به گزارش راهبرد معاصر؛ پرتاب ماهواره نور ۲ موفقیت بزرگی در عرصه فناورانه برای جمهوری اسلامی ایران بود و این دومین پرتاب بود که ماهواره‌ای را توسط موشک‌های ترکیبی چند مرحله‌ای سیمرغ به فضا رساند. واقعیت این است که این موفقیت در شرایط سخت تحریم رخ می‌دهد که خود نشاندهنده این است که ایران می‌تواند در هر عرصه‌ای که اراده کند پیشرفت‌های بزرگی داشته باشد و مسیر تحقیق و توسعه را برای کشور رقم بزند.
شاهدیم علیرغم مشکلات و تحریم‌ها این مسیر به انسداد نخورده است و تلاش جهادی مجموعه‌هایی مانند نیروی هوافضای سپاه گویای توان بالای جمهوری اسلامی ایران علیرغم موانعی که دشمن در جنگ اقتصادی و تحریم‌ها علیه ما رقم زده، است. ضمن اینکه روند کلی این موفقیت‌ها نشان می‌دهد دانشمندان جوان ما در این مسیر با توفیقات بسیاری همراه هستند.
باید اذعان داشت حرکت فعلی، رو به جلو به حساب می‌آید کما اینکه قیاس میان بُرد موشک قبلی با موشک کنونی نشاندهنده برجا گذاشتن رکورد جدیدی است که در استفاده از این نوع موشک‌ها و موفقیت تزریق ماهواره در مسافتی بیشتر به نسبت قبلی اتفاق می افتد و حاکی از آن است که روند پیشرفت ما رو به جلو است.
جمهوری اسلامی ایران نشان داده است که هیچ فشار سیاسی نمیتواند بر ما موثر باشد و ما هر زمانی که اراده کنیم، چنین توفیقات و موفقیت‌های بزرگی را به نمایش می‌گذاریم لذا هیچ مانع و فشار سیاسی و تحریمی هم نمیتواند سد راه ما باشد و این حکایت از آن دارد که جمهوری اسلامی ایران امروز در جنگ اراده‌ها از اعتماد به نفس و پشتوانه‌هایی از قدرت برخوردار است که هر زمان که نیاز باشد این اراده را محقق می‌کند لذا از ابعادی چندگانه می‌توان پرتاب ماهواره نور ۲ را نشانه اقتدار جمهوری اسلامی ایران دانست.
این موفقیت و در مدار قرار گرفتن ماهواره نور2 نوعی دستاورد برای داخل کشور و نوعی پیام قدرت برای بیرون از کشور به ویژه قدرت‌هایی که به دنبال مانع تراشی در مسیر پیشرفت و توسعه کشور هستند، در بر دارد. باید عنوان کرد معدود کشورهایی این توانمندی را دارند؛ توانمندی‌های علمی و فناورانه در جمهوری اسلامی ایران به برکت تلاش جهادی مجموعه‌هایی از قبیل هوافضای سپاه وجود دارد.
توان ایران و دانشمندان هوافضا به گونه‌ای است که نه ترور دانشمندان ما می‌تواند اختلالی در آن ایجاد کند و نه تهدیدات دشمن و این گویای قدرت و توانمندی کاملا بومی و گره خورده به غیرت ملی ما است.
اما نکته دیگری که در این موفقیت و کسب اقتدار بین‌المللی برای ایران وجود دارد می‌تواند به قدرت ایران در مذاکرات ارتباط داشته باشد؛ چنانچه این بخشی از تحولات میدان است و قطعا در دیپلماسی بازتاب دارد چرا که حریف ما امروز با نگاه رئالیستی به میزان قدرت ما توجه می‌کند و این می‌تواند در محاسبات طرف مقابل بازتاب داشته باشد گرچه واقعیت این است که فراتر از مذاکرات، روند پیشرفت و توسعه هوافضای کشور در برنامه‌ریزی فضایی ما وجود دارد که الزاما نمیتواند ارتباطی با مذاکرات سیاسی ما داشته باشد.
مسلما میزان قدرت و توانمندی ما از جمله پشتوانه‌های مذاکرات و دیپلماسی عزتمند می‌تواند این پیام را به حریف مخابره کند که جمهوری اسلامی ایران دستی‌پُر دارد و زمانی که همه گزینه‌ها از جمله گزینه نظامی روی میز برای تهدید ایران، فشار و تحمیل گذاشته است توجه به این نکته اهمیت دوچندانی دارد.
این ماهواره موقعیت برتری به لحاظ فناوری برای ایران در بر خواهد داشت چنانچه ساخت موشک و ماهواره و پرتاب آن مستلزم برخورداری از سطحی از فناوری است که امروزه تعداد انگشت شماری از کشورها این فناوری را دارند و این نشان می‌دهد جمهوری اسلامی ایران هم در عرصه علمی و هم فناورانه دستاوردهای بزرگی داشته که پرتاب موشک و قرار گرفتن ماهواره در مدار تجلی این سطح از توان علمی و فناورانه ماست که کشورهای معدودی از آن برخوردارند.
باید گفت یکی از دلائل حساسیت‌های دشمنان ما به پرتاب ماهواره و استفاده از موشک بومی برای این اتفاق در حقیقت نگرانی آنها از در هم شکستن نوعی انحصار علمی و فناورانه است؛ کمااینکه برخی از کشورهای اروپایی برای پرتاب ماهواره از کشور روسیه کمک می‌گرفتند؛ یکی از اتفاقاتی که در همین جنگ اخیر اوکراین افتاد این بود که وابستگی های اروپایی به روس‌ها در عرصه های مختلف از جمله انرژی و فناورانه را روشن ساخت.
در حقیقت روس‌ها با شروع مناقشه اوکراین ادامه همکاری با برخی از کشورهای اروپایی را برای چنین عملیات‌های فناورانه‌ای کنار گذاشتند لذا ماهواره‌ای که آماده پرتاب بود عملا امکان پرتاب را پیدا نکرد چرا که کشورهای اروپایی نه فقط به نفت و گاز روسیه وابسته‌اند که در عرصه هوافضا نیز وابستگی‌هایی دارند اما جمهوری اسلامی ایران علیرغم شرایط سخت تحریمی در این عرصه از نوعی استقلال برخوردار بوده و پرتاب این موشک و ماهوار در واقع اثبات این سطح از علم و فناوری بومی در کشور است.