انفجار یک فایل صوتی؛ چگونه، چرا و توسط چه کسانی؟

مهدی فضائلی طی یادداشتی با عنوان «انفجار یک فایل صوتی، چگونه،چرا و توسط چه کسانی؟» در «راهبرد معاصر» نوشت: انتشار فایل صوتی محرمانه دکتر ظریف، وزیر امورخارجه دولت مستقر آن هم از شبکه انگلیسی_وهابی ایران اینترنشنال، یک انفجار خبری بود که قطعا ترکش‌های ریز و درشتی دارد و تلفاتی و مجروحانی خواهد داشت!

در این باره و در همین مدت کوتاه حجم انبوهی از اظهارنظرها، فضای رسانه‌های واقعی و مجازی را پر کرده و در افواه مردم نیز در باره آن گفت و گو می‌شود.  در چنین فضایی سخن تازه گفتن دشوار است لذا امیدوارم تا حدی موفق شوم.

از نخستین نکاتی که ذهن هر شنونده‌ای را درگیر خود کرد این پرسش بود که چنين فایلی که البته اصل آن تصویری است، چگونه به گفته آقایان "لو" رفته یا "ربوده" شده و سر از رسانه بن سلمان درآورده است؟ نویسنده این یادداشت از همان ابتدا بر این باور بود که با توجه به قرائن مختلف، می تواند این فایل صوتی لو نرفته باشد و اساسا برای انتشار در قبل از انتخابات آماده شده باشد!

دقت کنید یک بخش این گفت و گو چانه زنی مصاحبه گر با آقای ظریف بر سر نامزد شدن او درانتخابات ۱۴۰۰ است و نوعی رپرتاژ آگهی برای وی. همچنین یادآوری می کنم رئیس مرکز تحقیقات استراتژیک ریاست جمهوری که کارفرمای این پروژه بوده یک عنصر اطلاعاتی و امنیتی است که سالها معاون وزیر اطلاعات بوده و حتما" با اصول اولیه حفاظت اطلاعات نه فقط "آشنا" بلکه مسلط است.

پرسش بعدی این است که منتشر کنندگان چه کسانی هستند و چه اهدافی داشته اند؟

بر اساس تحلیل بنده، منتشر کنندگان همان جريانی هستند که از چند ماه قبل هشتگ نظامیان را ایجاد و داغ کردند! این جریان که سرکردگانش سابقه زیاد و ید طولایی در طراحی عملیات روانی و سناریو پردازی‌های رسانه‌ای دارند برای انتخابات ۱۴۰۰ که برایشان حکم حیات و ممات سیاسی را دارد سناریو و طراحی کلانی دارند که انتشار این فایل قطعه ای از پازل آنهاست.

از ارکان این سناریو ایجاد دوقطبی تعیین کننده در کشور است بگونه ای که حتی اگر نتوانند در انتخابات ۲۸ خرداد میوه آن‌را بچینند، بذر یک شبهه خطرناک را در اذهان مردم بکارند یا تقویت کنند. ثمره این دو قطبی در انتخابات آینده به شکلی است که اولا" هواداران بی انگیزه این جریان را برای مشارکت در انتخابات تحریک کند و ثانیا" بخش‌هایی از جامعه را به نحوی تحت تاثیر قرار دهد که هر چند هوادار جریان سیاسی خاصی نیستند اما در صورت یک فضا سازی موفق و غالب،تحت تاثیر آن به میدان بیاورد تا رای به نامزد این جریان بدهند.

طراحان این سناریو، با توجه به گستردگی و عمق دغدغه معیشت از سویی نمی توانند این جهت گیری را نادیده بگیرند و از سوی دیگر شهامتش را ندارند که صادقانه دلیل اصلی آنرا به مردم بگویند و به ناکارآمدی خود اعتراف کنند لذا با این دو قطبی هم ناتوانی ها و کم کاری های خود را می پوشانند و هم برای راه حل این مشکل آدرس غلط می دهند.

این جماعت برای همه مشکلات کشور یک راه حل بیشتر ندارند و آن هم مذاکره با آمریکاست.

جعل دوگانه‌ دیپلماسی _میدان که آقای ظریف در این مصاحبه آن را مطرح و بسته بندی می کند دقیقا همان چیزی است که سناریو پردازان اصلاحات و اعتدال آنرا برای پیروزی خود در انتخابات آینده نیاز داشتند آن هم از زبان کسی مثل ظریف، هر چند پایانی باشد برای خود او! به نظر نویسنده این یادداشت، طراحان سیاسی _امنیتی این ماجرا از قربانی کردن ظریف پای هدف کلان خود ابایی نداشته‌اند!

از دیگر اهداف شوم این اقدام، چنگ انداختن به چهره نورانی سردار شهید سلیمانی است. این جریان نمی توانستند عظمت حاج قاسم را در نگاه و قلب مردم تحمل‌ کنند چرا که این عظمت، مکتب حاج قاسم را زنده نگاه می دارد و زنده و باشکوه بودن این مکتب یعنی درست نقطه مقابل هدف آنها!

