به گزارش راهبرد معاصر، از زمان های گذشته حتی از زمان پتر کبیر هم براساس آنچه از تاریخ به یادگار مانده، حاکمیت شوروی سابق و روسیه کنونی خود را حاکمان اوکراین می دانسته اند، لذا از همان زمان به بعد بر سر این موضوع با اروپا نزاع و اختلافها و کشمکش هایی همواره وجود داشته است. بنابراین اختلافات و جنگ سردی که بین آمریکا و اروپا یک بار دیگر در حال حاضر نمودار شده موضوعی نیست که به تازگی به وقوع پیوسته باشد بلکه سابقه تاریخی دارد.
بعد از فروپاشی جمهوری سابق شوروی، کشور روسیه همواره این حق را برای خود قائل شده که به آبهای آزاد دنیا دسترسی داشته باشد، بنابراین نزدیک ترین راهی که دسترسی این کشور را به آبهای آزاد فراهم می کند از طریق دریای سیاه به دریای مدیترانه دسترسی خوبی به آبهای آزاد بین المللی دارد. دسترسی روسیه به آبهای آزاد بین المللی تا سال ۲۰۱۴ ادامه داشت در حالی که اروپایی ها و به طور خاص دنیای غرب به این موضوع واکنش قابل توجهی نشان نداد، آنچه در اعتراض به روسیه بابت این موضوع توسط دنیای غرب صورت گرفت اعمال یک سری تحریم های محدود علیه روسیه بود، موضوعی که روسیه توجه چندانی بدان نکرد.
از سوی دیگر نیاز روسیه به دسترسی به دریای سیاه و تعداد زیادی از روس هایی که در جنوب اوکراین زندگی میکنند، یکی از موضوعاتی است که این کشور همچنان با توسل به آنها ادعای حاکمیت بر اوکراین را مطرح می کند.
بر اساس تفکر ایدئولوژیکی که در بین روس ها وجود دارد، آنها همچنان معتقد هستند که هر جا شهروندان روس زندگی کنند، آن سرزمین جزیی از منطقه روس ها به شمار می رود. مشابه این تفکر در دولت بعث صدام حسین دیده شد که معتقد بود هر جا یک عرب زندگی کند آنجا سرزمین اعراب به شمار می رود، لذا اروپا این اندیشه و تفکر را خطرناک می داند و معتقد تجاوز به اوکراین از طرف روس هاست.
با این حال پوتین مایل است در چالش های ایجاد شده قدرت روسیه را به نمایش بگذارد تا در عین حالی که قدرت دولت خود را در فضای داخلی کشورش نشان می دهد، به دنیای خارج این پیام را صادر کند که تحریم های شما علیه روسیه اثرگذار نیست.
همچنین آنچه در روزهای گذشته دیدیم نیز می تواند این موضوع را ثابت کند که بین آمریکا و روسیه درگیری نظامی به وقوع نمی پیوندد. دیدار و نشست بین روسای جمهور چین، آمریکا وروسیه بر سر مساله آلودگی هوا و حل آلودگی ناشی از انرژی های فسیلی نشانهای از این ادعا است.
اگرچه دیدگاه پوتین بر سر مسائل آلودگی هوا بیشتر با ترامپ موافق بود، اما شاهد نشست و جلسه ای بین رئیس جمهور آمریکا و روسیه بودیم، بنابراین نمی توان نگران این موضوع بود که کشمکش ها و چالش های بین اروپا، آمریکا و روسیه به جنگ نظامی ختم نمی شود.
به هر حال وجود اختلافات و چالش های بین روسیه و دنیای غرب بخصو آمریکا در فضای بینالمللی اثراتی به جا می گذارد، ضمن اینکه جبهه گیری های اخیر روسیه در منطقه و تسلط این کشور بر سوریه و حضور در بازارهای خلیج فارس و ارتباط با کشورهای منطقه موجب نگرانی بیش از پیش غربی ها شده است.
از سوی دیگر ارتباط دولت روسیه با سران عربستان سعودی و امارات و فروش اسلحه به این کشورها زمینه های افزایش نگرانی در اروپا و آمریکا را ایجاد کرده است، اما با توجه به هوشیاری و زیرکی روس ها و بی پروایی آنها از تحریم ها و فشارهای آمریکا به هیچ وجه نمی توان احتمال وقوع درگیری نظامی بین روسیه و آمریکا را متحمل دانست یا تایید کرد، اما در نهایت نمی توان از اثرات چالش ها و کشمکش های دنیای غرب با روسیه و تاثیر منفی این موضوع بر فضای بین المللی بی تفاوت عبور کرد.