کرونا، کِی کار را تمام می‌کند؟
به گزارش راهبرد معاصر؛ ساختار‌های سیاسی که بر محور آزادی انسان سامان می‌گیرند، عملا به حاکمیت سرمایه‌داران منجر می‌شوند. در این ساختار‌ها همه چیز در دستان بخش خصوصی است و دولت کوچک می‌شود و خودش در واقع ابزار دست سرمایه‌داران خواهد بود. فشار حاکم بر مردم فقیر نیز با ابزار‌های غفلت و سرگرمی و همین طور سبک زندگی از پیش طراحی شده آن‌ها به غفلت کشیده می‌شود.
اما وقتی کرونا می‌آید این مرگ است که پیش چشم همه مردم است و قابل تغافل و پنهان‌کاری نیست. سرمایه‌دار چرا باید پولش را خرج مردم کند؟ دولت می‌ماند و مردم؛ دولتی ضعیف و ابزار دست سرمایه‌دار. این وضع نباید طولانی شود که ناکارآمدی دولت روشن شود. حاکمان باید کاری کنند در کوتاه‌ترین زمان، بیماری فراگیر شود. ایرادی ندارد که مردم بمیرند؛ ولی زودتر از این مرحله عبور می‌کنند. مهار بیماری خرج دارد و قدرت مدیریت دولتی قوی‌تری لازم دارد. لیبرالیسم در مقابل مشکلی عمومی که قابل چشم‌پوشی نیست و هزینه بدون عایدی لازم دارد، خوی وحشی‌گری خود را نشان می‌دهد. خوی وحشی‌گری مردم نتیجه کرونا ضرب در حاکمیت لیبرال است.
مدیریت‌های مقتدرتر که منابع اقتصادی بیشتری دارند، یعنی سبک نزدیک‌تر به رویکرد چپ و سوسیالیستی با اجبار، مردم را در خانه قرنطینه و حبس می‌کند و با فشار عمومی، بیماری را کنترل می‌کند، اما فشار روحی و روانی ناشی از بیماری از یک سوی و اجبار از سوی دیگر در این جوامع بیشتر می‌شود. وضعیت شکننده این سبک حکومت، شکننده‌تر می‌شود. طلاق و جرم و افسردگی و ناامیدی تشدید می‌شود و این، خروجی کرونا ضرب در حاکمیت چپ است.
اما سبک حکومت مردمسالار اعتقادی و ایمانی، قدرت تقابل با بیماری را دارد. در این ساختار، روابط اجتماعی تشدید می‌شود مردم دست به کار شده، از سر اعتقاد با هم همراه می‌شوند و به هم مدد می‌دهند. دولت هم البته مدیریت می‌کند. دولت مال مردم است و کمتر تحت تاثیر سرمایه‌داران. مردم هم فعالند نه منفعل؛ همراهند نه مجبور. مشکل و بیماری با پیوند مردم و مدیران و انسجام مردم که ارکان ساختار ولایی‌اند نابود می‌شود. در انتها نیز مردم احساس رشد و پیروزی می‌کنند؛ نه افسردگی و شکست.
حالا دشمن اگر بتواند اعتماد مردم به مدیران یا روحیه رفتار ایمانی مردم را تضعیف کند و ضعف‌های آن‌ها را پیش چشم آورد به این جامعه ضربه خواهد زد. اگر زشتی زندگی خودخواهانه عده‌ای بیشتر نمایان شود یا دولت غیر قابل اعتماد و متشتت به نظر آید یا به هر دلیل این اعتماد مخدوش شود، کار تمام است./ فارس