به گزارش راهبرد معاصر؛ ثبتنام نامزدهای ریاست جمهوری در حالی به پایان رسید که برخی از مسئولین فعلی اجرایی کشور با وعده اصلاح امور و رسیدگی به معیشت مردم خود را کاندیدای ریاستجمهوری کردند. از طرف دیگر جریان سیاسی اصلاحطلب که در سالهای اخیر تلاش داشت تا مقام ریاستجمهوری را فاقد اختیار کافی برای تغییرات معرفی کند، با حداکثر نیروهای خود وارد کارزار رقابت انتخاباتی شده است. بازآفرینی سیاست مظلومنمایی با ارائه بغض و ناراحتی از وضعیت اقتصادی مردم از سوی مسئولین اصلی اجرایی کشور نشان میدهد که ایشان همچنان معتقد هستند که میتوانند بر روی موج سیاهنمایی آرای خاکستری جامعه را به سوی خود جذب کنند. امیرابراهیم رسولی کارشناس سیاسی و سخنگوی شورای ائتلاف نیروهای انقلاب معتقد است که اکنون زمان پاسخگویی است و تمسک به این این شیوههای نخنماشده نمیتواند برای جریان نزدیک به دولت و اصلاحات حاشیه امن ایجاد کند.
امیرابراهیم رسولی کارشناس مسائل سیاسی و سخنگوی شورای ائتلاف نیروهای انقلاب تحلیل خود را از حضور فعال اصلاح طلبان در ثبت نام ریاست جمهوری گفت: ارزیابیها نشان میدهد اصلاح طلبان در انتخابات ریاست جمهوری نیروهای زیادی وارد این عرصه کردهاند و دو هدف را دنبال میکنند. آنها گمان می کنند بعد از رد صلاحیت برخی از نیروهای اصلاح طلب، بتوانند بر روی افراد باقیمانده اجماع کنند، بنابراین باقی ماندن چند اصلاح طلب در انتخابات برای آنها بسیار مهم است.
وی ادامه داد: اصلاح طلبان گمان میکنند با آوردن تعداد زیادی از نیروهای خود به صحنه انتخابات ریاست جمهوری می توانند زمین بازی را به نفع کاندیدای نهایی خود تغییر دهند. به عبارت دیگر حضور پررنگ اصلاح طلبان را اینگونه میتوان تحلیل کرد که آنها برای این منظور وارد میدان شدهاند که کمک کاندیدای سوم باشند.
سخنگوی شورای ائتلاف نیروهای انقلاب دراینباره توضیح داد: نگاه بدبینانه به این حجم از حضور اصلاح طلبان و ثبتنام آنها برای نامزدی ریاست جمهوری اینگونه قابل تحلیل است که آنها چون به عملکرد منفی خود در طی هشت سال گذشته واقف هستند و میدانند رد صلاحیت می شوند، به دنبال این هستند تا هزینه رد صلاحیتشان را بالا ببرند و به نوعی جامعه را نسبت به وضعیت خودشان در حالت احساسی قرار بدهند. همانگونه که آقای جهانگیری از ابزار کهنهای مثل بغض و گریه استفاده کرد و در ثبت نام خود از کسانی مثل کولبران و مردم دردمندی که زیر بار فشارهای اقتصادی له شدهاند، نام برد. گویی این آقا اولین روز است که روی کار آمده است و اصلا در دولت یا در کشور مسئولیتی نداشته که برای حل مشکلات مردم اقدام عملی انجام دهد.
وی گفت: درحالی آقای جهانگیری بغض کرد و اشک ریخت که گویا در هشت سال گذشته این موارد را به چشم خود ندیده و از گلایههای مردم از مدیریت اقتصادی دولتی که خود معاون اول آن است، کمترین اطلاعی ندارد. در حالی که مردم شاهد این موضوع هستند که وعده های اقتصادی و حمایتی از مردم که در روز ثبت نام انتخابات داده شد، در طی مسئولیت این آقایان عمل نشده است.
امیرابراهیم رسولی در پاسخ به این سوال که چرا با وجودی که اصلاحطلبان مدعی هستند رئیسجهور در کشور اختیارات عملی ندارد، اما باز برای ثبتنام اصرار دارند، گفت: این موضوع و روالی که اصلاح طلبان همواره انجام می دهند برای ما هم محل سوال است. به نظر میرسد روشی که برخی از اصلاحطلبان در مواجهه با حوزه سیاسی دارند، برای آنها به یک عادت تبدیل شده است. یعنی سالهاست که چنین رفتار می کنند؛ وقتی به قدرت می رسند تاکید دارند رئیس جمهور هیچ کاره است تا مسئولیت تصمیمات خود را برعهده نگیرند. اما در زمان انتخابات، تلاش زیادی از خود برای رسیدن به دولت از خود نشان میدهند و به مردم وعدههای مختلفی میدهند و مدینه فاضلهای را ترسیم میکنند؛ اما زمانی که به قدرت میرسند، بهغیر از غرزدن و بهانهگیری و اینکه اختیاری برای انجام امور و تصمیمگیری نداشتیم یا نگذاشتند، حرفی برای گفتن ندارند.
به هر حال رفتار اصلاح طلبان نشان میدهد آنها خودخواسته در یک دور باطلی افتادهاند و احساس میکنند این منطق به نفع آنها است و برای رسیدن به قدرت به همین تناقضات تکیه میکنند.
رسولی درباره اینکه این بازیها برای مردم تکرای شده خطاب به اصلاح طلبان گفت: به هر حال هر چه قدر تلاش کنند تا به نوعی خود را به مردم تحمیل کنند اما به نظر می رسد در این دوره حنای آنها برای مردم رنگی ندارد، چراکه به دلیل سیاستهای غلط اقتصادی دولت در هشت سال گذشته مردم به شدت زیر بار مشکلات مالی و اقتصادی له شدهاند، بنابراین بعید است که بغضهای نمایشی مسببین این وضعیت را باور کنند.
مسؤولینی که در هشت سال گذشته سکاندار کشور بودند و به مردم وعدههای مختلفی دادند -با اینکه در حوزه اجرا دولت در دست آنها بود- اما کمترین اقدامی برای رفاه و معیشت مردم انجام ندادند و با سیاست فرار رو به جلو تلاش می کنند تا از هرگونه پاسخگویی به مردم فرار کنند. به هر حال، این موارد هم ابزاری است برای کسانی که تمایلی به پاسخگویی نسبت به عملکرد اجرایی خود ندارند.