گروسی: ایران پیش از حملات، آژانس را از تدابیر حفاظتی نسبت به ذخایر اورانیوم آگاه کرده بود ترامپ: آتش‌بس خیلی خوب پیش می‌رود؛ اسرائیل خسارت‌های زیادی دید سخنگوی وزارت خارجه: حمله به پایگاه العدید دفاع مشروع بود و نباید اقدام علیه قطر محسوب شود انفجار‌های شدید در پایگاه‌های گروه‌های وابسته به دولت الجولانی در لاذقیه واکنش ایران به بیانیه شورای همکاری خلیج فارس بن گویر: اکنون زمان گشودن دروازه‌های جهنم به روی غزه است بیانیه بریکس در محکومیت تجاوز اسرائیل و آمریکا به ایران ارزیابی اطلاعاتی آمریکا: برنامه هسته‌ای ایران آسیب ندیده است ویتکاف: در حال مذاکره با ایران هستیم ایروانی در شورای امنیت: جنگ تمام‌عیار علیه ایران شکست خورد نشست شورای امنیت سازمان ملل متحد درباره آتش بس ایران و اسرائیل کرملین: قصد داریم روابط خود با تهران را بیش از پیش توسعه دهیم پزشکیان: حمله دیروز صرفاً واکنش به تجاوز آمریکا بود/ امیر قطر: اجازه اقدام از العدید علیه ایران را نمی‌دهیم درخواست فرانسه برای ورود ایران به مذاکرات سناتور آمریکایی: ضربه مرگباری به برنامه هسته‌ای ایران وارد نکرده‌ایم
یادداشت اختصاصی «حنیف غفاری»، تحلیلگر روابط بین الملل؛

پاتولوژی بازگشت آمریکا به برجام

واقعیت امر این است که ایالات متحده آمریکا در فرآیند بازگشت به برجام، از قدرت مانور حقوقی بسیار حداقلی و نازلی برخوردار است. از سوی دیگر، کاخ سفید به وضوح می داند که "احیای برجام" و " باقی نگاه داشتن بخشی از تحریمها"، با یکدیگر به لحاظ حقوقی و فنی سازگاری ندارد. از این رو، مقامات کاخ سفید در صدد "تفکیک تحریمها" با هدف نیل به تاکتیک " بازگشت بدون خاصیت به برجام" بر آمده اند.
حنیف غفاری؛ تحلیلگر مسائل بین‌الملل
تاریخ انتشار: ۱۷:۱۷ - ۱۰ ارديبهشت ۱۴۰۰ - 2021 April 30
کد خبر: ۸۵۵۷۶

پاتولوژی بازگشت آمریکا به برجام

 

به گزارش راهبرد معاصر، اظهارات اخیر یکی از مقامات ارشد وزارت امور خارجه آمریکا در خصوص مذاکرات برجامی وین، از بسیاری حقایق، خطوط قرمز، استراتژی ها و تاکتیکها در حوزه سیاست خارجی این کشور پرده برداشته است. این مقام آمریکایی( که نام وی در سایت وزارت خارجه آمریکا  ذکر نشده است)، در مهم ترین بخش از اظهارات خود تاکید کرده است :

 

"ما تعدادی از تحریمها و مصادیق آنها را مشخص کرده و حتی به ایران نیز( به صورت غیرمستقیم) ارائه داده ایم. دسته اول تحریم‌ها، تحریم‌هایی هستند که می توانیم آنها را در فرآیند بازگشت به برجام لغو کنیم. دسته دوم تحریم‌ها، تحریم‌هایی هستند که معتقدیم در فرآیند بازگشت به برجام نیازی به لغو آنها وجود ندارد. دسته سوم تحریم‌ها، تحریم‌هایی هستند که با توجه به اقدامات صورت گرفته در دوران ریاست جمهوری ترامپ( تغییر برچسب تحریمها) لغو آنها دشوار است"

 

واقعیت امر این است که ایالات متحده آمریکا در پروسه بازگشت به برجام، از قدرت مانور حقوقی بسیار حداقلی و نازلی برخوردار است. از سوی دیگر، کاخ سفید به وضوح می داند که "احیای برجام" و " باقی نگاه داشتن بخشی از تحریم‌ها" با یکدیگر به لحاظ حقوقی و فنی سازگاری ندارد. از این رو مقامات کاخ سفید در صدد "تفکیک تحریمها" با هدف نیل به تاکتیک " بازگشت بدون خاصیت به برجام" بر آمده اند. بدیهی است که ادعای مقامات وزارت خارجه آمریکا به لحاظ حقوقی کمترین وجاهتی ندارد. اکنون اکثریت نسبی کنگره آمریکا( مجلس سنا و مجلس نمایندگان) در دست دموکرات‌ها است و فراتر از آن، بایدن خود نیز می تواند با استناد به اختیارات ویژه‌اش‌، تحریمهای وضع شده علیه جمهوری اسلامی ایران را لغو کند.

 

با همه این اوصاف، "رابرت مالی" و دیگر مقامات آمریکایی که اکنون در وین مستقر هستند، این پیام را به ایران و اعضای 1+4 منتقل کرده‌اند که رئیس جمهور جدید آمریکا در فرآیند بازگشت به برجام باید پاسخگوی جمهوریخواهان و حتی برخی هم حزبی های دموکرات خود نیز باشد. از این رو بایدن نمی تواند "بازگشت مطلق به برجام" را در دستور کار قرار دهد، اما ایران باید به "تعهدات کامل  " خود در توافق هسته ای بازگردد.

 

بدون شک آنچه امروز در وین می گذرد، نقطه آشکار‌سازِ "نگاه ابزاری غرب به برجام" می باشد. این نگاه ابزاری خود را از سال 2016 میلادی ( زمان اجرایی شدن برجام ) تا کنون به عناوین و بهانه های مختلف نمایان ساخته است. حال مشخص نیست که چرا برخی جریانات داخلی اصرار دارند که واشنگتن در صدد "توبه از گذشته خویش" و " بازگشت به برجام دفُرمه شده" است!

 

تفکیک تحریم‌های ضد ایرانی از سوی مقامات وزارت امور خارجه آمریکا، نخستین خشت‌ کجی است که در فرآیند صوری "احیای برجام" گذاشته شده و آینده توافق هسته ای را صد چندان نسبت به آنچه هست نیز مبهم تر می‌سازد. این "تقسیم بندی مضحکانه و غیرحقوقی" نباید از سوی کشورمان پذیرفته شود، زیرا دست آمریکا را جهت "بازی با عناوین تحریمها" در زمان حال و آینده باز خواهد گذاشت. این دقیقا همان چیزی است که آمریکا و تروییکای اروپایی ماه‌هاست به دنبال آن هستند.

 

ارسال نظر