به گزارش «راهبرد معاصر»؛ شورای عالی انتخابات برزیل لوئیز ایناسیو لولا داسیلوا را پیروز انتخابات ریاست جمهوری این کشور اعلام کرد. داسیلوا توانست 50.9 درصد آرا را کسب کند، در حالی که ژائر بولسونارو 49.1 درصد آرا کسب کرد.
انتخابات این دوره ریاست جمهوری برزیل را می توان فشرده‌ترین انتخابات و نزدیک‌ترین فاصله میان دو نامزد نهایی ریاست جمهوری از زمان بازگشت برزیل به دموکراسی پس از حاکمیت دیکتاتوری نظامی در سال‌های ۱۹۶۴ تا ۱۹۸۵ در این کشور به شمار آورد. لولا داسیلوا در واقع پیروز نهایی قطبی‌ترین انتخابات تاریخ مدرن این کشور بزرگ آمریکای جنوبی شد که با وجود رقابت بسیار نزدیک و فشرده میان دو کارزار انتخاباتی، بدون هرگونه خشونت انجام شد.
وعده های داده شده در زمینه آغاز روند خروج از زیر یوغ آمریکا آن هم به وسیله کشوری به وسعت برزیل با مساحت 8 میلیون کیلومتر مربع، جمعیتی بیش از 200 میلیون نفر و دارای منابع طبیعی بسیار غنی، ضربه سختی به هژمونی آمریکا در جهان وارد کرده است
این پیروزی را باید در شعاعی بزرگ‌تر و وسیع‌تر از نبرد بزرگی که میان انسانیت و وحشی‌گری غربی‌ها به رهبری آنگلوساکسون‌ها و اوباش لیبرال و نئولیبرال آنها در حال انجام است، تفسیر کرد.
تردیدی وجود ندارد پیروزی لولا داسیلوا، نامزد چپگرا و دوست ملت فلسطین در دور دوم انتخابات ریاست جمهوری برزیل پیروزی بزرگی برای قشر کارگر و زحمتکش این کشور، آمریکای لاتین و آزادگان جهان است.
این پیروزی شکست بزرگی برای مافیای اقتصادی برزیل، مزدوران و متحدان یانکی ها در این قاره و نیز رژیم های امپریالیستی در غرب وحشی به سرکردگی امپریالیسم آمریکا به شمار می رود؛ کشوری که به وسیله مزدورانش، نئونازی ها و عامل خود در اوکراین، یعنی ولودیمیر زلنسکی نبرد ناامیدکننده ای را با هدف جلوگیری از تشکیل جهان جدید چندقطبی آغاز کرده است.
در این معادله رژیم صهیونیستی نیز حضور دارد؛ رژیمی که خارج شدن ژائیر بولسونارو، رئیس جمهور سابق برزیل از قدرت برایش در حکم شکستی بزرگ است. نمی توان فراموش کرد که همسرش در روز برگزاری انتخابات با پوشیدن تی شرتی با پرچم رژیم صهیونیستی وارد مرکز رأی گیری شد و تلاش کرد این رژیم را متحد و دوست قوی خود نشان دهد، بلکه بتواند برای بولسونارو در انتخابات ریاست جمهوری برزیل رأی بیشتری کسب کند.
ناگفته پیداست پیروزی داسیلوا در انتخابات ریاست جمهوری برزیل دستاورد مهمی برای دولتهای چپگرا در آمریکای لاتین ازجمله کوبا، ونزوئلا، شیلی و نیکاراگوئه از سویی و از سوی دیگر روسیه، چین، کشورهای عضو گروه «بریکس» و همه کسانی خواهد بود که برای پایان دادن به سلطه آمریکا بر جهان در عرصه بین المللی تلاش می کنند.
بی تردید وعده های داده شده در زمینه آغاز روند خروج از زیر یوغ آمریکا آن هم به وسیله کشوری به وسعت برزیل با مساحت 8 میلیون کیلومتر مربع، جمعیتی بیش از 200 میلیون نفر و دارای منابع طبیعی بسیار غنی، ضربه سختی به هژمونی آمریکا در جهان وارد کرده است.
اما مهمترین موضوع این است آیا معارضان و عوامل داخلی برزیل یا در سطح قاره و جهان که از پیروزی داسیلوا بهت زده شده اند، پیروزی رئیس جمهور حامی مقاومت و فلسطین را خواهند پذیرفت و دست داسیلوا را باز می گذارند تا اصلاحات مدنظر خود را به نفع فقرا (که خود جزویی از آنهاست) انجام دهد؛ یا اینکه دشمنان تمام ظرفیت خود را در راستای ساقط کردن دولت جدید برزیل به کار خواهند بست؟
مهمترین موضوع این است آیا معارضان و عوامل داخلی برزیل یا در سطح قاره و جهان که از پیروزی داسیلوا بهت زده شده اند، پیروزی رئیس جمهور حامی مقاومت و فلسطین را خواهند پذیرفت
طبیعی است آنها برای تحقق این هدف به روش‌های عوام فریبانه مانند دروغ پردازی، جعل نتیجه انتخابات و اتهامات دیگری که معمولاً به وسیله نیروهای ارتجاعی انجام می‌شود، متوسل می شوند؛ روش هایی که معمولاً نامزدهای شکست خورده در انتخابات برای زیر سؤال بردن روند دموکراسی از خود بروز می دهند؛ در حالی که همان فرد در صورت پیروزی در انتخابات، روند برگزاری را کاملاً دموکراتیک می‌داند.
کارشناسان سیاسی برزیل و آمریکای لاتین بعید نمی دانند بولسونارو، رئیس جمهور شکست خورده و پوپولیست برزیل به وسیله حامیانش به سازماندهی اعتراضات متوسل شود تا پیروزی داسیلوا را به بهانه های سخیفی مانند ادعای تقلب در انتخابات تحت تأثیر قرار دهد. با توجه به احتمال این موضوع، افکار عمومی برزیل از رئیس جمهور منتخب می خواهند قاطعانه با این گونه تحریکات مقابله کند، زیرا مهم ترین چیز کسب قدرت نیست، بلکه حفظ و دفاع از آن است.