به گزارش راهبرد معاصر؛ یکی از مهمترین برنامه‌های دولت سیزدهم، افزایش تعامل و تجارت با کشورهای منطقه و همسایه است. با نزدیک شدن به ماه‌های سرد سال و نیاز به تامین گاز مصرفی بخش هایی از کشور، انعقاد قرارداد سه جانبه با کشور ترکمنستان و آذربایجان برای ایران از جهات مختلف حائز اهمیت است. قمصری کارشناس و تحلیلگر انرژی در این گفتوگو مزیت‌های سوآپ گازی را فراتر از سهم ترانزیتی ایران میداند.
سید محسن قمصری کارشناس حوزه انرژی به مزیت‌های قراداد سه‌جانبه گازی بین ایران، ترکمنستان و آذربایجان اشاره کرد و در این باره گفت: خبر انعقاد قرار داد سوآپ گازی قطعا یکی از خبرهای خوبی بود که می تواند تامین کننده بخشی از نیازهای کشور در بخش گاز اعم از واردات یا صادرات باشد. خوشبختانه دولت سیزدهم در این زمینه روی موضوع خوبی دست گذاشت. با توجه به رسیدن فصول سرد سال و نیاز شدید برخی از مناطق کشور مثل شمال شرق ایران به تامین گاز، این قرار داد رافع بسیاری از چالش‌هایی است که در این زمینه نگرانی های مردم را افزایش می دهد.
وی درباره ظرفیت ارتباط و تعامل مطرح شده در توافق سوآپ گازی سه جانبه خاطر نشان کرد: اگر دولت سیزدهم موفق شده باشد در حجم اعلام شده برای عملیات انتقال گاز به ایران قرار داد بسته باشد، قطعا دو کار مطلوب را با هم رقم زده، یه به عبارتی با یک تیر دو نشان زده است.
قمصری در این باره خاطر نشان کرد: انعقاد قرار داد سوآپ سه جانبه از این جهت خبر خوب و حائز اهمیتی است که علاوه بر اینکه می تواند منجر به افزایش فشار گاز شبکه شمال شرق کشور شود و نیازهای این بخش از ایران را تامین کند، برای کشور محل درآمد می شود. با توجه به اینکه ظاهراً قرار است تا سهم ایران از این قرارداد به شکل برداش از گاز و هزینه ترانزیت آن به آذزبایجان باشد، این موضوع حائز اهمیت است چرا که می تواند نیازهای کشور به تامین گاز را مرتفع کند.
وی ادامه داد: براساس اطلاعات بیان شده از سوی وزیر نفت، در روزهای سرد سال تا ۲۰۰ میلیون متر مکعب گاز کمبود داریم و تامین بخشی آن توسط واردات از ترکمنستان یک دستاورد خوب برای دولت جدید و در زمان محدود است. از سوی دیگر، این موضوع می‌تواند به شروع فصل جدیدی در روابط میان ایران و ترکمنستان تبدیل شود که در سال‌های گذشته با سردی همراه بود. لازم به ذکر است که یک طرف این قرارداد کشور آذربایجان است که روابط آن با ایران به دلیل جنگ قره‌باغ با تنش‌هایی همراه بود و این قرارداد گازی می‌تواند بر نقش ایران در قره‌باغ و کاهش تنش‌های میان دو کشور موثر باشد.
کارشناس بخش گاز و نفت در ادامه خاطر‌نشان کرد: اگر دولت براین اساس بتواند قفل های دیپلماسی را بشکند، قطعا ارتباط راهبردی خوبی با کشورهای همسایه در راستای رفع نیازهای کشور خواهیم داشت. ایران می تواند از این طریق برخی بدهی‌های خود و مشکلات موجود با ترکمنستان را حل کند، ضمن اینکه با انعقاد این قرارداد، زمینه برای توسعه قراردادهای سوآپ انرژی در منطقه مهیا خواهد شد و ایران یکی از مهمترین مسیرهای ترانزیت آن میان کشورهای خاورمیانه و شبه‌قاره خواهد بود.
وی در پایان توضیح داد: انعقاد چنین قراردادهایی می‌تواند به تحقق اهداف اقتصادی دولت کمک کند. وقتی دولتها در برابر هم متعهد باشند و قراردادهای بین‌المللی را به امضا برسانند این موضوع به نفع همه کشورهای منطقه و همسایه خواهد بود. افزایش ارتباطات سیاسی و بین‌المللی در انعقاد چنین قراردادهایی به نفع گسترش روابط تجاری واقتصادی در سایر حوزه‌ها خواهد بود و ایران می‌تواند از این فرصت برای افزایش تجارت منطقه‌ای و کاهش فشار تحریمی استفده کند.