علم‌الهدی: به عنوان یک جامعه دین‌مدار، چطور می‌توانیم با دشمن خدا دست دهیم؟ خاتمی، خطیب جمعه تهران: وزیر خارجه ترکیه باید عذرخواهی کند / مذاکره با آمریکا یعنی تحقیر و از دست دادن اصالت‌ها بیانیه کمیسیون امنیت ملی مجلس در پاسخ به اظهارات اخیر گروسی مهاجرانی: دولت مدافع آموزش زبان‌های محلی در کنار زبان رسمی است آخرین مهلت تکمیل اطلاعات نیرو‌های شرکتی/ تعیین تکلیف مجوز‌های استخدامی آموزش و پرورش تا قبل از عید پزشکیان: باید اختلافات را حل کنیم یک وزیر هفته آینده به مجلس می‌رود/ کدام نمایندگان او را احضار کرده‌اند؟ شهادت یکی از کارکنان نیروی دریایی سپاه بر اثر آتش‌سوزی عارف: حج فرصتی برای تبیین چهره واقعی ایران اسلامی است پزشکیان: بجای تغییر افراد باید راه حل مشکلات را پیدا کرد تسریع در روند اجرای طرح بازگشت اتباع غیر مجاز رئیس جمهور به شرق استان تهران می‌رود عدم مغایرت طرح افزایش نمایندگان مجلس با سیاست‌های کلی نظام قائم‌پناه: پزشکیان گفته قانون حجاب را نمی‌توان اجرا کرد پزشکیان: دولت برای رفع ناترازی‌ها از ظرفیت‌های وزارت ارتباطات بهره می‌گیرد

چرا ملت پیروز شد؟

از میان دلایل مختلفی که می‌توان درباره چرایی پیروزی همه مردم ایران در انتخابات ۱۴۰۰ اقامه کرد، این متن به بررسی یکی از این استدلالها می‌پردازد.
تاریخ انتشار: ۰۹:۲۸ - ۳۰ خرداد ۱۴۰۰ - 2021 June 20
کد خبر: ۹۲۳۷۹

به گزارش راهبرد معاصر؛  ریچارد نفیو معمار و پیش از آن مشاور تحریم‌های نسل جدید آمریکا علیه ایران که غالباً از سال 2010 به این سو علیه مردم ایران اعمال شد در کتاب «هنر تحریم‌ها» (The Art of Sanctions) اصطلاحات و بندهای بسیار مهمی راجع به استراتژی آمریکا در تحریم‌ها، هدف آنها و سازوکار تاثیر و همچنین روند اعمال تحریم‌ها علیه ایران دارد.

 

اما تصور می‌کنم توجه به یک فرمول کلیدی در راهبرد تحریم‌ها برای دولت‌های مختلف آمریکا علیه مردم ایران بسیار ضروری است. نفیو ابایی ندارد از آنکه بی‌پرده و بدون ملاحظه بگوید تحریم‌ها برای اعمال درد (Pain) به مردم ایران است. او می‌گوید کارکرد تحریم‌ها اعمال درد فیزیکی ( Physical Pain) است اما این اعمال درد فی‌نفسه هدف نیست، بلکه مقصود نهایی یک تغییر روانی (Psychological) و معنوی در جامعه هدف است. منظور از این تغییر هم چیز پیچیده‌ای نیست: تسلیم و تن دادن به خواست‌های طرف تحریم‌کننده.

 

از ساعات پایانی رای‌گیری انتخابات 1400 که حضور چشم‌گیر مردم پای صندوق‌های رای به چشم دیده شد و 29 خرداد که آمارها به صورت رسمی توسط دولت آقای روحانی اعلام شد، بسیاری گفتند که پیروز بزرگ این انتخابات همه‌ی مردم ایران بودند. چه آنها که آمدند و حتی آنها که به هر دلیلی از جمله نارضایتی از وضعیت اقتصادی و مدیریتهای اجرایی در کشور یا شرایط کرونایی و یا نداشتن کاندیدای مناسبشان نیامدند. شاید برخی این تعبیر پیروزی مردم را از روی تعارف به کار ببرند، اگرچه بسیاری هم به آن اعتقاد قلبی دارند.

 

به هر حال دلایل مختلفی می‌توان اقامه کرد که چرا پیروز بزرگ این انتخابات ‌همه‌ی مردم بودند؛ اما از میان این استدلالهای گوناگون، فکر می‌کنم یک دلیل که به مقدمه‌ی این متن مرتبط است، بسیار قابل توجه باشد.

 

به نظر نگارنده، این دلیل بسیار مهم، وارد آمدن یک ضربه بسیار موثر به کمپین فشار حداکثری از طریق تحریم‌ها و تهدیدهاست. اساساً همانطور که نفیو هم تصریح کرده، هدف از اعمال تحریم‌های حداکثری، تبدیل و ترجمه‌ی نهایی آن به یک تصمیم معنوی از سوی مردم بود. آمریکایی‌ها بسیار انتظار داشتند که پس از گذشت 10 سال از بزرگترین تحریم‌ها، در مردم ایران یک نشانی بزرگ از چنین تغییر معنوی و تسلیم اساسی ببینند؛ در واقع کمپین تحریم‌ انتخابات که سردمداران آن در فشار حداکثری علیه مردم ایران هم نقش داشتند قرار بود به نوعی مکمل کمپین تحریم‌های اقتصادی و فشار حداکثری باشد. مهم اینجاست که اگر چنین نشانه‌ای مشاهده می‌شد، حتماً پایان تحریم‌ها نبود، بلکه بر اساس آنچه از تجربه‌ی راهبردهای آمریکایی‌ها سراغ داریم، این تحریم‌ها می‌توانست بسیار تشدید و تا حصول تسلیم نهایی مردم ایران تداوم یابد.

 

اما حضور چشمگیر مردم در این انتخابات علیرغم همه‌ی نارضایتی‌ها از جنس‌های مختلف، حتماً می‌تواند در تغییر محاسبات طرف آمریکایی موثر باشد. و به اعتقاد نگارنده، شکل‌دهی به این محاسبه و تعمیق و تثبیت آن در آینده نزدیک که به عملکرد و کارآمدی دولت آقای رئیسی نیز بسیار مربوط است، می‌تواند به شکست جدی و بزرگ پروژه تحریم کمک کند./تسنیم

 

ارسال نظر