چرا آمریکا به برجام باز نمی گردد؟

به گزارش راهبرد معاصر؛ غربی ها علی رغم اینکه ادعای حضور در مجامع بین المللی و انعقاد قراردادهای بین المللی را دارند اما گویاست که از ساده ترین قواعد و ضوابط قراردادها و توافقات بین المللی که یک سمت آن ایجاد رضایت در طرفین است مطلع نیستند! غربی ها این موضوع مهم را که یکی از مولفه های اصلی حقوق بین الملل به شمار می رود را مورد بی اعتنایی خود قرار دهند، رضایت کشورهای طرف قرار داد در کسب منافعی که از آن قرار داد به دست می آورند.

سران کشورهای غربی در حالی خواهان بازگشت یک طرفه ایران به عنوان آغازگر بازگشت به توافق برجام برای بار دوم هستند که گویا نمی دانند آمریکا برای اولین بار از توافق خارج شده است، ضمن اینکه اساسا این کشورها نمی توانند تعیین کنند که برای بازگشت به توافق کدام کشور باید اول به تواق بازگردد! به این دلیل که اصولا توافقات بین المللی با کنش های مشترک شروع می شود، حتی در همین کنش های مشترک استثنا ها تعیین می شود.

اما توافق برجام متفاوت از سایر توافق نامه های بین المللی است چرا که آمریکا به صورت یک طرفه از این توافق خارج شده وهمچنان برای ایران گردنکشی می کند، لذا ایران نمی تواند آغازگر کنشی باشد که یک کشور دیگر بدون دلیل به آن پایان داده است.
در بررسی رفتار شناسی کنش های طرفین در قراردادهای بین المللی می توان به این مهم رسید که اصل رضایت طرفین در ادامه هر قرار دادی موضوعی بسیار حائز اهمیت است. در پیمان برجام جمهوری اسلامی ایران حتی یک سال بعد از خروج آمریکا از این پیمان متعهد به مفاد قرار داد بوده است، اما آمریکا با خروج یک جانبه از توافق برجام، رفتاری به شدت ضد قواعد بین المللی داشته، لذا توافق نامه از ناحیه طرف آمریکایی نقض شده است.

اساسا از زمان آغاز بحث برجام در داخل جمهوری اسلامی ایران احتمال داده می شد طیفی در آمریکا اعتقادی به مذاکره با جمهوری اسلامی ایران ندارند، هرچند دو حزب جمهوری خواه و دموکرات ها خواهان تغییر حاکمیت در ایران اسلامی هستند، اما دموکرات ها نسبت به جناح رقیب، ژست مذاکره گری بیشتری به خود می گیرند، بنابراین قابل پیش بینی بود که با چرخش سیاست گذاری در آمریکا، اگر چه اصل تغییر رژیم ایران تغییر نمی کند اما از این رو ممکن است بحث برجام با چالشی جدی رو به رو شود خاصه اینکه پیمان نامه برجام ضعف های درونی دارد که ممکن بود خروج را میسر کند.

جمهوری اسلامی ایران در پیش روی دنیا علی رغم اینکه توافق حتی در بسیاری از بندها تضمین کننده منافع ما نبود به تعهدات خود عمل کرد، اما طرف آمریکایی از برجام خارج شد، لذا این کنش استثنا گرایانه ای است که توسط آمریکا دنبال می شود، پس آمریکا باید به برجام بازگردد تا موجب شکل گیری رضایت در طرفین شود، به عبارت دیگر بازگشت به برجام باید توسط طرفی صورت بگیرد که بدون کمترین دلیلی از برجام خارج شده است.

بی تردید مسئولین جمهوری اسلامی و مقامات مذاکره کننده این اصل را باید مورد نظر قرار دهند تا با تنویر افکار عمومی جهان دست آمریکا برای مردم رو شود که علی رغم نادیده گرفتن تعهدات خود، زیاده خواهی های بزرگی نیز دارد. این موضوع باید درس عبرتی برای حاکمیت هایی باشد که به آمریکا اعتماد می کنند در حالی که آمریکایی ها به غیر از تامین منافع خود به هیچ چیز دیگری و هیچ حاکمیت وملتی نمی اندیشند و برای آنها حرمت و منافعی قائل نیستند.