکز درماني مجهز به لوازم و تجهيزات پزشکي با نگاه ملي؛ از جمله پت اسکن، راديولوژي، سي تي اسکن، راديوتراپي ... .
نمایش کلیپ های فوق با زبان هاي بین المللی در شبکه هاي برون مرزي ایران (پرس تي وي، آي فيلم و ....). با هدف معرفي مراکز درماني مجهز به لوازم و تجهيزات پزشکي کشورمان به خارجی ها.
- معرفي مراکز درماني در صفحه هاي مجازي مختص صداوسيما با لهجه (عراقي براي کشورهاي عربي منطقه يا فارسي دري براي پخش در کشورهاي تاجيکستان، ازبکستان و...).
-معرفي مراکز درماني و تجهيزات پزشکي پيشرفته در زمينه چشم پزشکي، قلب، مغز و ساقه مغز، تشخيص سرطان در مراحل اوليه به کشورهاي منطقه و معرفي توانمندي هاي پزشکي به کشورهاي منطقه (معرفي ايران از سوي عمان به عنوان هشتمين مقصد گردشگري) به صورت زيرنويس با زبان هاب مختلف در شبکه هاي برون مرزي.
سخن آخر
توريسم سلامت درصورت ارائه خدمات درماني بهينه و با كيفيت براي بيماراني كه از كشورهاي مختلف براي درمان به كشور سفر ميكنند قطعا براي ايران با دستاوردهاي بزرگ در زمينه پزشكي يك فرصت است اما بدون ترديد اگر زير ساختهاي لازم براي اين مهم فراهم نباشد اين فرصت به يك تهديد تبديل خواهد شد. توريسم سلامت، بيمارستانهاي مجهز با امكانات خاص و تجهيزات پزشكي قابل قبول ميخواهد و مهمتر از آن كادر درماني خاص و آموزش ديده؛ كادري كه با فرهنگ و زبان بيمار خارجي آشنا باشد.
گردشگری سلامت در ایران با وجود کیفیت بالای خدمات درمانی و قیمت ارزان، به علت نبود تبلیغات مناسب، هنوز جایگاه خود را در بازار نیافته است و گامهای نخست را طی میکند. ایران از نظر جاذبههای گردشگری طبیعی جزو ۱۰ کشور برتر جهان است اما از بازار توریسم و گردشگری سهم شاخصی نبرده است.
با توجه به قابليت ها و پتانسيل هاي موجود، در جهت گردشگري در ايران بايد توجه جدي و بنيادي تري به گردشگري سلامت و توريسم درماني داشته باشيم و از طريق سرمايه گذاري بيشتر و موْثرتر و دنبال نمودن برنامه هاي بلندمدت و جامع در اين زمينه راه توسعه جهانگردي و گردشگري را هموار ساخته و بتوانيم به سهمي قابل توجهی در اين زمينه دست يابيم.