البته همانطور که قرآن می فرماید: يُرِيدُونَ لِيُطْفِئُوا نُورَ اللَّهِ بِأَفْوَاهِهِمْ وَاللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَلَوْ كَرِهَ الْكَافِرُونَ

«کافران می‌خواهند تا نور خدا را به گفتار باطل و خاموش کنند و البته خدا نور خود را هر چند کافران خوش ندارند کامل و محفوظ خواهد داشت».

محور سوم بحث، صرف نظر از چگونگی خروج اطلاعات و چرایی آن و اینکه توسط چه کسانی بوده، بحث محتوای این گفت و گو و پرسش های متعدد حول آن است.

 این تحلیل یا تبیین موضوع توسط آقای ظریف چقدر درست است؟ آیا اساسا دوگانه میدان_دیپلماسی از نظر تئوریک دوگانه درستی است؟ آیا چنین تقابلی در عمل وجود داشته است؟ آیا واقعا مشکلات موجود کشور ناشی از غلبه میدان بر دیپلماسی است؟ آیا دیپلماسی آنگونه که ادعا شده در خدمت میدان بوده است؟ آیا همه خطوط قرمز نظام در برجام رعایت شده؟ و آیا استراتژی مذاکراتی ظریف در برجام یعنی عدم معامله اقتصادی در برابر هسته‌ای  استراتژی درستی بوده یا نه؟ از جمله این سؤالات است که قطعا امکان پرداختن به همه آنها در این مجال نیست.

در این محور فقط به چند نکته بسنده می کنم؛

نخست اینکه دوگانه میدان_ دیپلماسی دوگانه نادرستی است و در همه کشورها این دو، مکمل یکدیگر هستند.دیپلماسی بدون برخورداری از پشتوانه قدرت بخصوص قدرت دفاعی و راهبردی، دستش کوتاه و خالی خواهد بود و اقتدار نظامی نیز اگر به تعبیر آقای ظریف در عرصه دیپلماسی نقد نشود، ابتر خواهد ماند.

نکته دیگر اینکه، هر چند ممکن است در مواردی بین میدان و دیپلماسی مثل عرصه های دیگر اختلاف نظرهایی وجود داشته باشد اما قطعا میدان و سردار و مرد آن یعنی سردار دلها شهید حاج قاسم سلیمانی که خود دیپلماتی قدرتمند و کاربلد بود خدمات بزرگی به دیپلماسی کرده است اگر چه با قاطعیت می توانم بگویم دیپلمات های ما توان و صریحتر بگویم عُرضه بهره‌برداری از همه آنرا نداشتند.

آقای ظریف در همین مصاحبه در اظهارات متناقضی پس از اینکه ادعا می کند:  «هیچ زمان من نتوانستم نه اینکه نخواستم، به فرمانده میدان بگویم این کار را بکن من در دیپلماسی استفاده کنم،  مواردی را در مورد افغانستان، عراق، عربستان، یمن و سوریه ذکر می‌کند که با کمک شهید سلیمانی توانسته است در دیپلماسی موفق بشود.

در خصوص خدمت دیپلماسی به میدان هم کاش حاج قاسم بود و از کم کاری ها و خرابکاری‌های دیپلمات‌های یقه سفید پرده برمی‌داشت!

سخن آخر دو نکته اخلاقی و یک هشدار در باره این فایل صوتی پرهیاهو و پرحاشیه است.

نکته اول، شائبه حسادت آلود بودن تحلیل آقای ظریف در باره میدان و حاج قاسم است. آقای ظریف با لحن خاصی ضمن اشاره به تشییع جنازه با شکوه شهید سلیمانی می گویی: « قبل از شهادت در تمام نظر سنجی ها از ۹۶ تا ۹۹ محبوبیت "من" از نزدیک ۹۰ درصد آمد به ۶۰ درصد و محبوبیت شهید سلیمانی در نظر سنجی های مردم رفت به ۹۰ درصد». و سپس با ادبیات اعتراض گونه ادامه می ده: « مردم ما قهرمان بودن در منطقه را می پسندند.»

نکته دوم، بیان این مطالب در شرایطی است که حاج قاسم بدست شقی‌ترین انسان های این دوران و به زیباترین شکل به شهادت رسیده و نیست تا از خود دفاع کند که اگر بود ظریف اینگونه سخن نمی گفت!

و اما هشدار!

یکی از اهداف منتشر کنندگان این فایل محرمانه، به هم زدن نظم فکری جامعه و خصوصا نیروهای جبهه انقلاب در آستانه انتخابات بسیار حساس ۲۸ خرداد است، لذا اگر چهره‌ها و نیروهای این جریان در مجلس شورای اسلامی یا غیر آن بخواهند با واکنش‌های عصبی و غیراخلاقی نسبت به این ماجرا واکنش نشان بدهند، قطعا در زمین رقیب بازی کرده و برای جریان انقلابی هزینه ایجاد خواهند کرد.

رفتارها و مواضع نسنجیده می تواند این ماجرا را برای کشور و منافع ملی خسارت بارتر گرداند. لذا همه باید مراقب باشیم تا انشاالله مصداق این آیه شریفه بشود که " و مکروا و مکرالله والله خیر الماکرین"