به گزارش راهبرد معاصر؛ چند روزی می شود که بحث طرحی با عنوان«ساماندهی فضای مجازی» داغ است؛ طرحی که عنوان میشود از سوی 40 نفر از نمایندگان برای طرح و بررسی و عملیاتی شدن در مجلس تایید شده است. طرحی که در بخشی از آن به در دسترس قرار گرفتن اینترنت ارزان، با کیفیت و امن برای همه مردم اشاره میکند و رئیس کمیسیون اصل 90 مجلس شورای اسلامی از اشغالزائی ناشی از این طرح در فضای مجازی سخن می گوید.
البته نباید از یاد برد که در کنار تمام مزایایی که برای آن عنوان میشود از فیلترینگ برخی شبکههای پیامرسان خارجی که شرایط و قوانین وضع شده در این طرح را رعایت نکنند، صحبت شده و حتی برای کسانی هم که اقدام به تولید و فروش فیلتر شکن برای این شبکهها میکنند هم مجازات تعزیری در نظر گرفته شده است. طرحی که گیت وی فضای مجازی در آن به نیروهای نظامی سپرده خواهد شد و البته بنا به گفته «نصرالله پژمانفر» نماینده مشهد و رئیس کمیسیون اصل 90 مجلس شورای اسلامی این طرح سبب رونق و توسعه کسب و کارهای اینترنتی هم خواهد شد. «راهبرد معاصر» در ادامه با این نماینده مجلس یازدهم به گفتگو نشسته است. این گفتگو را پیش رو دارید.
شاید مهمترین دلیل تهیه چنین طرحی نابسامانیهای موجود در فضای مجازی، اینترنت گران، بی کیفیت و نا امنی که ما در کشورمان داریم، باشد. اما آن چیزی که در این طرح در ارتباط با حوزه اشتغال وجود دارد این است که ما با انحصاری که در موضوع بهره برداری از درآمدهای اینترنت برای وزارت ارتباطات وجود دارد، مخالف هستیم.
اکنون خدمات اینترنت و پهنای باند برای وزارت ارتباطات چند هزار میلیارد درآمد دارد و همین سبب شده که قیمت اینترنت برای مردم ایران بسیار گران، نا امن و بی کیفیت تمام شود. اما در این طرح اگر بتوانیم آن را عملیاتی و اجرا کنیم، سهمی از این درآمد به تولیدکننده پهنای باند تعلق میگیرد همانطور که در تمام دنیا تولیدکننده پهنای باند و مصرف کننده هر دو پول پرداخت نمیکنند! یعنی بنده به عنوان تولید کننده یک عکس نوشته یا فیلم یا نویسنده یک متن و اشتراک آن در فضای مجازی و استفاده دیگران از آن باید مبلغی هزینه کنم و پهنای باند بخرم تا این محتوا در اختیار دیگران قرار بگیرد وکسی هم که دارد مصرف میکند باید پول پرداخت کند در حالیکه در دنیا اینچنین نیست و تولیدکننده پهنای باند سهمی از آن درآمد را بر میدارد یعنی از عکسی که یک عکاس تولید کرده و یک میلیون نفر آن را دانلود میکنند بخشی از پهنای باندی که وی تولید کرده است را به آن عکاس پرداخت میکنند بنابراین کسانیکه تولید محتوا می کنند شاغل میشوند و براساس مقدار متفاوتی از تولید پهنای باند درآمدی را برای خود به دست میآورند.
یعنی هر کس براساس تخصص خود، خدماتی که ارائه میدهد و محتوایی که تولید میکند و دیگران مصرف میکنند، مشمول سهمی از درآمد اینترنت میشود و این سبب ساز اشتغالی حداقل یک میلیون تا 10 میلیون نفر خواهد شد که میتواند افزایش یابد.
ما در تلاشیم که کیفیت و امنیت کار این افراد که کسب و کارهای اینترنتی دارند، بالا برود اگر امروز به پلیس فتا مراجعه کنید آمار بالایی از پروندههایی که براساس نا امنی فضای اینترنت در کشور ما به فروشنده و خریدار اجحاف و اموالشان سرقت شده است، خواهید دید. اما اگر ما پهنای باندمان را براساس این طرح ایجاد و ساماندهی کنیم هم یک اینترنت با کیفیت، هم پهنای باند باسرعت و امن برای فعالان کسب و کارهای اینترنتی ایجاد خواهیم کرد لذا در واقع به این کسب و کار های اینترنتی کمک کرده ایم و این امر سبب رونق و توسعه آنها خواهد شد .
ببینید ما اساسا مخالف پیامرسانهای خارجی نیستیم، اتفاقا موافق این امر هستیم اما میگوییم خدمات این پیام رسانها باید امن باشد همانطور که امروز خیلی از کشورها این کار را انجام داده اند. چه تفاوتی بین کشور ما و ترکیه وجود دارد؟ امروز در ترکیه در کنار پیامرسانهای داخلی، پیامرسانهای خارجی هم دارند و تمام این پیامرسانهای خارجی در کشور ترکیه دفتر زده اند و براساس آن به تعهدات طرفینی عمل میکنند.
ما با اینکه یک پیامرسان خارجی بیاید در کشور ما خدمات ارائه دهد کاملا موافقیم منتهی باید نسبت به اتفاقاتی که در پیامرسان مذکور روی میدهد که گاهی سبب ضرر و زیان به مردم و کاربران آن میشود، پاسخگو باشد. این امری متداول است مانند اینکه فرض کنید ما از کشوری خودرو وارد کنیم؛ این امر به واردات آن خودرو ختم نمی شود بلکه تولیدکننده در قبال خودرو خدمات پس از فروش و تعهدات دیگری هم دارد که کشور وارد کننده از تولیدکننده میخواهد که انجام دهد و درست هم هست . این امر درستی نیست که ماشینی از کشوری وارد شود و کشور مبدا و تولیدکننده نخواهد هیچ خدماتی در قبال مشکلات آن داشته باشد.
الان مگر ایران با دیگر کشورها تعامل ندارد؟ اینطور نیست که ما دور مرزمان دیوار بلند آهنی کشیده باشیم که رفت و آمدی نشود! من تعجب میکنم از کسانی که اینطوری این سوال را مطرح میکنند! مگر در مورد مسائل مختلف ما دفاتری برای ارائه خدمات با دیگر کشورها نداریم چه در حوزه علمی و صنعتی چه تولیدی و اقتصادی و ... تنها ممکن است در حوزه پولی و بانکی به دلیل تحریمهای شدیدی که وجود دارد با محدودیتهایی در تعاملات بانکی مواجه باشیم هر چند در همان هم ما داریم تحریمها را دور میزنیم و کارهایمان را به سرانجام میرسانیم. خیر به این شکل نیست و قاعدتا این کار شدنی است نباید کشورمان را جوری ترسیم که با تمام دنیا بیگانه و غیر مرتبط با آنها هستیم. پیام رسان خارجی برای ارائه خدمات باید مطابق قوانین کشور ما عمل کند و به عبارتی خدمات پس از فروش داشته باشد.