دیدار وزیر امور خارجه کشورمان با نواف سلام + عکس عراقچی: از تلاش‌های دولت و ملت لبنان برای اخراج اشغالگران حمایت می‌کنیم حمله اوکراین به پل کریمه با ۱۱۰۰ کیلو ماده منفجره سنای آمریکا لایحه تحریم روسیه را بررسی می‌کند دیدار ۶ سفیر جدید ایران با پزشکیان پسکوف: ایران به دنبال سلاح هسته‌ای نیست رئیس جمهور لبنان: مایل به تقویت روابط با ایران هستیم سفیر ایران در ونزوئلا استوارنامه خود را تقدیم مادورو کرد دیدار عراقچی با رئیس جمهور لبنان قالیباف: ایران و کوبا هدف، دوست و دشمن مشترک دارند زلزله ۶.۲ ریشتری مناطق مرزی ترکیه و یونان را لرزاند ادعای شورای همکاری خلیج فارس: میدان گازی الدره به‌طور کامل در آب‌های سرزمینی کویت قرار دارد و ثروت مشترک عربستان و کویت است استقبال رسمی مقامات لبنانی از عراقچی در فرودگاه بین‌المللی رفیق حریری + فیلم عراقچی: روابط ایران و لبنان یک روابط دیرینه است / حفظ تمامیت ارضی لبنان از اهمیت زیادی برخوردار است آمریکا پایگاه‌های نظامی خود را در سوریه به یک پایگاه کاهش خواهد داد

چرا متن سند جامع همکاری‌های ۲۵ ساله ایران و چین منتشر نمی‌شود؟

مدیر کل شرق وزارت امور خارجه گفت: در سند جامع همکاری‌های ۲۵ ساله ایران و چین اصولا امتیازی مبادله نشده و لذا جای نگرانی از ناحیه آن چه غربیها "تله بدهکاری" می‌گویند و سریلانکا را مثال می‌زنند، وجود ندارد.
تاریخ انتشار: ۱۵:۴۳ - ۰۸ فروردين ۱۴۰۰ - 2021 March 28
کد خبر: ۸۲۰۱۸

به گزارش راهبرد معاصر،  رضا زبیب در یک رشته توییت با عنوان‏ «‎برنامه همکاری جامع با چین چه چیزی نیست!؟» به یک سری سوالات و ابهامات در مورد سند جامع همکاری های ۲۵ ساله ایران و چین پاسخ گفت .

 

متن این رشته توییت به شرح زیر است:

«‏‎برنامه همکاری جامع با چین چه چیزی نیست!؟

ابعادی از این برنامه توسط وزارتخارجه و کارشناسان توضیح داده شده یا می شود. اما پرسشها و نگرانیها چیست؟
۱- امتیاز مشخص و احیانا بزرگی واگذار شده؟


۲- تجربه سریلانکا و ... تکرار می شود


۳- چرا متن منتشر نمی شود؟

‏دو سوال اول، با ذهنیت و برداشت "قرارداد" از این سند مطرح می شود. اما اصولا این سند، ماهیت و حتی شکل قرارداد/موافقتنامه ندارد بلکه صرفا یک نقشه راه و چارچوب روابط بلند مدت است. آنچه اکنون بصورت غیر مدون بین دو کشور وجود دارد، با یک افق بلند مدت تثبیت و تقویت شده است.

همکاریها کشورها به ۲ شکل آغاز و گسترش می یابد:۱) توافق کلان سیاسی می‌کنند تا حوزه های ممکن برای همکاری اجرایی را پیدا کنند۲) برای دستیابی به توافق اجرایی مهم، بدنبال وجود بستر سیاسی می‌گردند. این سند، هر ۲ کار را کرده:اراده سیاسی را به نمایش گذاشته و حوزه های همکاری را هم مشخص کرده

 

‏بنا بر این، اصولا امتیازی مبادله نشده و لذا جای نگرانی از ناحیه آنچه غربیها "تله بدهکاری" می‌گویند، و سریلانکا را مثال می‌زنند، وجود ندارد. آنچه پایه شکل گیری این سند بوده، مواضع همسوی ۲ کشور در سطح بین المللی و منافع متقابل از همکاری اقتصادی است. چنین سندی سود اجرایی و عینی دارد؟

 

‏سودفوری چنین سندی، تنوع بخشی به گزینه های ملی-بین المللی وسپس، تبدیل به قراردادهای اجرایی است. ظرفیت چنین سندی، امضای ده ها وبلکه صدها قرارداد است.

 

چرا منتشر نمی‌شود؟ انتشار موافقتنامه ها، الزامی قانونی دارد اما انتشار اسناد غیرتعهدآور چندان متداول نیست. تحریم هم مانع دوچندان است.»/ ایسنا

ارسال نظر
تحلیل های برگزیده