به گزارش راهبرد معاصر؛ ایران عضو رسمی پیمان شانگهای شد، عضویتی که از منظر کارشناسان موفقیت بسیار بزرگی در عرصه بین‌المللی محسوب می‌شود و میتواند فرصت‌های بسیاری خصوصا در عرصه سیاسی و اقتصادی برای جمهوری اسلامی ایران فراهم کند. راهبرد معاصر در همین خصوص با «محمدرضا سبزعلیپور» رئیس مرکز تجارت جهانی ایران گفتگویی داشته تا ابعاد مختلف این موفقیت را بررسی کند.
عضویت ایران در پیمان شانگهای از منظر سیاسی اهمیت بسیاری دارد چرا که کشور ایران اکنون در حال جنگ اقتصادی با غرب است. اکنون جنگ اقتصادی از جنگ نظامی مهم‌تر است. وقتی بخواهند کشوری را در دنیا زمین بزنند از نظر اقتصادی راحت‌تر می‌توانند به مقصود خود برسند تا اینکه بخواهند به آن کشور لشکرکشی کنند یا از طریق نظامی و جنگ‌های سنتی آن کشور را تحت فشار قرار دهند.
چند سالی می‌شود که غرب به رهبری آمریکا بر علیه ایران یک جنگ تمام عیار اقتصادی به راه انداخته است و همه گونه تحریم‌های اقتصادی سنگین برای تحت فشار قرار دادن ایران به کار بسته‌اند و خیلی ازکشور های دنیا که هم پیمان آمریکا هستند سعی می‌کنند ایران را به انزوا بکشانند و در جاهایی که احتمال دارد برای ایران منافعی در بر داشته باشد سعی می‌کنند دست ایران را از آنجا کوتاه کنند.
اما با وجود تمام فشارهای دنیا ایران در چنین سازمان مهمی در کنار کشورهای قدرتمند و مهمی همانند روسیه، چین و هند قرار می‌گیرد و عضویتش در اینچنین وضعیتی رسمی می‌شود؛ این نشان دهنده آن است که هم قدرت ایران به اثبات رسیده است که کشورهای دیگر نمی‌توانند به راحتی، سادگی و با بی اهمیت از کنار آن بگذرند و هم دوران استعماری و قدرت و هژمونی آمریکا غروب کرده است، لذا میتوان گفت امریکا دیگر آن رهبریت سابق را که بر دنیا ندارد و کسی به حرفش گوش نمی‌کند و به قول معروف حتی برایش تره هم خورد نمی کنند.
این افتخار بزرگی است که ایران به دلیل قدرتی که دارد، کشورهای قدرتمند دیگر به درخواستش بله می‌گویند و در کنار دیگر کشورهای قدرتمند و مهم دنیا قرار می‌گیرد و این نشان می‌دهد آمریکا نتوانسته ایران را به انزوا بکشاند بلکه درهای بزرگتری به روی ایران باز می‌شود.
از طرف دیگرهمکاری با شرق از جمله چین و روسیه و همچنین همکاری با هندوستان میتواند در جهت پیمان‌های دوجانبه‌ای که وجود دارد مانند پیمان و تفاهمنامه 25 ساله ایران و چین و همچنین گسترش فعالیت‌هایی که با هند در چابهار داریم که خود این نیز باز منتج به منافع و رشد و توسعه کشور خصوصا بسترسازی‌های اقتصادی مهمی در ایران خواهد شد.
از نظر سیاسی این مسائل به این شکل میتواند تحت مطالعه قرار گیرد و کشور های دیگر هم این را بسیار پر اهمیت می‌دانند. ایران وقتی می‌خواهد در جاهای دیگر چون اف ای تی اف عضو شود از طرف آمریکا وتو شده و به ایران از طرف آن سازمان ها اجازه حضور نمی‌دهند این امر تنها مربوط به این مهم نیست بلکه ایران هر جا بخواهد مطرح شود عضویتش وتو می‌شود. اما ایران اکنون در پیمان مهمی مانند شانگهای عضو رسمی است و آمریکا نمی تواند هیچ کاری بکند.
این عضویت از منظر روانی روی سایر کشورهای دنیا تاثیر مثبتی برای ایران در بر دارد چرا که سبب می شود دیگر از آمریکا نترسند لذا به ایران نزدیک می‌شوند و سازمان‌های دیگر هم از عضویت ایران حمایت می‌کنند چرا که نمی توانند از ایران به عنوان یک بازار بزرگ، یک کشور ثروتمند و کشوری که می تواند در باشگاه انرژی حرف اول را بزند بی بهره باشند. درست است که اگر به کشورهای دیگر نزدیک شویم به منافعی دست می یابیم اما این امر متقابل است و آنها هم قطعا به منافع بیشتری از همکاری با ایران دست می‌یابند.
اعضاء پیمان شانگهای بخش اعظمی از تولید و تجارت جهانی، کالا و خدمات را در سطح جهان برعهده دارند چنانچه درکل کشورهای عضو این سازمان 25 درصد ذخایر نفت، 30 درصد ذخایر گاز و 50 درصد ذخایر اورانیوم جهان را در اختیار دارند.
عضویت در این سازمان و حضور و در جمع این کشورها، بسیار مهم و از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است، لذا عضویت دائمی ایران در سازمان همکاریهای شانگهای مهم و فرصت ایده آلی است که در صورت تدبیر و برنامه ریزی صحیح دولت، میتواند مفید و پرسود باشد. از جمله این فرصت های ایده آل برای ایران می توان به فعالیت تاثیرگزار در بخش امنیت انرژی پیمان شانگهای، ورود به بخشی از بازارهای مهم جهان و انجام مبادلات تجاری متقابل با آنها، امکان فروش و صادرات کالاهای تولیدی ایران به بیش از 3 میلیارد نفر از جمعیت جهان، تقویت همکاریهای دو جانبه ایران با شرق، افزایش قدرت مانور سیاسی، امنیتی و اقتصادی ایران در برابر غرب علی الخصوص در برابر آمریکا و کاهش فشارهای اقتصادی غرب و غلبه بر تحریم‌های آمریکا اشاره کرد. همکاریهای بانکی، یکی دیگر از دستاوردهای مهم عضویت دائمی ایران در پیمان شانگهای است.