به گزارش راهبرد معاصر؛ مهدیه پایدار پویا متخصص روانشناسی بالینی، زوج درمانگر در یادداشتی نوشت: آیا تا به حال از خود پرسیده اید که چگونه برخی زوجین رابطه عاطفی عمیق و مستحکمی داشته و زندگی موفقی را با شادکامی می گذرانند، درحالیکه عده ای دیگر در حل و فصل ساده ترین مسائل نیز سردرگم بوده و با دشواری های بسیاری روبه رو هستند.پاسخ به سؤال مذکور مبحث امروز ماست.
متأسفانه امروزه زوجین در روابط عاطفی شان با چالش های متعددی روبرو شده و قادر به مدیریت صحیح رابطه خود نیستند چرا که مهارت های لازم درخصوص ادامه این رابطه و پویایی بخشیدن به آن را فرا نگرفته اند و از آنجائیکه توانایی تحمل مشکلات و نحوه برخورد با آنها را ندارند، خیلی زود دچار دل زدگی عاطفی می شوند.
اکنون قصد دارم تا توجه شما را به چند راهکار به ظاهر ساده و درعین حال بسیار مهم و اساسی برای داشتن یک رابطه عاطفی مستحکم و موفق در ازدواج جلب کنم:
داشتن استقلال احساسی از خانواده ای که در آن متولد و بزرگ شده اید. نه به این معنی که با آنها بیگانه و غریبه باشید بلکه بدین معناست که شخصیت شما به اندازه کافی رشد یافته و مستقل از والدین و خواهران و برادرانتان باشد و درمورد مسائل مختلف نقطه نظرات و دیدگاههای خود را داشته باشید و به تعبیری خانواده منبع فکری و عقل منفصل شما نبوده و شما برای تصمیماتتان وابسته به تایید کسی نباشید.
میان خودتان و شریک عاطفی تان یک اتحاد و همبستگی را برمبنای صمیمیت و شخصیتتان (هویت خود) بسازید، و از سویی مرزی برای حفظ استقلال هر یک از طرفین قائل باشید.
روابط جنسی غنی و لذت بخش برقرار کنید و اجازه ندهید که مسائل و مشکلات کاری، خانوادگی و حتی اختلاف نظر و سلیقه بین شما و شریک زندگی تان آن را تحت الشعاع قرار دهد.
در هنگام رویارویی با بحران های اجتناب ناپذیر زندگی باید دست در دست هم و با تکیه بر حمایت عاطفی و توانایی های منحصر به فرد هر یک در ارائه راه حل، بتوانند بر آنها فائق آیند، که این امر در رشد صمیمیت و اعتماد زوجین نسبت به یکدیگر بسیار مؤثر است.
ازدواج (رابطه زناشویی) باید یک پناهگاه امن باشد که در آن هریک از طرفین قادر به ابراز تفاوت ها، خشم و ناسازگاری ها و تعارضاتشان باشند بی آنکه در معرض قضاوت قرار گیرند.
استفاده به جا از طنز و شوخی های ایمن، به منظور ایجاد نشاط در رابطه و ایجاد تغییر مثبت برای عدم یکنواختی رابطه و نیز جلوگیری از ملالت و انزوا.
تلاش در جهت رشد و پرورش ، ایجاد آرامش و آسایش و برآوردن نیازهای یکدیگر؛ این امر در یک رابطه رشد یافته و مبتنی بر گفت وگو به دست می آید. برای این منظور، زوجین باید زمان هایی را به گفت وگو درباره نیازها و خواسته های خود در زندگی اختصاص دهند تا با کمک و همفکری یکدیگر بتوانند برای آن ها برنامه ریزی کرده و زمینه های برآورده شدن نیازها و خواسته ها و نیز رشد و توسعه فردی و در نهایت بستر آرامش و آسایش در زندگی را فراهم آورند.
زنده نگه داشتن رابطه رمانتیک اولیه با روش های مختلف و برنامه داشتن برای آن. ( یادآوری و روایت خاطرات خوشایند گذشته، برنامه های دونفره مورد علاقه ی هر دو زوج، رفتن به مکان های خاطره انگیز و…)
منبع:رسالت